Problemy z erekcją – przyczyny zaburzeń wzwodu

Problemy z erekcją mogą dotyczyć niemożności uzyskania erekcji lub utrzymania jej na tyle długo, by odbyć stosunek płciowy. Mogą też objawiać się brakiem możliwości osiągnięcia pełnego wzwodu, mimo odczuwania podniecenia.

Co to jest erekcja? Jest to wzwód penisa, spowodowany podnieceniem lub stymulacją seksualną. Podczas erekcji prącie powiększa się i ulega usztywnieniu. Jest więc ona niezbędna do odbycia stosunku seksualnego.

Przyczyny problemów z erekcją są złożone. Jeśli tego rodzaju sytuacje pojawiają się jednorazowo lub powtarzają rzadko, najczęściej nie stanowią powodu do niepokoju. Zwykle są konsekwencją stresu, silnego zmęczenia czy wypicia zbyt dużej ilości alkoholu.

Natomiast utrzymujące lub często powtarzające się dysfunkcje seksualne u mężczyzny mogą mieć już inne podłoże. Ich przyczyną może być wówczas m.in. choroba, stany blokujące przepływ krwi do prącia, stosowanie niektórych leków, czy problemy psychologiczne.

W zależności od przyczyny, zaburzenia erekcji najogólniej można podzielić na:

• psychogenne,
• organiczne,
• mieszane.

Ryzyko wystąpienia problemów z erekcją jest także większe u panów po 40. roku życia. Chociaż zaburzenia wzwodu występują częściej u mężczyzn w wieku podeszłym, to jednak samo starzenie się nie jest ich bezpośrednią przyczyną. Powiązane są one raczej z pojawiającymi się wraz z wiekiem czynnikami ryzyka.

Główne przyczyny braku erekcji i problemów z utrzymaniem wzwodu to:

• zła dieta i brak ruchu – siedzący styl życia, nadwaga i otyłość,
• używki – palenie, przewlekły alkoholizm, regularne stosowanie dopingu, zażywanie narkotyków,
• czynniki psychogenne – ostry i chroniczny stres, fobie seksualne, lęk przed zbliżeniem, stresujące zachowania partnerki, strach przed porażką seksualną, depresja,
• przyjmowanie niektórych leków – m.in. leki przeciwdepresyjne, środki uspokajające, leki na ciśnienie krwi, antyandrogeny, niektóre leki przeciwpadaczkowe, leki stosowane w urologii i w gastroenterologii,
• pewne choroby i stany – m.in. cukrzyca typu 2, miażdżyca, hiperlipidemia, wysokie ciśnienie krwi, zespół metaboliczny, stwardnienie rozsiane, niedobór testosteronu (andropauza), urazy prącia, choroba Peyroniego, problemy kardiologiczne.

Problemy ze wzwodem nie tylko utrudniają mężczyźnie odbycie satysfakcjonującego stosunku płciowego, ale też mogą być objawem poważniejszych schorzeń. Nierzadko tego rodzaju zaburzenia powiązane są z chorobami serca, nadciśnieniem tętniczym, miażdżycą, czy cukrzycą.

Dlatego też, jeśli problemy z erekcją utrzymują się kilka tygodni, wskazane jest skontaktowanie się z lekarzem, który oceni stan zdrowia pacjenta.

Styl życia w znaczący sposób wpływa na zdrowie seksualne. Mała aktywność fizyczna przyczynia się do przyrostu masy ciała i zmniejszenia przepływu krwi, co negatywnie wpływa na zdolność uzyskania i utrzymania erekcji.

Przyczyną słabego wzwodu może być także niezdrowa dieta. Zbyt wiele nasyconych kwasów tłuszczowych zatyka naczynia krwionośne i zmniejsza przepływ krwi do ciał jamistych w prąciu.

Osiągnięcie erekcji może utrudniać także nadmierne spożycie alkoholu oraz palenie papierosów. Na funkcjonowanie seksualne mężczyzn negatywnie wpływa też przewlekły stres, wzmożone napięcie i częste myślenie o problemach.

