Diagnostyka impotencji

Organiczne

przczyny zaburzeń erekcji mogą mieć podłoże naczyniowe, nerwowe czy endokrynne. Obecnie dominuje pogląd, że najczęstsze przyczyny zaburzeń erekcji mają podłoże organiczne. Aby dokładnie określić typ zaburzenia, należy zastosować różne kryteria podziałowe.

Zaburzenia erekcji można podzielić na:

czasowe:

• pierwotne, tzn. występujące od początku współżycia,
• wtórne, tzn. takie, które pojawiły się po okresie normalnego współżycia.

przyczynowe:

• organiczne, tzn. związane z konkretną dysfunkcją organizmu,
• psychologiczne,
• mieszane.

Związane z dynamiką pojawiania się zmian:

• zaburzenia sytuacyjne, okazjonalne,
• uogólnione.

Najważniejszym elementem diagnostyki zaburzeń wzwodu jest wywiad lekarski. Obecnie oprócz wywiadu lekarz często prosi o wypełnienie specjalnej ankiety. W czasie wywiadu lekarz będzie starał się ustalić przede wszystkim etiologię (przyczynę zaburzeń). W tym celu należy dokładnie poinformować go o zażywanych lekach, przebytych chorobach, urazach, nałogach, chorobach przewlekłych.

Badanie lekarskie, oprócz ogólnego badania internistycznego, obejmuje także neurologiczne zbadanie odruchów mosznowych i opuszkowo-jamistych. Ważnym elementem, szczególnie u osób starszych, jest badanie gruczołu prostaty.

Dalsza diagnostyka zaburzeń erekcji obejmuje głównie przeprowadzenie trzech testów:

• testu opaskowego erekcjometrii,
• testu wzwodów nocnych,
• testów farmakologicznych.

Zasada działania testów nocnych opiera się na założeniu, że w czasie nocy każdy mężczyzna powinien mieć przynajmniej 3 nocne wzwody. Efektem ich jest zwiększenie obwodu członka o co najmniej 11,5 mm. Do tego badania służy urządzenie nazywane erekcjometrem, które mierzy zmiany obwodu prącia.

Test farmakologiczny polega na wstrzykiwaniu do ciała jamistego leku, którego działanie polega na rozszerzaniu naczyń, co powoduje napływ krwi do prącia i jego wzwód.

Kolejnym badaniem może być arteriografia tętnicy sromowej, tzn. badanie drożności naczyń, które doprowadzają krew do prącia.

Prawidłowo wykonane badanie i odpowiednia interpretacja umożliwiają skuteczne określenie przyczyn zaburzeń erekcji.

Psychogenne tło erekcji najczęściej ujawnia się w młodym wieku, ma nagły początek zaburzeń, nasila się w określonych sytuacjach, jednak mimo zaburzeń wzwodu pojawiają się ranne erekcje.

Za tłem organicznym przemawiają starszy wiek mężczyzn, stopniowe powstawanie dysfunkcji, uogólniony brak potencji u osób poprzednio bez zaburzeń, brak rannych erekcji.

Test nocnych erekcji jest bardzo wartościowym badaniem. Prawidłowe powiększanie penisa o min.11,5 mm kilkakrotnie w czasie snu świadczy o prawdopodobnym psychologicznym zaburzeniu erekcji. O tej etiologii świadczy także wynik testu iniekcji, gdy pacjent uzyskuje wzwód już po minimalnej ilości leku.

Najczęstsze pytania urologa

W celu ostatecznego potwierdzenia tej etiologii zaburzeń w wywiadzie lekarz chce dowiedzieć się o takich sytuacjach, jak: lęki, zaburzone relacje międzypartnerskie, brak poczucia własnej wartości, poczucie nudy w wieloletnich związkach, atrakcyjność partnerki, masturbacje w wieku młodzieńczym i inne. Czynnikami sugerującymi tę przyczynę zaburzeń mogą być sytuacje, gdy partner uzyskuje potencję w czasie masturbacji lub pieszczot oraz czuje spontaniczne erekcje.

W czasie wywiadu lekarzowi najłatwiej określić organiczną etiologię zaburzeń, gdy pacjent cierpi na choroby, takie jak cukrzyca, nadciśnienie i inne.

W przypadkach chorób dotyczących układu sercowo-naczyniowego (np. uogólniona miażdżyca z nadciśnieniem) rozwój zaburzeń erekcji jest stopniowy. Problem początkowo jest niewinny, jednak z czasem ulega znacznemu nasileniu. Gdy zaburzenia o tej etiologii są głębokie, ciężko jest uzyskać wzwód nawet po dużych iniekcjach leków do ciał jamistych.

Obecnie uważa się, że nie ma ostrej granicy pomiędzy organicznymi i psychologicznymi zaburzeniami erekcji. Czynnik psychologiczny rozwija się bez względu na etiologię.

Źródła

1. Badanie doplerowskie w diagnostyce zaburzeń erekcji
2. Babayan R.K., Oates R.D., Siroky M.B. Podręcznik urologii, diagnostyka i leczenie, Czelej, Lublin 2006, ISBN 83-89309-74-2
3. Borkowski A. Urologia - podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978-83-200-3758-6
4. Gregoir A. Impotencja, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 832-00-185-36
5. Stearn M. Wstydliwe dolegliwości, D.W. Publishing Co., Szczecin 2001, ISBN 1-57105-063-X