HTLV - częstotliwość, drogi zakażenia, skutki, diagnostyka wirusa
HTLV to wirus ludzkiej białaczki z komórek T z rodziny retrowirusów, do której należy również wirus HIV. HTLV może nie wywoływać żadnych dolegliwości nawet przez 40 lat, by później spowodować zagrażające życiu choroby, takie jak chłoniak lub białaczka oporne na standardowe metody leczenia. Co warto wiedzieć o wirusie HTLV?
1. Co to jest HTLV?
HTLV-1 to wirus ludzkiej białaczki z komórek T, należący do retrowirusów. Jego nośnikiem jest RNA w przeciwieństwie do innych drobnoustrojów chorobotwórczych.
Za sprawą procesu odwrotnej transkrypcji wirusa HTLV łączy się z genomem człowieka i pozostaje utajniony przez nawet 30-40 lat. Choroba posiada 6 podtypów od A do F, zróżnicowanych genotypem.
Najwięcej zachorowań przypisuje się podtypowi A. HTLV-1 to pierwszy rozpoznany retrowirus, pojawił się w 1980 roku w Stanach Zjednoczonych oraz w 1982 roku w Japonii.
Zobacz także:
2. Częstotliwość występowania wirusa HTLV
Wiele danych wskazuje na to, że około 20 milionów ludzi na świecie zaraziło się wirusem HTLV-1. Występuje on powszechnie w Japonii, Brazylii, Kolumbii, Chile, Peru, Ameryce Południowej, Afryce Zachodniej i Środkowej, Rumunii i środkowej części Australii. Zakażenia HTLV w Polsce zdarzają się bardzo rzadko, zwykle są efektem przyjazdów ludności z regionów endemicznych.
3. Drogi zakażenia wirusa HTLV
- transfuzja krwi (20-60%),
- karmienie dziecka piersią przez matkę (20%),
- poród (poniżej 5%),
- kontakty seksualne bez prezerwatywy,
- owrzodzenia narządów płciowych,
- używanie niesterylizowanych strzykawek.
HTLV-1 jest praktycznie niewykrywalny we krwi, znajduje się natomiast w wydzielinach narządów płciowych.
4. Skutki zakażenia wirusem HTLV
- niedobór odporności,
- depresja i zespół przewlekłego zmęczenia,
- chłoniak lub białaczka z komórek T po 30-50 lat po zakażeniu,
- mielopatia i spastyczna parapereza po 20-40 latach,
- zapalenie i rozstrzenie oskrzeli powodowane przez podtyp C,
- infekcyjne zapalenie skóry,
- zespół Sjögrena,
- zapalenie naczyń i mięśni.
Wirus jest uważany za niebezpieczny czynnik onkogenny znany ludzkości. Nawet 90% pacjentów nie odczuwa żadnych objawów choroby przez bardzo długi czas, nawet przez kilkadziesiąt lat.
5. Diagnostyka wirusa HTLV
Diagnostyka wirusa polega na wykonaniu badań immunologicznych, takich jak testy immunoenzymatyczne (EIA) lub testy aglutynacji.
Wyniki pozytywne lub trudne do zinterpretowania są ponownie sprawdzane za pomocą testu immunofluorescencyjnego (IFA), testu radioimmunoprecypitacyjnego (RIPA) lub badania PCR.
Zakażenie wirusem jest możliwe poprzez transfuzję krwi, z tego względu od 1986 roku wykonywane są badania przesiewowe u dawców, przede w wszystkim w krajach rozwiniętych oraz rozwijających się. Niestety testy te nie są przeprowadzane w Polsce.
6. Profilaktyka zakażenia wirusem HTLV-1
Do tej pory nie stworzono szczepionki przeciwko HTLV, dlatego zaleca się unikanie kontaktu z wydzielinami, które mogą zawierać cząsteczki wirusa.
HTLV po kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu latach od zakażenia powoduje szereg dolegliwości i prowadzi do rozwoju niebezpiecznych chorób, opornych na tradycyjne metody leczenia.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
