Zaburzenia widzenia na tle nerwowym – objawy i przyczyny

Zaburzenia widzenia na tle nerwowym pojawiają się w różnych okolicznościach i manifestują się na wiele sposobów. Mogą towarzyszyć sporadycznie, często i stale. Ich przyczyną może być depresja i nerwica, ale również stres bądź silne emocje, a nawet przeciążenie obowiązkami. Co warto wiedzieć?

1. Objawy zaburzenia widzenia na tle nerwowym

Zaburzenia widzenia na tle nerwowym mogą mieć różny charakter oraz przyczynę. W zależności od podłoża problemu ze wzrokiem mogą być nagłe, postępujące, chwilowe lub stałe, przemijające, ostre, podostre lub przewlekłe. Możliwe są zaburzenia widzenia w jednym oku, jak i w obydwóch.

Zaburzenia widzenia to określenie różnych dysfunkcji narządu wzroku, które mają charakter subiektywny. Niezależnie od powodu, z jakiego się pojawiają, mogą przybierać różną postać. Manifestują się jako:

Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi"

• słaba ostrość wzroku, niewyraźne widzenie,
• falowanie obrazu,
• drżenie i migotanie obrazu,
• ubytki i inne zaburzenia pola widzenia,
• mroczki,
• trudności z rozróżnianiem kolorów,
• błyski,
• zez,
• oczopląs,
• podwójne widzenie,
• utrata widzenia (np. chwilowa).

2. Przyczyny zaburzenia widzenia na tle nerwowym

Problemy ze wzrokiem miewają związek z psychiką. Oznacza to, że mogą pojawiać się w sytuacjach stresowych oraz takich, którym towarzyszą silne emocje (zaburzenia widzenia na tle emocjonalnym). Pojawiają się także w związku z nadmiernym obciążaniem obowiązkami.

Do nieprawidłowości w obrębie widzenia, które jest procesem mózgowym, mogą doprowadzić różne schorzenia natury psychicznej. To dlatego zaburzenia widzenia na tle nerwowym rozpoznaje się je także u pacjentów ze zdiagnozowaną nerwicą czy depresją.

Nerwica a wzrok – objawy

Nerwica, czyli zaburzenia lękowe, to grupa zaburzeń psychicznych, w których przebiegu obserwuje się szereg niepokojących objawów zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Ze strony narządu wzroku najczęściej towarzyszą jej takie objawy jak widzenie plam, zez, oczopląs, podwójne widzenie, zamazane widzenie, rozbłyski światła oraz nadwrażliwość na światło.

Depresja a wzrok

W przypadku depresji zaburzenia widzenia wynikają z nieprawidłowego poziomu serotoniny nazywanej hormonem szczęścia. To dlatego do poprawy widzenia przyczyniają się leki przeciwdepresyjne podnoszące jej poziom w mózgu (poprawiają również nastrój). Zarówno serotonina, jak i inne mediatory, są niezbędne do funkcjonowania narządu wzroku.

3. Najczęstsze przyczyny zaburzeń widzenia

Najczęstszą przyczyną zaburzeń widzenia są wady wzroku. Wynikają zwykle z nieskorygowanej bądź źle skorygowanej krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmu.

Te są konsekwencją nieprawidłowej budowy anatomicznej gałki ocznej, co sprawia, że światło w niewłaściwy sposób koncentruje się na siatkówce. To obniża ostrość widzenia. Nie bez znaczenia jest także prezbiopia, czyli starczowzroczność (pojawia się po 40. roku życia).

Innymi czynnikami ryzyka są choroby oczu, takie jak jaskra, zaćma (zmętnienie soczewki oka), zwyrodnienie plamki, odwarstwienie siatkówki czy zapalenie rogówki, twardówki, tęczówki.

Zaburzenia widzenia a choroby ogólnoustrojowe

Zdarza się, że zaburzenia wzroku są wywołane przez choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca (retinopatia cukrzycowa), nadciśnienie tętnicze, toczeń rumieniowaty, szpiczak mnogi czy makroglobulinemia Waldenstroma, nadczynność tarczycy, półpasiec oczny czy guzy mózgu.

Zaburzenia widzenia - przyczyny neurologiczne

Neurologiczne przyczyny zaburzeń widzenia wynikają z patologii w obrębie nerwu wzrokowego i kory mózgowej. Występują przy niedokrwieniu siatkówki i płatów potylicznych oraz przy chorobach naczyniowych, obrzęku nerwu wzrokowego (tzw. migreny siatkówkowej) oraz ataku padaczki.

Chwilowe zaburzenia widzenia występują przy uszkodzeniu tarczy nerwu wzrokowego czy siatkówki, problemach naczyniowych, niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego i uszkodzeniach skrzyżowania nerwów wzrokowych.

Za podostrą utratę widzenia może odpowiadać:

• sarkoidoza,
• zapalenie nerwu wzrokowego i siatkówki,
• zapalenie nerwu wzrokowego,
• dziedziczna neuropatia nerwów wzrokowych Lebera,
• idiopatyczne ciśnienie wewnątrzczaszkowe,
• zakrzepica wewnątrzczaszkowych zatok żylnych.

Utrata wzroku może być również konsekwencją ucisku nerwu wzrokowego, za co odpowiadają przez tętniaki, ziarniaki, guzy czy malformacje tętniczo-żylne.

4. Diagnostyka zaburzeń widzenia

Gdy pojawią się zaburzenia widzenia, należy skonsultować z lekarzem okulistą. Pilnej wizyty u lekarza wymaga nagła utrata wzroku, a także zaburzenia widzenia (falowanie, drżenie i migotanie obrazu, pogorszenie widzenia), zwłaszcza gdy towarzyszy mu silny ból gałki ocznej czy głowy bądź ucisk w głowie.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.