Znieczulenie przewodowe
Znieczulenie przewodowe jest to odwracalne przerwanie przewodnictwa nerwowego w pniach nerwowych, które zaopatrują określoną część ciała. Znieczulenie regionalne powoduje zniesienie odczuwania bólu, ciepła, zimna oraz dotyku w określonym obszarze ciała. Uzyskanie tego jest możliwe, gdy podany jest lek miejscowo znieczulający w okolicę nerwów znajdujących się w znieczulanym obszarze. Gdy wykonana została, tzw. blokada centralna, tj. znieczulenie podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe, następuje także zniesienie odczucia ruchu. Analgezja przewodowa jest korzystniejsza w niektórych przypadkach niż znieczulenie ogólne, ponieważ dotyczy tylko jednego wybranego miejsca. Znieczulenie regionalne umożliwia zachowanie przytomności i świadomości pacjenta podczas operacji.
1. Na czym polega znieczulenie przewodowe?
Znieczulenie przewodowe możemy podzielić na:
- znieczulenie przewodowe nerwów obwodowych;
- znieczulenie przewodowe ośrodkowe:
- rdzeniowe (podpajęczynówkowe);
- nadoponowe (zewnątrzoponowe, epiduralne).
Znieczulenie nerwów obwodowych polega na wstrzyknięciu stężonego roztworu środka znieczulającego do pnia nerwu, splotu nerwowego lub ich najbliższego sąsiedztwa. Uzyskuje się w ten sposób znieczulenie całego obszaru unerwianego przez ten nerw, np. operacje dłoni przeprowadza się podając lek znieczulający w dół pachowy.
Analgezja rdzeniowa polega zaś na wstrzyknięciu anestetyku do przestrzeni podpajęczynówkowej. Lek mieszając się z płynem mózgowo-rdzeniowym hamuje przewodzenie przez przechodzące tam nerwy. Wykonuje się je najczęściej w części lędźwiowej rdzenia kręgowego.
W znieczuleniu epiduralnym lek wstrzykuje się w przestrzeń zewnątrzoponową. Znieczulenie nadoponowe jest podobne do znieczulenia rdzeniowego, z taką różnicą, że tutaj nie przebija się opony twardej. Najczęściej wykonywane jest w odcinku lędźwiowym, ale może być także w części piersiowej lub szyjnej.
2. Wskazania do znieczulenia przewodowego
Znieczulenie regionalne jest praktykowane w szeregu zabiegów, w których nie ma konieczności stosowania znieczulenia ogólnego. Są to, np.:
- zabiegi stomatologiczne;
- operacje kończyn;
- operacje stawu biodrowego;
- usuwanie znamion, guzków, zmian skórnych znajdujących się w tkance podskórnej;
- zszywanie niewielkich ran;
- większość zabiegów okulistycznych;
- operacja odbytnicy;
- operacja przepukliny pachwinowej;
- większość zabiegów ginekologicznych;
- niektóre operacje urologiczne;
- chirurgia plastyczna.
Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest także przy znoszeniu bólu przy porodzie i cięciu cesarskim, a także należy, do tzw. analgezji pooperacyjnej, która polega na uśmierzaniu bólu po ciężkich operacjach, np. klatki piersiowej, brzucha.
3. Zalety znieczulenia przewodowego
Do głównych plusów zastosowania tego typu znieczulenia należą:
- szybsza rekonwalescencja pooperacyjna;
- eliminacja skutków ubocznych obecnych w przypadku znieczulenia ogólnego, tj. złego samopoczucia, wymiotów, bólów i zawrotów głowy;
- możliwość szybszego powrotu do domu (nawet po kilkunastu godzinach od zabiegu);
- wykluczenie konieczności pomocy rodziny w dochodzeniu do pełni sił.
Znieczulenie przewodowe jest jednym z najbezpieczniejszych rodzajów znieczuleń przedoperacyjnych i jednym z bardziej preferowanych, gdyż wyklucza ryzyko groźnych powikłań. Ma za zadanie wyeliminować ból, zarówno w trakcie, jak i po zabiegu operacyjnym. Wszystko to, dzięki zastosowaniu maski tlenowej, przez którą pacjent może drogą wziewną otrzymać substancje znieczulające. Innym sposobem znieczulania jest iniekcja określonej substancji.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.