Zaskakujące korzyści wynikające z leczenia depresji

Obniżenie nastroju to charakterystyczny objaw towarzyszący depresji. Osoba, która zmaga się z jedną z najczęściej występujących chorób psychicznych może zaobserwować u siebie również brak energii, niechęć do podejmowania jakichkolwiek aktywności, apatię, płaczliwość, napięcie, lęk, mniejszą zdolność do doświadczania przyjemności, obniżony apetyt czy problemy z zasypianiem.

Podjęcie terapii farmakologicznej (stosowanie leków antydepresyjnych), a także uczęszczanie na spotkania z psychoterapeutą, pracującym np. w nurcie poznawczo-behawioralnym, może pomóc w łagodzeniu objawów chorobowych. Skutkiem leczenia może być poprawa ogólnego samopoczucia pacjenta, w tym zmniejszenie napięcia i poprawa jakości życia.

Większość spośród osób chorujących na depresję staje się mniej aktywna w codziennym życiu. To z kolei ma również negatywny wpływ na przestrzeganie przez nich zasad racjonalnego odżywiania czy regularną aktywność fizyczną. Stale utrzymujący się smutek i ciągłe przemęczenie mogą utrudniać wykonywanie choćby najprostszych czynności.

Niektóre osoby w przebiegu epizodu depresyjnego przestają zwracać uwagę na swój wygląd, zaniedbują higienę osobistą. Inne, aktywne wcześniej osoby, całkowicie porzucają ulubiony sport. Po terapii leczniczej zazwyczaj na nowo zyskują oni pozytywne spojrzenie na otaczający świat, a tym samym mają więcej chęci do prowadzenia zdrowego stylu życia.

Skutkiem depresji mogą być zaburzenia snu oraz trudności w zasypianiu. Zaburzenia tego rodzaju u pacjentów cierpiących na depresję mogą mieć charakter uporczywy, zarówno utrwalony, jak i bardziej odwracalny.

U niektórych osób występuje problem z utrzymaniem snem, inni z kolei borykają się z problemem przedwczesnego wybudzania się. Co więcej, objawy te mogą nasilać stany depresyjne. Lecząc tę przykrą chorobę, można zyskać spokojniejszy sen w ciągu nocy i, tym samym, lepsze samopoczucie w ciągu dnia.

Powszechnie wiadomo, że elementem udanego związku jest regularne współżycie. Objawy towarzyszące depresji mogą znacząco obniżać libido. To z kolei zmniejsza zainteresowanie seksem oraz częstotliwość zbliżeń. Osoby dotknięte depresją mogą odczuwać zmęczenie, brak energii i apatię, co sprawia, że zbliżenia seksualne stają się mniej atrakcyjne.

Niska pobudliwość seksualna prawdopodobnie jest efektem zmian w stężeniach neuroprzekaźników związanych z depresją. Po ustąpieniu choroby, stężenia tych neuroprzekaźników powracają do normy, co prowadzi do poprawy reaktywności seksualnej.

Badania naukowe sugerują, że ludzie dotknięci depresją mogą silniej odczuwać ból. Depresja może wpływać na układ nerwowy, zmieniając przetwarzanie sygnałów bólowych w mózgu. Zmiany w poziomach neuroprzekaźników, takich jak serotonina, noradrenalina i dopamina, które są związane zarówno z depresją, jak i z regulacją bólu, mogą wpływać na percepcję dolegliwości bólowych.

Terapia, przede wszystkim farmakologiczna (z użyciem antydepresantów) może nie tylko poprawić życie emocjonalno-uczuciowe, ale jednocześnie zredukować ból odczuwany w różnych sytucjach.

Nieustanne przygnębienie towarzyszące depresji może skutecznie zakłócać koncentrację w pracy. To z kolei skutkuje trudnością z wywiązaniem się z codziennych obowiązków, a nawet ryzykiem utraty pracy.

Jeśli od dłuższego czasu towarzyszy ci przygnębienie, smutek czy płaczliwość, nie radzisz sobie z wykonywaniem powierzonych zadań zawodowych - koniecznie udaj się do specjalisty np. wykwalifikowanego psychoterapeuty bądź psychiatry. Leczenie depresji może temu zapobiec.

Naukowcy nie mają wątpliwości, że depresja może prowadzić do strukturalnych zmian w obrębie niektórych obszarów mózgu, które są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji, a nawet za zapamiętywanie poszczególnych rzeczy. Doskonałym przykładem może być badanie z 2020 roku, opublikowane w "JAMA Psychiatry".

Wykazało ono, że epizody depresyjne mogą doprowadzić do zmian strukturalnych w mózgu, takich jak zmniejszenie objętości hipokampu, niedużej struktury mózgowej znajdującej się w płacie skroniowym. Struktura ta odgrywa ważną rolę w wymianie informacji pomiędzy korą mózgową, a niższymi ośrodkami nerwowymi.

Depresja może zakłócić wykonywanie podstawowych zadań domowych, takich jak odkurzanie, mycie okien, zmywanie naczyń czy płacenie rachunków. Jeśli problem depresji dotyczy bliskiej ci osoby, np. męża, mamy - postaraj się wesprzeć osobę chorą. Ważne, byś nie wyręczał chorego we wszystkich obowiązkach.

Postaraj się pozostawić margines dla jego aktywności. Zachęć osobę z depresją do podjęcia leczenia. Terapia tej choroby zwiększa kontrolę nad własnym życiem i sprawia, że staje się ona lepiej zorganizowana.

Depresja obniża poczucie własnej wartości i sprawia, że chory zaczyna izolować się od społeczeństwa. Osoby dotychczas towarzyskie, uśmiechnięte i ekstrawertyczne mogą unikać spotkań z przyjaciółmi, czy chodzenia na imprezy. Wielu chorych nie ma ochoty na rozmowy. Na początkowym etapie dana osoba może unikać odbierania telefonów. Terapia lecznicza może pomóc w odbudowie relacji międzyludzkich, a tym samym poprawić kontakt z rodziną i przyjaciółmi.