Angioskopia przezskórna
Angioskopia przezskórna to nieinwazyjne badanie, którego celem jest bezpośrednia wizualizacja powierzchni naczyń krwionośnych za pomocą niewielkiego endoskopu (angioskopu) z wiązką światłowodów o wysokiej rozdzielczości podłączoną do kamery. Angioskopia przez skórę wykorzystuje angioskopy o średnicy 0,5–5 mm. Gdy konieczne jest wprowadzenie dodatkowych instrumentów, minimalna średnica angioskopu wynosi 1,5-2,2 mm.
1. Cel wykonywania angioskopii przezskórnej
Angioskopia wykonywana jest głównie w celu monitorowania zabiegów chirurgicznych i interwencyjnych oraz korelacji kliniczno-patologicznej, jednak najczęściej przeprowadza się ją w trakcie operacji. Przezskórna angioskopia została ograniczona do działań eksperymentalnych ze względu na brak ustandardyzowanych i ogólnie dostępnych procedur oraz z powodu problemów z niedrożnością naczyń i manewrowaniem angioskopem. Obecnie angioskopia jest zastępowana bardziej ekonomiczną i prostszą w obsłudze metodą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej.
Angioskopia przezskórna jest metodą lepszą niż USG naczyń (USG wewnątrznaczyniowe). W porównaniu wyników obu badań z wynikiem badania histopatologicznego, angioskopia była prawie 2 razy bardziej skuteczna niż badanie USG, przede wszystkim w wykrywaniu skrzepliny w naczyniach. Niestety, angioskopia ma też swoje wady, do których zaliczamy konieczność okluzji naczynia czy brak możliwości badania naczyń wieńcowych o małej średnicy.
2. Przebieg angioskopii przezskórnej
Badanie przeprowadzane jest za pomocą małego urządzenia zwanego endoskopem, do którego na jednym z końców podłączona jest kamera. Cewnik zbudowany jest z polietylenu i składa się z dwóch współosiowych mniejszych rurek. Wewnętrzny cewnik zbudowany jest z włókien optycznych i małego pomocniczego kanału, który pozwala nadmuchać balonik lub obręcz znajdujące się na końcu zewnętrznej części cewnika. Balonik lub obręcz wykonane są z miękkiego, cienkiego i bardzo giętkiego materiału. Mogą być one wypełnione mieszaniną 50/50 soli i mieszaniny kontrastowej (o maksymalnym ciśnieniu napełnienia, tj. jednej atmosfery i maksymalnej średnicy 5 mm).
Radiomarkery umożliwiają operatorowi dokładne kontrolowanie miejsca niedrożności tętnicy. Znajdują się na zamknięciu obręczy cewnika na końcówce obiektywu. Endoskop wprowadzany jest przez skórę do wybranego naczynia krwionośnego. Po jego wprowadzeniu należy usunąć z cewnika pęcherzyki powietrza, co odbywa się za pomocą specjalnej rurki. Płyn wlewany jest do cewnika z szybkością 0,6 ml/s. Ilość wystarczająca płynu do cewnika to zazwyczaj 0,5-0,8 ml. Po wypełnieniu płynem następuje nadmuchanie balonika na końcu cewnika. Obecne aparaty pozwalają na uzyskanie bardzo dobrej rozdzielczości obrazu.
3. Wyniki angioskopii przezskórnej
Angioskopia przeskórna pozwala na wykrycie choroby naczyń.
Na przykład:
- nieprawidłowej barwy naczyń;
- nieprawidłowego połysku naczyń (duża połyskliwość);
- zmian miażdżycowych, rozwarstwienia blaszki miażdżycowej;
- zmian w strukturze powierzchniowej naczyń;
- zwężenia naczyń;
- zakrzepów na ścianach naczyń;
- restenozy, tj. nawracającego zwężenia naczyń po angioplastyce naczyń.
Angioskopia przezskórna jest metodą potrzebną i skuteczną w wykrywaniu zmian w naczyniach krwionośnych. Ze względu na problemy przy przeprowadzaniu tego badania, obecnie często zastępowana jest bardziej ekonomiczną i prostszą w obsłudze metodą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.