Znieczulenie przewodowe

Znieczulenie przewodowe jest to odwracalne przerwanie przewodnictwa nerwowego w pniach nerwowych, które zaopatrują określoną część ciała. Znieczulenie regionalne powoduje zniesienie odczuwania bólu, ciepła, zimna oraz dotyku w określonym obszarze ciała. Uzyskanie tego jest możliwe, gdy podany jest lek miejscowo znieczulający w okolicę nerwów znajdujących się w znieczulanym obszarze. Gdy wykonana została, tzw. blokada centralna, tj. znieczulenie podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe, następuje także zniesienie odczucia ruchu. Analgezja przewodowa jest korzystniejsza w niektórych przypadkach niż znieczulenie ogólne, ponieważ dotyczy tylko jednego wybranego miejsca. Znieczulenie regionalne umożliwia zachowanie przytomności i świadomości pacjenta podczas operacji.

Znieczulenie przewodoweZnieczulenie przewodowe

Na czym polega znieczulenie przewodowe?

Znieczulenie przewodowe możemy podzielić na:

  1. znieczulenie przewodowe nerwów obwodowych;
  2. znieczulenie przewodowe ośrodkowe:
  • rdzeniowe (podpajęczynówkowe);
  • nadoponowe (zewnątrzoponowe, epiduralne).

Znieczulenie nerwów obwodowych polega na wstrzyknięciu stężonego roztworu środka znieczulającego do pnia nerwu, splotu nerwowego lub ich najbliższego sąsiedztwa. Uzyskuje się w ten sposób znieczulenie całego obszaru unerwianego przez ten nerw, np. operacje dłoni przeprowadza się podając lek znieczulający w dół pachowy.

Analgezja rdzeniowa polega zaś na wstrzyknięciu anestetyku do przestrzeni podpajęczynówkowej. Lek mieszając się z płynem mózgowo-rdzeniowym hamuje przewodzenie przez przechodzące tam nerwy. Wykonuje się je najczęściej w części lędźwiowej rdzenia kręgowego.

W znieczuleniu epiduralnym lek wstrzykuje się w przestrzeń zewnątrzoponową. Znieczulenie nadoponowe jest podobne do znieczulenia rdzeniowego, z taką różnicą, że tutaj nie przebija się opony twardej. Najczęściej wykonywane jest w odcinku lędźwiowym, ale może być także w części piersiowej lub szyjnej.

Wskazania do znieczulenia przewodowego

Znieczulenie regionalne jest praktykowane w szeregu zabiegów, w których nie ma konieczności stosowania znieczulenia ogólnego. Są to, np.:

  • zabiegi stomatologiczne;
  • operacje kończyn;
  • operacje stawu biodrowego;
  • usuwanie znamion, guzków, zmian skórnych znajdujących się w tkance podskórnej;
  • zszywanie niewielkich ran;
  • większość zabiegów okulistycznych;
  • operacja odbytnicy;
  • operacja przepukliny pachwinowej;
  • większość zabiegów ginekologicznych;
  • niektóre operacje urologiczne;
  • chirurgia plastyczna.

Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest także przy znoszeniu bólu przy porodzie i cięciu cesarskim, a także należy, do tzw. analgezji pooperacyjnej, która polega na uśmierzaniu bólu po ciężkich operacjach, np. klatki piersiowej, brzucha.

Zalety znieczulenia przewodowego

Do głównych plusów zastosowania tego typu znieczulenia należą:

  • szybsza rekonwalescencja pooperacyjna;
  • eliminacja skutków ubocznych obecnych w przypadku znieczulenia ogólnego, tj. złego samopoczucia, wymiotów, bólów i zawrotów głowy;
  • możliwość szybszego powrotu do domu (nawet po kilkunastu godzinach od zabiegu);
  • wykluczenie konieczności pomocy rodziny w dochodzeniu do pełni sił.

Znieczulenie przewodowe jest jednym z najbezpieczniejszych rodzajów znieczuleń przedoperacyjnych i jednym z bardziej preferowanych, gdyż wyklucza ryzyko groźnych powikłań. Ma za zadanie wyeliminować ból, zarówno w trakcie, jak i po zabiegu operacyjnym. Wszystko to, dzięki zastosowaniu maski tlenowej, przez którą pacjent może drogą wziewną otrzymać substancje znieczulające. Innym sposobem znieczulania jest iniekcja określonej substancji.

Źródła

  1. Analgezja zewnątrzoponowa ciągła w odcinku piersiowym u chorych leczonych profilaktycznymi dawkami heparyn drobnocząsteczkowych
  2. Herman Z., Kostowski W. Farmakologia - podstawy farmakoterapii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, ISBN 978-83-200-4164-4
  3. Mayzner-Zawadzka E. (red.), Anestezja praktyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3328-4,
  4. Kübler A. (red.), Anestezjologia tom 1-2, Urban & Partner, Wrocław 2008, ISBN 978-83-7609-009-2

Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.

Źródło artykułu: WP abcZdrowie
Wybrane dla Ciebie
Kawa za kierownicą pomaga? Eksperci ostrzegają przed "zjazdem kofeinowym"
Kawa za kierownicą pomaga? Eksperci ostrzegają przed "zjazdem kofeinowym"
Potęguje stres, podnosi kortyzol. Niewinny nawyk na cenzurowanym
Potęguje stres, podnosi kortyzol. Niewinny nawyk na cenzurowanym
Co daje burak w diecie? Remedium na zaparcia, wsparcie serca
Co daje burak w diecie? Remedium na zaparcia, wsparcie serca
Nie tylko anemia. Niedobór żelaza przyczynia się też do RLS
Nie tylko anemia. Niedobór żelaza przyczynia się też do RLS
"Bigosowe zwolnienia" w grudniu? Firmy widzą wysyp L4 przed świętami
"Bigosowe zwolnienia" w grudniu? Firmy widzą wysyp L4 przed świętami
Najpopularniejszy deser jesienią. Bomba cukru i tłuszczu
Najpopularniejszy deser jesienią. Bomba cukru i tłuszczu
Pogromca cukrzycy, skarb dla wątroby. Chrup na zdrowie
Pogromca cukrzycy, skarb dla wątroby. Chrup na zdrowie
Wpływa na cukrzycę i przepuszczalność jelit. Potwierdzone badaniami
Wpływa na cukrzycę i przepuszczalność jelit. Potwierdzone badaniami
Nowe podejście do leków krytycznych? CMA ma wzmocnić produkcję i zapasy
Nowe podejście do leków krytycznych? CMA ma wzmocnić produkcję i zapasy
Wyjątkowy pomysł szpitala w Legnicy. "Święta to czas szczególny"
Wyjątkowy pomysł szpitala w Legnicy. "Święta to czas szczególny"
Dick Van Dyke skończył 100 lat. Zdradza, czego od lat nie pije
Dick Van Dyke skończył 100 lat. Zdradza, czego od lat nie pije
Nawyki, które mają wpływ na starzenie mózgu. Naukowcy mówią o 8 latach różnicy
Nawyki, które mają wpływ na starzenie mózgu. Naukowcy mówią o 8 latach różnicy