Język mosznowy - charakterystyka, przyczyny, leczenie

Język to narząd, spełniający u ludzi wiele ważnych funkcji. Odpowiada za odczuwanie smaku, przesuwa pokarm pod zęby, umożliwia mieszanie pokarmów w jamie ustnej, a także przesuwanie ich w stronę gardła. Język spełnia również inną ważną funkcję. Uczestniczy on w procesie kształtowania dźwięków mowy ludzkiej.

Język mosznowy, nazywany również językiem mosznowatym, pofałdowanym lub bruzdowatym charakteryzuje się występowaniem głębokich bruzd na grzbietowej powierzchni narządu.

Język mosznowy ujawnia się zwykle około czwartego roku życia. Jego pełne ukształtowanie następuje w okresie dojrzałości płciowej pacjenta. W bardzo wielu przypadkach występowanie licznych bruzd czy szczelin na powierzchni języka jest kwestią dziedziczną, która nie występuje z żadną inną chorobą.

Stan fizjologiczny, który określa się mianem języka mosznowego nie wymaga interwencji lekarskiej. Zjawisko może być dziedziczne lub towarzyszyć niektórym chorobom, takim jak język geograficzny, cukrzyca czy zespół Melkerssona-Rosenthala.

Istnieją różne przyczyny, które odpowiadają za pojawienie się języka mosznowego u pacjentów. Język charakteryzujący się głębokimi bruzdami lub szczelinami może towarzyszyć niektórym chorobom. Niejednokrotnie występuje on ze schorzeniami, takimi jak:

• zespół Downa,
• zespół Melkerssona-Rosenthala – w przebiegu tej choroby język mosznowy to jeden z wielu objawów. Zespół Melkerssona-Rosenthala charakteryzuje się również występowaniem porażenia nerwu twarzowego, a takze przewlekłego nawracająco obrzęku warg. Mówimy wówczas o tzw. triadzie symptomów. stanowi tzw. triadę symptomów
• łuszczyca – to jedna z najczęściej występujących chorób skóry o przewlekłym i nawrotowym charakterze. W przebiegu łuszczycy dochodzi do hiperproliferacji keratynocytów w obrębie naskórka i skóry. Dodatkowo, występują również stany zapalne. Łuszczyca charakteryzuje się nieprawidłowym różnicowaniem komórek naskórka pochodzenia ektodermalnego.
• język geograficzny – to stan, który często nazywany jest rumieniem wędrującym języka. U pacjentów z językiem geograficznym zauważyć można nieregularne plamy na grzbietowej części języka.
• cukrzyca.

Występowanie języka mosznowego jest charakterystyczne dla około 0,6-15,7% ogólnej populacji. Prawdopodobieństwo wystąpienia tego stanu fizjologicznego jest znacznie większe w przypadku osób chorujących na cukrzycę, osób palących nałogowo papierosy, pacjentów, którzy są miłośnikami mocnej herbaty. Język mosznowy może również występować również jako koincydencja u pacjentów, którzy mają tzw. język geograficzny.

Badania przeprowadzone przez brazylijskich naukowców z Fluminense Federal University w Rio de Janeiro wykazały, że istnieje ogromna zależność między łuszczycą późnym początku, a występowaniem języka mosznowego.

Jeśli u pacjenta nie zdiagnozowano dotychczas żadnych dodatkowych chorób, występowanie głębokich rowków na języku nie powinno być powodem do niepokoju. Liczne szczeliny i bruzdy na języku należy wówczas traktować jako cechę wrodzoną lub dziedziczną. Język mosznowy może stanowić swego rodzaju cechą charakterystyczną kilku członków tej samej rodziny.

Sytuacja ta wygląda nieco inaczej w przypadku, w którym pęknięcia na języku pojawiły się na przestrzeni ostatnich tygodni. Występowanie głębokich rowków należy wówczas skonsultować z lekarzem specjalistą.

W niektórych przypadkach język mosznowy jest konsekwencją nieodpowiedniej lub niewystarczającej higieny jamy ustnej i zębów.

Czy język mosznowy trzeba leczyć? To pytanie często zadawane przez pacjentów. Okazuje się, że taki stan na ogół nie wymaga leczenia. Niezwykle ważne jest jednak to, aby zachować odpowiednią pielęgnację jamy ustnej i zębów w przupadku języka mosznowatego. Specjaliści zalecają szczotkowanie górnej powierzchni języka, w celu usunięcia resztek jedzenia. Odpowiednia higiena języka mosznowego pozwala zapobiegać rozwojowi chorób w obrębie jamy ustnej. Bakterie i płytka nazębna mogą gromadzić się w szczelinach, co prowadzi do nieświeżego oddechu i zwiększonego ryzyka próchnicy. Nie należy zapominać o codziennej rutynie i myć zarówno zęby, jak i język.