Trwa ładowanie...

Alopatia – co warto o niej wiedzieć?

Avatar placeholder
26.10.2020 10:10
Alopatia to metoda leczenia, w myśl której „przeciwne leczy się przeciwnym”. Wykorzystywane przez nią metody, takie jak lewatywy z dymu tytoniowego czy terapie z użyciem pijawek, niegdyś nazywano medycyną współczesną.
Alopatia to metoda leczenia, w myśl której „przeciwne leczy się przeciwnym”. Wykorzystywane przez nią metody, takie jak lewatywy z dymu tytoniowego czy terapie z użyciem pijawek, niegdyś nazywano medycyną współczesną. (Pixabay)

Alopatia to metoda leczenia, w myśl której „przeciwne leczy się przeciwnym”. Wykorzystywane przez nią metody, takie jak lewatywy z dymu tytoniowego czy terapie z użyciem pijawek, niegdyś nazywano medycyną współczesną. Jak alopatia rozumiana jest dzisiaj?

spis treści

1. Co to jest alopatia?

Alopatia (allopatia) to metoda leczenia w myśl zasady „przeciwne leczy się przeciwnym” (po łacinie Contraria contrariis curantur). Termin pochodzi z greki. Allos znaczy odmienny, zaś pathos – cierpienie. Został on wprowadzony przez niemieckiego lekarza Christiana Friedricha Samuela Hahnemanna w 1807 roku. Celem było odróżnienie „medycyny opartej na faktach” od opracowanej przez niego metody leczenia, którą nazwał homeopatią. Obecnie medycyna alopatyczna jest określana jako medycyna heroiczna (ang. heroic medicine).

2. Homeopatia

Alopatia obejmowała metody leczenia inne niż homeopatia. Aby ją więc zrozumieć, warto poznać koncepcję homeopatii. Jej ideę można opisać jako „similia similibus curantur", czyli „podobne leczy się podobnym”. To dlatego w homeopatii, w celu leczenia, podaje się małe dawki określonego leku, który podany w dużej dawce wywoływałby objawy identyczne do tych, jakie obserwuje się u osoby chorej. Oznacza to, że ta sama substancja aktywna podana w dużych dawkach wywołuje u człowieka zdrowego objawy choroby, zaś podana w dawkach minimalnych może tę chorobę wyleczyć. Rozcieńczenie leków homeopatycznych w naturalny sposób pobudza organizm do walki z chorobą.

Zobacz film: "Lecznicze właściwości pijawek [Specjalista radzi]"

Nazwa homeopatia pochodzi od greckich słów homóios, co znaczy podobny i pathós, czyli choroba. Z czasem powstały nowe kierunki, różniące się od homeopatii odmiennym podejściem do terapii, a także innymi zasadami przygotowywania leków. To:

  • homeopatia kliniczna, która wykorzystuje złożone leki homeopatyczne,
  • homotoksykologia, będąca rodzajem pomostu pomiędzy alopatią (medycyną klasyczną) a homeopatią. Zajmuje się działaniem toksyn w organizmie człowieka. Homotoksykologia uznaje możliwość korzystania z leków alopatycznych w uzasadnionych przypadkach oraz równoległe podawanie ich z lekami biologicznymi,
  • izopatia, która zwraca uwagę na znaczenie bakterii i grzybów w ustroju człowieka. Twierdzenia o skuteczności homeopatii nie mają oparcia w dowodach naukowych i przeprowadzonych nad jej skutecznością badaniach klinicznych. Sceptycy oraz przeciwnicy homeopatii jej skuteczność leczniczą wyjaśniają efektem placebo lub efektem myślenia magicznego.

3. Metody alopatii

Alopatia to metoda leczenia, w ramach której stosuje się środki przeciwstawne do objawów choroby. Tym samym medycyna alopatyczna, w przeciwieństwie do homeopatii, to sposób leczenia nastawiony na leczenie objawów i stosowaniu leków, które je usuwają. Mówiąc o alopatii w XIX w. Hahnemann miał na myśli takie metody leczenia jak:

  • lewatywy z dymu tytoniowego,
  • kąpiele we wrzątku,
  • upuszczanie krwi z żył,
  • terapie z użyciem pijawek,
  • przykładanie do skóry rozgrzanych do czerwoności elementów stalowych,
  • podawanie doustne soli metali ciężkich, by wywołać wymioty,
  • podawanie doodbytnicze soli metali ciężkich, takich jak kalomel i arszenik, by wywołać purgację jelit,
  • podtapianie,
  • stosowanie Laudanum (bazującego na opium),
  • zażywanie ziół,
  • stosowanie wydzielin zwierzęcych.

Alopatyczne metody lecznicze, w odróżnieniu od homeopatii oraz wprowadzonej w późniejszym okresie farmakoterapii, cechowały się dużą ilością skutków ubocznych, dyskomfortem i nierzadko bólem podczas ich stosowania, a także niewielką skutecznością.

Współczesne podejście do alopatii

Choć dziś wiele metod alopatycznych nazwalibyśmy niedorzecznymi, a nawet okrutnymi, w XIX wieku uznawano ja za medycynę opartą na faktach. Nazywano ją medycyną zachodnią lub medycyną współczesną. Alopatia charakteryzowała się również tym, że odrzucano starsze, sprawdzone i skuteczne metody tradycyjne, nazywając je wiejskimi zabobonami. Dziś pojęcia alopatia, medycyna alopatyczna czy alopata są używane przez osoby praktykujące terapie alternatywne.

Uznawane są za synonimy medycyny współczesnej lub medycyny akademickiej, co jest błędem, ponieważ konwencjonalne metody leczenia (tak farmakologicznego, jak i inwazyjnego) są sprzeczne z ideą alopatii (przeciwne leczy się przeciwnym). Można powiedzieć, że we współczesnym rozumieniu medycyna alopatyczna oznacza medycynę różną od naturalnej. W myśl tej koncepcji z jednej strony mamy medycynę naturalną, holistyczną, a z drugiej alopatyczną: konwencjonalną i standardową.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze