Choroby układu moczowego mężczyzn - zapalenie prostaty, nietrzymanie moczu, odmiedniczkowe zapalenie nerek

W skład układu moczowego wchodzą: moczowody, pęcherz moczowy, cewka moczowa. U mężczyzn cewka moczowa jest bardziej rozbudowana niż u płci przeciwnej, co przyczynia się do skuteczniejszej ochrony przed infekcjami.

Co za tym idzie, chorobotwórcze patogeny mają dłuższę drogę do pokonania. Jeśli jednak dojdzie do zainfekowania jednego z narządów, pojawia się silny ból w podbrzuszu bądź w lędźwiach oraz podwyższona temperatura ciała.

Infekcje układu moczowego u mężczyzn pojawiają się wskutek przedostania się mikroorganizmów do struktur znajdujących się powyżej cewki moczowej (np. pęcherza moczowego, moczowodów czy nerek).

Nietrzymanie moczu

Dolegliwością, która może pojawić się bez udziału drobnoustrojów jest nietrzymanie moczu. Dotyka ona dość dużej grupy mężczyzn, choć wielu z nich ją ukrywa. Sytuacja, w której osoba nie jest w stanie kontrolować w pełni wydzielania moczu z pęcherza moczowego może powodować dyskomfort, uczucie wstydu. Śmiech, kaszel, kichanie to czynności, które mogą prowadzić do niekontrolowanego wycieku moczu.

Mimo że temat wydaje się wstydliwy, warto zasięgnąć porady lekarza. Odpowiednie ćwiczenia bądź zmiana stylu życia pomagają bowiem przywrócić komfort i zdrowie. Potrzebna jest właściwa diagnostyka, ponieważ zarówno przyczyny dolegliwości, jak i jej typy mogą być różne. Dużą ulgę przynosi również sięgnięcie po specjalne produkty chłonne, np. wkładki męskie czy pampersy dla dorosłych. Z problemem nietrzymania moczu zazwyczaj borykają się osoby starsze i mężczyźni powyżej 40 roku życia.

Zapalenie prostaty u mężczyzn

Ostre zapalenie prostaty zazwyczaj spowodowane jest infekcją bakteryjną, której źródłem są bakterie Gram-ujemne (Escherichia coli, Proteus mirabilis), rzadziej Gram-dodatnie (Staphylococcus aureus), pochodzące z mikrobioty jelitowej. To schorzenie zapalne układu moczowego powoduje uciążliwe objawy, takie jak:

• ból przy oddawaniu moczu,
• bolesne parcie na mocz,
• ból prostaty,
• gorączka, dreszcze,
• złe samopoczucie,
• pieczenie cewki moczowej,
• dolegliwości bólowe mięśni,
• utrudnione oddawanie moczu (oddawanie moczu wąskim i słabym strumieniem),
• wodnisto-śluzowy wyciek z cewki moczowej.

Ból charakterystyczny dla ostrego zapalenia stercza występuje zazwyczaj w kroczu, u nasady prącia, czasami nad spojeniem łonowym. Bóle mogą występować również w okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Zwężenie cewki moczowej, powiększenie gruczołu krokowego, operacje usunięcia tkanek gruczołu sterczowego, cystoskopia to czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia ostrego zapalenia gruczołu krokowego.

Leczenie postaci ostrej zapalenia polega na przyjmowanie przez 4 tygodnie odpowiednich środków farmakologicznych. Objawy ustępują po zastosowaniu antybiotyków, które są działają na bakterie Gram-ujemne.

Przewlekłe zapalenie prostaty rozpoznaje się, gdy symptomy typowe dla stanu zapalnego gruczołu krokowego utrzymują się powyżej 3 miesięcy. Niebakteryjne zapalenie prostaty najczęściej jest wynikiem:

• dużej ekspozycji na stres,
• problemów psychiczno-emocjonalnych,
• zaburzeń gospodarki hormonalnej,
• zaburzeń autoimmunologicznych.

Przewlekłe zapalenie prostaty – objawy

Przewlekłe zapalenie prostaty objawia się najczęściej promieniującym bólem gruczołu krokowego, trudnościami w oddawaniu moczu, utrudnionym oddawaniem stolca, bolesnym parciem na mocz, pieczeniem i bólem podczas mikcji.

Gorączkę w przebiegu tego rodzaju zapalenia obserwuje się bardzo rzadko. Znacznie częściej pacjenci uskarżają się na dolegliwości bólowe w obrębie pachwin, uczucie zalegania moczu w pęcherzu, obniżone libido, ból po wytrysku.

Zapalenie pęcherza u mężczyzn

Najczęściej przyczyną zapalenia pęcherza moczowego u mężczyzn są bakterie E. coli. Ich namnaża¬nie się skutkuje powstaniem stanu zapalnego. Bakterie występujące naturalnie w mikroflorze jelitowej po przedostaniu się w okolice cewki moczowej, wędrują do pęcherza moczowego.

Mężczyźni, w porównaniu do kobiet, znacznie rzadziej borykają się z taką dolegliwością. U kobiet cewka moczowa jest krótsza i znajduje się bliżej otworu odbytu, co zwiększa ryzyko dostania się chorobotwórczych drobnoustrojów do pęcherza. U panów patogeny wywołujące infekcję mają dłuższą do pokonania, zanim dotrą do narządu odpowiedzialnego za magazynowanie i wydalanie moczu.

Najczęstsze objawy zapalenia pęcherza u mężczyzn to:

• częste oddawanie moczu,
• odczuwanie bólu,
• wzmożone parcie na mocz,
• pieczenie w trakcie oddawania moczu,
• krwiomocz,
• ból odczuwany w okolicy lędźwiowej kręgosłupa,
• nieprzyjemny zapach moczu.

W przypadku pojawienia się wyżej wymienionych objawów wskazana jest wizyta u lekarza rodzinnego bądź urologa. Specjalista po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem może zalecić stosowanie trimetoprimu, kotrimoksazolu, cyprofloksacyny. Po wdrożeniu leczenia dolegliwości ustępują zazwyczaj w ciągu 2-3 dni.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Odmiedniczkowe zapalenie nerek](https://portal.abczdrowie.pl/ostre-odmiedniczkowe-zapalenie-nerek/6956106410338816a) to infekcja, zwykle wywoływana przez drobnoustroje – bakterie. Czynnikiem chorobotwórczym odpowiedzialnym za pojawienie się objawów najczęściej jest pałeczka okrężnicy, czyli E. coli. U pacjentów znacznie częściej obserwuje się ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, a nie przewlekłe.

Do rozwoju infekcji dochodzi, gdy układ immunologiczny jest osłabiony. Na rozwój zakażenia narażeni są również mężczyźni, którzy przez dłuższy czas stosowali antybiotykoterapię lub leki o działaniu immunosupresyjnym. Objawy choroby układu moczowego u mężczyzn mogą pojawić się również wskutek przeprowadzonego zabiegu urologicznego.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek objawia się najczęściej nagłym i silnym bólem w obrębie lędźwi, wysoką gorączką, dreszczami. Pacjent może uskarżać się również na nudności, wymioty, uczucie rozbicia. Chorobie towarzyszy również ból głowy, częste oddawanie moczu, pieczenie podczas oddawania moczu, bolesne parcie na mocz.

Odmiedniczkowego zapalenia nerek nie należy bagatelizować. W przypadku pojawienia się objawów, wskazane jest zastosowanie kuracji środkami przeciwbakteryjnymi. Podczas lżejszego przebiegu choroby podaje się doustne antybiotyki.