Borelioza IgM i IgG
Wykrywanie przeciwciał IgG i IgM przeciwko bakterii Borrelia burgdorferi, w surowicy pacjentów z podejrzeniem boreliozy, należy do ważnych kryteriów diagnostycznych służących do rozpoznawania choroby. Przeciwciała te produkowane są przez komórki układu odpornościowego, a konkretnie pobudzone limfocyty B, w odpowiedzi na wtargnięcie bakterii Borrelia burgdorferi do organizmu. Badania, w których poszukuje się we krwi pacjentów przeciwciał skierowanym przeciw konkretnym antygenom, nazywamy ogólnie testami serologicznymi.
Borelioza to choroba wywołana przez zakażenie, wywołane bakterią Borelia burgdorferi.
W tym artykule:
Kiedy wykonuje się badania na obecność przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi?
Badania serologiczne na obecność we krwi przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi wykonuje się w razie podejrzenia boreliozy. Choroba ta należy do grupy chorób odkleszczowych, co znaczy, że patogenny ją wywołujące przenoszone są przez kleszcze i aby doszło do zakażenia musi najpierw dojść do ukąszenia przez kleszcza. Pacjenci często nie pamiętają lub nie zauważają momentu ukąszenia, ale wystąpienie typowych objawów boreliozy i wykrycie we krwi przeciwciał IgG lub IgM pozwala na potwierdzenie rozpoznania choroby. Do objawów mogących sugerować podejrzenie boreliozy u danego pacjenta należą:
- rumień wędrujący, czyli zmiana skórna ujawniająca się po ok. 7 dniach w miejscu ukłucia przez kleszcza; początkowo przyjmuje postać czerwonej plami lub grudki, następnie szybko się powiększa ku obwodowi pozostawiając przejaśnienie w środku, ostatecznie przyjmuje formę czerwonego pierścienia z jasnym centrum, osiągając wielkość powyżej 5 cm , nie boli ani nie swędzi;
- chłoniak limfocytowy skóry – niebolesny, czerwono- siny guzek, często lokalizuje się na małżowinie usznej, brodawce sutkowej lub mosznie, występuje rzadko
- przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn – czerwono- fioletowe niesymetryczne zmiany skórne lokalizujące się na obwodowych częściach kończyn; pojawiają się dopiero po kilku latach od zakażenia; początkowo przyjmują formę obrzęku, potem dominują zmiany zanikowe - skóra staje się cienka jak bibuła, blado-fioletowa, pozbawiona owłosienia
- zapalenie stawów- zazwyczaj dotyczy jednego lub kilku dużych stawów (kolanowy, skokowy), rzadko prowadzi do trwałego uszkodzenia stawów, zdarza się, że może być jedyną manifestacją boreliozy
- zajęcie układu nerwowego, tzw. neuroborelioza, która może manifestować się zapaleniem opon mózgowo-rdzeniwowych, zapaleniem nerwów czaszkowych (najczęściej dochodzi do zajęcia i porażenia nerwu twarzowego), zapaleniem nerwów obwodowych z silnymi nerwobólami i neuropatią obwodową, zapaleniem mózgu
- zapalenie mięśnia sercowego.
PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT
Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:
- Czy poniższy wynik testu WESTERN-BLOT wskazuje na boleriozę? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski
- Co oznacza wynik badania CLIA na boreliozę? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski
- Co oznaczają wyniki przeciwciał przeciw Borelia IgM? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski
Borelioza [Wirtualna Poradnia]
Wyżęj wymienione objawy nie są charakterystyczne, dotyczą wielu układów i mogą występować w wielu innych chorobach dermatologicznych, reumatycznych, kardiologicznych czy neurologicznych. Z tego powodu, jeżeli lekarz jako powód powyższych objawów podejrzewa boreliozę, zleca badania serologiczne na obecność specyficznych przeciwciał IgM lub IgG przeciwko Borrelii burgdorferi. Wynik badania pomóc może w potwierdzeniu rozpoznania.
Na czym polega badanie na obecność przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi?
Badanie na obecność przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi wykonuje się z próbki krwi. Poszukuje się przeciwciał należących do dwóch klas:
- przeciwciała klasy IgM, pojawiają się we krwi po upływie 3-4 tygodni od ukąszeniua przez kleszcza i dostania się bakterii do krwi, duże miano osiągają po ok. 6-8 tygodniach od zakażenia, znikają po ok. 3-4 miesiącach; wykrycie tych przeciwciał świadczy o „świeżym” zakażeniu
- przeciwciała klasy IgG pojawiają się we krwi w dużym mianie dopiero po 6-8 tygodniach od zakażenia i utrzymują się przez wiele lat, ich wykrycie więc świadczy o ‘dawnym’ zakażeniu
Zobacz także:
Przeciwciała we krwi wykrywa się z użyciem czułego testu immunoenzymatycznego o nazwie ELISA. Jeżeli w teście ELISA, który jest badaniem przesiewowym, uzyska się wynik dodatni lub wątpliwy, przeprowadza się drugi, potwierdzający test z użyciem metody Western blot. Zwiększa to swoistość badania i pomaga uzyskać właściwe wyniki z większą pewnością. Na koniec należy zaznaczyć, że testy serologiczne wykrywające przeciwciała IgG i IgM przeciwko Borrelii burgdorferi nie są doskonałą metodą diagnostyczną. Dodatni wynik tego badania bez objawów klinicznych typowych dla boreliozy, nie ma znaczenia diagnostycznego i nie może być podstawą do rozpoznania choroby.
Źródła
- "Choroby wewnętrzne" pod red.A.Szczeklika,wydanie I, Kraków 2005, Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-031-0
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
