Zewnętrzny obrót płodu
Powszechnie wiadomo, iż dziecko przed porodem powinno być ułożone główką do dołu w kierunku szyjki macicy, bo stwarza to bardziej dogodne warunki porodu siłami i drogami natury. Aby było to możliwe, dziecko musi się obrócić. Jeżeli przed 37 tygodniem dziecko nie obróciło się główką w dół, lekarz może spróbować to zmienić. Poprzez wykonanie odpowiednich manewrów przy udziale leków wspomagających istnieje możliwość obrócenia płodu. Dla bezpieczeństwa zabieg ten odbywa się pod kontrolą USG i KTG oraz stosuje się leki rozkurczające.
1. Zmiana pozycji dziecka i możliwe powikłania
Zabieg może wywołać poród. Zabieg ten daje korzystny wynik u około 50% pacjentek. Obrotu dziecka w łonie matki może dokonać jedynie doświadczony lekarz. Zewnętrzny obrót płodu wykonuje jedną ręką, odpychając ku górze pośladki płodu, drugą ręką równocześnie kieruje główkę płodu w stronę wchodu miednicy w celu zmiany pozycji dziecka.
2. Możliwe powikłania obrotu zewnętrznego płodu:
- pęknięcie macicy,
- przedwczesne oddzielenie łożyska,
- splątanie pępowiny,
- uszkodzenie brzegu łożyska.
Podczas próby wykonywania obrotu zewnętrznego stosuje się leki z grupy beta-mimetyków, które stwarzają korzystniejsze warunki poprzez zahamowanie czynności skurczowej macicy.
3. Jakie muszą być spełnione warunki, by był możliwy obrót zewnętrzny płodu?
Przede wszystkim musi być znaczna ruchomość płodu, a zabieg wykonywany jest przy całości błon płodowych. Ciężarna musi mieć ponadto prawidłową budowę miednicy, tak by był możliwy poród drogami naturalnymi. Coraz częściej jednak na grożące powikłania odstępuje się od zmiany położenia płodu i rozwiązuje się ciążę poprzez cesarskie cięcie.
4. Badania przed zewnętrznym obrotem płodu
Niezmiernie ważne jest, aby zabieg był wykonywany na sali operacyjnej w otoczeniu doświadczonych anestezjologów. Przed zabiegiem powinno być wykonane badanie USG w celu lokalizacji łożyska, ułożenia płodu oraz KTG: przed, w trakcie i po zewnętrznym obrocie płodu. KTG płodu to monitorowanie czynności serca z jednoczesnym zapisem czynności skurczowej macicy, to jedno z podstawowych badań we współczesnym położnictwie. Wykonuje się je pod kontrolą ciąży, gdy pojawi się zagrożenie przedwczesnego porodu podczas badań i zabiegów.
Ułożenie pośladkami do dołu oznacza, że dziecko ma główkę w górze, nóżki może mieć zwinięte ze stópkami w okolicy pośladków lub może być zwinięte w pół z nóżkami wyciągniczymi wzdłuż tułowia i stópkami na wysokości twarzy. W ten sposób układa się 80% dzieci. W tych sytuacjach nie zawsze trzeba robić cesarskie cięcie. Ale poród naturalny wymaga ostrożności. Pod koniec ciąży lekarz wykonuje badanie, by zmierzyć średnicę miednicy ciężarnej i wielkości dziecka. Gdy różnica jest duża, wykonuje się cesarskie cięcie.
Obrót zewnętrzny wykorzystuje się także niekiedy do prawidłowego ustawienia z położenia poprzecznego drugiego bliźniaka, ponieważ położenie poprzeczne płodu w trakcie porodu jest poważnym powikłaniem, które wymaga szybkiej interwencji. Stosując obrót zewnętrzny płodu, czyli przez powłoki jamy brzusznej można uniknąć cesarskiego cięcia, które niekiedy stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia zarówno matki, jak i płodu.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.