Cewnikowanie moczowodu - wskazania, przebieg
Cewnikowanie moczowodu przeprowadza się w celu udrożnienia moczowodu lub umożliwienia opróżnienia pęcherza. Dzięki wprowadzeniu cewnika do moczowodu można bezpośrednio podać lek w to miejsce. Zabieg cewnikowania moczowodu posiada także znaczenie diagnostyczne.
1. Cewnikowanie moczowodu - wskazania
Cewnikowanie moczowodu u kobiet i mężczyzn może być przeprowadzane na czas operacji, w przypadkach, kiedy konieczne jest szybkie usunięcie zalegającego moczu, a także długoterminowo. Osobom przykutym do łóżka cewnik zapewnia podstawową higienę. Wprowadzenie cewnika do moczowodu może być stosowane także w celach diagnostycznych.
Cele diagnostyczne wprowadzenia cewnika do moczowodu to:
- pobranie niezanieczyszczonych próbek moczu;
- monitorowanie moczu;
- zbadanie moczowodu;
- identyfikacja kamienia.
Cele terapeutyczne cewnikowania moczowodu to:
- leczenie zatrzymania moczu (przy przeroście prostaty, skrzepach);
- leczenie niedrożności dróg moczowych;
- irygacja pęcherza;
- leczenie okresowe przy tzw. pęcherzu neurogennym.
Wprowadzenie cewnika do moczowodu przeprowadza się również po takich zabiegach, jak operacja naprawcza przetoki moczowodowej lub wytworzenie sztucznego zbiornika moczu, mające na celu ułatwienie gojenia się ran.
2. Cewnikowanie moczowodu - przebieg
Cewnikowanie moczowodu mężczyzn i kobiet wygląda podobnie. Podczas zakładania cewnika pacjent jest przytomny. Stosuje się znieczulenie miejscowe nakładane w formie żelu, w razie potrzeby znieczula się dodatkowo zastrzykiem. Chory leży na plecach. Cewnik jest wprowadzany do dróg moczowych po uprzednim nałożeniu na niego lubrykantu. Zakładanie cewnika do moczowodu polega na wprowadzeniu cienkiej, giętkiej, plastikowej rurki do światła moczowodu na całej jego długości. Mocz poprzez wprowadzoną rurkę prawidłowo odpływa z nerki do pęcherza moczowego.
Cewnik do moczowodu może być wprowadzany na dwie możliwości. Pierwszym sposobem wprowdza się rurkę od strony przeciwnej do spływu moczu. Zakłada się ją wstecznie przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, a następnie do moczowodu pod ścisłą kontrolą wąskiego toru wizyjnego, zwanego cystoskopem. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, a cewnik rozciąga się na długość od nerki do pęcherza moczowego. Drugim sposobem cewnik moczowodowy wprowadzany jest zgodnie z kierunkiem spływu moczu i zakłada się go przez nefrostomię ku dołowi do moczowodu i do pęcherza moczowego.
Nefrostomia polega na założeniu rurki (cewnika) przez skórę do nerki, dzięki której mocz może odpływać na zewnątrz i gromadzić się w worku. Ten zabieg wykonuje się w miejscowym znieczuleniu, a zakładanie cewnika odbywa się przy kontroli ultrasonograficznej lub rentgenowskiej.
Po cewnikowaniu moczowodu podaje się obowiązkowo antybiotyki, aby zapobiec wtórnej infekcji bakteryjnej, ponieważ warunki panujące w układzie moczowym sprzyjają pojawieniu się ognisk zakażenia bakteryjnego. Cewnik z moczowodu usuwa się bardzo łatwo podczas zabiegu wykonywanego w znieczuleniu ogólnym, trwa on ok. 20 minut.
Cewnikowanie moczowodu rzadko niesie za sobą powikłania, jednak czasami mogą się one pojawić. Do najczęstszych zalicza się infekcje, zwężenie cewki moczowej, jej krwawienie i przekłucie.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.