Biopsja moczowodu

Biopsja jest to pobranie próbki tkanki w celu rozpoznania zmian nowotworowych. Diagnoza może być również przeprowadzona innymi sposobami, takimi jak analiza chromosomów lub genów. Badania lekarskie, do których zaliczamy obrazowanie, badanie endoskopowe i badania laboratoryjne mogą wskazywać na nieprawidłowości, ale biopsja jest jedynym ogólnodostępnym sposobem potwierdzenia istnienia nowotworu. Biopsja moczowodu czasami nazywana jest cytologią nerek lub szczotkowaniem układu moczowego.

1. Wskazania i przebieg biopsji moczowodu

Głównym wskazaniem do wykonania biopsji moczowodu jest podejrzenie zmian nowotworowych w jego obrębie lub potwierdzenie istnienia nowotworu czy też określenie jego rodzaju (złośliwy lub łagodny).

Badanie moczowodu wykonuje się za pomocą cystoskopu, składającego się z długich cienkich rurek, które zostają wprowadzone przez cewkę moczową do pęcherza. Następnie cytoskop usuwa się, a we wnętrzu pęcherza pozostaje przewód z umiejscowionym na nim lub obok niego aparatem, który pozwala na oglądanie wnętrza moczowodu i nerki. Nylonowa lub metalowa szczoteczka, która wprowadzana jest przez cytoskop, pociera badaną powierzchnię. Do wycięcia badanej tkanki można użyć specjalnych kleszczy biopsyjnych. Zabieg trwa 30 - 60 minut. W biopsji lekarz pobiera próbki tkanki z danego obszaru lub całkowicie usuwa guza. Urządzenie pobierające próbkę do badań (szczoteczka lub kleszcze biopsyjne) usuwane są całkowicie z organizmu, a wycięta próbka trafia do laboratorium diagnostycznego. Patomorfolog analizuje tkankę pod mikroskopem, biorąc pod uwagę wielkość, kształt komórek, ewentualne zmiany występujące w błonie komórkowej czy też istnienie nowych komórek niewystępujących normalnie w organizmie człowieka. Jeśli rak moczowodu zostanie wykryty, zwykle lekarz jest w stanie określić jego rodzaj, a także stopień jego zaawansowania. Biopsja moczowodu zwykle wykonywana jest pod znieczuleniem ogólnym, ze względu na to, że jest to badanie dosyć bolesne.

Zobacz film: "Szczepienie przeciwko HPV"

Cytologia moczowodu dzieli się na:

• endoskopową biopsję moczowodu;
• otwartą biopsję moczowodu;
• biopsję cienkoigłową.

2. Przygotowanie do biopsji moczowodu

Informacji na temat przygotowania się pacjenta do zabiegu udzieli lekarz wykonujący badanie. Zazwyczaj zalecane jest niespożywanie pokarmów 6 godzin przed zabiegiem.
Przed wykonaniem zabiegu lekarz powinien przeprowadzić wywiad z pacjentem i zgromadzić wszystkie niezbędne informacje. Pacjent powinien poinformować wykonującego badanie o:

• alergii na środki znieczulające;
• infekcjach układu moczowego;
• wcześniejszych schorzeniach.

W trakcie badania i po badaniu, jeżeli pacjent odczuwa ból podbrzusza, głowy, gorączkę albo dreszcze, powinien niezwłocznie powiadomić o tym lekarza. Niewielka ilość krwi w moczu jest normalna w pierwszych kilku dniach po zabiegu. Mocz może wtedy wyglądać na lekko różowy. Jeżeli krwiomocz utrzymuje się dłużej i towarzyszą mu problemy z oddawaniem moczu, pacjent powinien zasięgnąć opinii lekarza.

Badanie to wiąże się także z pewnymi zagrożeniami. Do powikłań występujących po zabiegu możemy zaliczyć krwawienia, infekcje, rzadko perforacje moczowodu.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.