Chroni przed anemią, wspiera płodność i funkcjonowanie tarczycy. Kobalt i jego właściwości

Kobalt to pierwiastek chemiczny o symbolu Co, który odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu organizmów żywych. Jest niezbędnym składnikiem wielu enzymów i bierze udział w przemianie tłuszczów oraz węglowodanów. Jest również kluczowy w produkcji czerwonych krwinek, a jego niedobór może przyczynić się do wystąpienia anemii.

Kobalt występuje zarówno w diecie (jako składnik witaminy B12), jak i w produktach codziennego użytku, takich jak biżuteria, implanty, farby, emalie, pigmenty czy narzędzia chirurgiczne, gdzie stosowany jest w formie stopów i związków chemicznych.

Kobalt znajdziemy w wielu codziennych produktach spożywczych, takich jak drób i ryby, nabiał i orzechy oraz nasiona. Szczególnie polecane są nerki, mięso królika i wątróbka. Wśród warzyw za najlepsze źródło kobaltu uznaje się warzywa liściaste (jarmuż, szpinak), a także marchewkę, ziemniaki i buraki. Warto jednak zaznaczyć, że zawartość kobaltu w poszczególnych warzywach może być różna, ponieważ jest uzależniona od warunków uprawy i rodzaju gleby.

Regularne spożywanie produktów bogatych w kobalt ma duże znaczenie dla zdrowia - realnie pomaga zwiększyć poziom energii, wspiera procesy metaboliczne i poprawia samopoczucie.

Kobalt uczestniczy w produkcji witaminy B12, która jest ważna dla tworzenia się czerwonych krwinek. Dzięki temu wspomaga profilaktykę anemii i wspiera zdrowie układu krążenia. Pierwiastek ten oddziałuje na prawidłowe funkcjonowanie tarczycy i zwiększa płodność. Badania naukowe wykazały, że poprawia odporność i wykazuje działanie przeciwnowotworowe.

Jako składnik wielu procesów metabolicznych, kobalt dba o zdrowe kości poprzez prawidłowy rozwój tkanek, aktywuje działanie białych krwinek, bierze udział w syntezie DNA i RNA, obniża poziom cholesterolu we krwi, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i może mieć zastosowanie we wspomaganiu leczenia stwardnienia rozsianego.

Choć wiele z tych właściwości wymaga dalszych badań, kobalt zyskuje coraz większe uznanie jako składnik wspierający ogólny stan zdrowia. Zalecana dzienna dawka dla dorosłych wynosi od 2 do 8 mikrogramów.

Niedobory kobaltu są rzadkie, ale mogą pojawić się u osób, które nie spożywają wystarczającej ilości produktów bogatych w witaminę B12 lub mają trudności z jej wchłanianiem. Brak odpowiedniej ilości kobaltu może prowadzić do szeregu poważnych problemów zdrowotnych, takich jak:

• anemia,
• opóźnienia w rozwoju,
• zaburzenia neurologiczne,
• zaburzenia rytmu serca (arytmia),
• niedoczynność tarczycy,
• zmęczenie i osłabienie,
• spowolniona regeneracja organizmu,
• zaburzenia wzrostu,
• dystonia (choroba neurologiczna objawiająca się mimowolnymi skurczami mięśni, powodującymi niekontrolowane ruchy),
• tzw. "mgła mózgowa" (stan obniżonej koncentracji, problemów z pamięcią i spowolnionego myślenia).

W skrajnych przypadkach niedobór kobaltu może prowadzić do niewydolności serca i poważnych zaburzeń neurologicznych.

Przyczyną niedoboru kobaltu najczęściej są zaburzenia metaboliczne, nadmierna utrata krwi, infekcje przewodu pokarmowego i niedobory witaminy B12 (z którą kobalt jest ściśle powiązany).

Choć kobalt jest pierwiastkiem niezbędnym dla zdrowia - wspiera produkcję witaminy B12, pomaga utrzymać energię i dobre samopoczucie - jego nadmiar, szczególnie w formie przemysłowej, może mieć niepożądane skutki zdrowotne.

Zbyt wysokie stężenie kobaltu w organizmie może prowadzić m.in. do:

• powiększenia tarczycy,
• zaburzeń neurologicznych,
• podwyższenia poziomu cukru we krwi,
• uczucia niepokoju,
• napadów paniki,
• kłopotów z oddychaniem (np. duszności, objawy astmy),
• wysypek skórnych,
• bezpłodności,
• nadprodukcji czerwonych krwinek.

Nadmiar zwiększa także ryzyko wystąpienia kardiomiopatii - choroby mięśnia sercowego, zaburzającej jego prawidłowe funkcjonowanie.

Ze względu na możliwe powikłania, osoby, które mają na co dzień kontakt z kobaltem, np. w pracy - powinny zadbać o odpowiednie zabezpieczenia, zbilansowaną dietę i regenerację.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden istotny aspekt w przypadku kobaltu - chodzi o interakcję z żelazem. Oba pierwiastki konkurują ze sobą na etapie wchłaniania w jelitach. Wysokie dawki jednego z nich mogą znacząco obniżyć przyswajalność drugiego, co z kolei wpływa na ich metabolizm i wydalanie przez nerki.

Na szczęście, w przypadku diety bogatej w warzywa, zboża i białko, tego typu zaburzenia zdarzają się sporadycznie.

Źródło: nutriwins.com

Źródła

1. Dagmara Dąbek