Leczenie problemów z erekcją zależy głównie od przyczyny problemu. Konieczne jest przede wszystkim leczenie schorzeń podstawowych, które mogą powodować lub nasilać zaburzenia wzwodu. Ważna jest także zmiana stylu życia oraz wyeliminowanie ewentualnych czynników ryzyka.

Metody leczenia dzielą się na farmakologiczne, zabiegowe i psychoterapeutyczne. W przypadku farmakoterapii lekami pierwszego rzutu są zwykle inhibitory fosfodiesterazy 5 (PDE5), które działają przede wszystkim na układ krążenia. Pomagają utrzymać krew w tkance prącia podczas stymulacji seksualnej. Są to Sildenafil (Viagra), Tadalafil, Vardenafil, czy Avanafil.

Mężczyźni, którzy zaburzeń erekcji doświadczają wyłącznie sporadycznie, mogą skorzystać z tabletek dostępnych bez recepty.

W pierwszej kolejności należy wyeliminować czynniki zaburzające potencję i wprowadzić zdrowe nawyki: regularny tryb życia, zdrowy sen, przeciwdziałanie stresowi, ograniczenie tłustych potraw, lekkostrawna dieta, rzucenie palenia i innych używek. Pomocna może być także psychoterapia, czy akupunktura.

Uważa się także, że na problem ze wzwodem i problemy z potencją mogą wpływać korzystnie niektóre produkty spożywcze i zioła. Są to m.in.:

• seler korzeniowy,
• szparagi,
• ostrygi i owoce morza,
• orzechy,
• truskawki,
• owoce granatu,
• awokado,
• korzeń żeń-szenia,
• korzeń maca,
• palma sabałowa.

Wsparcie partnerki

Zaburzenia erekcji stanowią duże wyzwanie dla związku. Są one trudne nie tylko dla mężczyzny, ale także dla jego partnerki. Wiele kobiet często szuka, nawet nie do końca świadomie, winy w sobie. Odbiera je jako konsekwencję własnego braku atrakcyjności, o czym świadczą pojawiające się w sieci pytania "dlaczego nie pociągam partnera?", czy "mój mąż ma problemy z erekcją – co to znaczy?". U kobiet pojawia się problem z samooceną, obawa, że przestały być pociągające, seksowne, czy ponętne. To z kolei przyczynia się do spadku nastroju i braku ochoty na seks.

Zdarza się także, że kobiety na problem z erekcją reagują zdziwieniem i przesadnie okazywaną troską. Jednak koncentrowanie się na problemie i próba jego natychmiastowego rozwiązania jedynie wzmagają skrępowanie mężczyzny, co nie pomaga w osiągnięciu wzwodu.

Jeśli zbliżenie się nie powiodło, lepiej odłożyć współżycie na inny dzień. Dla mężczyzny brak wzwodu, czy problem z utrzymaniem erekcji jest na tyle poważny i stresujący, że jest mało prawdopodobne, żeby w krótkim czasie został zażegnany.

Inną możliwą reakcją jest obawa przed byciem zdradzoną. Brak erekcji to brak miłości – takie myślenie nie jest prawidłowe. Wyrzuty wobec partnera oraz krępujące pytania powodują jeszcze większą frustrację u obojga.

Najlepszym sposobem jest przeczekanie, zachowanie delikatności i zrozumienie. Mężczyzna łatwiej się odpręży, jeśli nie będzie czuł presji.

Leki na potencję, jeśli są stosowane zgodnie ze wskazaniami lekarza, uważane są za bezpieczne. Jednak tak, jak każde inne leki, u części pacjentów mogą powodować pewne działania niepożądane. Możliwe skutki uboczne różnią się nieco, w zależności od danego produktu. Zawsze opisane są w dołączonej do opakowania ulotce.

Najczęstsze skutki uboczne związane ze stosowaniem leków na potencję to przede wszystkim:

• bóle i zawroty głowy,
• zaburzenia widzenia,
• zaczerwienienie twarzy, zarumieniona skóra,
• nudności i wymioty, zaburzenia trawienia,
• nasilona senność, uczucie zmęczenia,
• obrzęk śluzówek nosa, zatkanie nosa i katar.