Krioterapia a prostata

Krioterapia nazywana bywa także krioablacją. Jest metodą stosowaną niekiedy w leczeniu raka prostaty i rzadko – w łagodnym przeroście prostaty. Podobnie jak w brachyterapii, przez skórę krocza do guza stercza wprowadzane są igły. Krioterapia jest zabiegiem mniej inwazyjnym niż operacja – jej skutkiem jest mniejsza utrata kwi, mniejszy ból, krótszy czas pobytu w szpitalu. Jednak jest to metoda stosowana od niedawna i nie ma badań porównujących jej skuteczność w stosunku do innych metod leczenia raka prostaty. Z tego względu krioterapia proponowana może być raczej jako leczenie uzupełniające niż samodzielna metoda.

1. Krioterapia w leczeniu guza stercza

Przez igły do gruczołu krokowego wprowadzany jest gaz o niskiej temperaturze. Gaz ten bardzo szybko przechodzi w postać stałą, jakby kryształki lodu, przez co niszczy tkankę. Wszystko to odbywa się pod kontrolą USG, a przez cewkę moczową tłoczony jest ciepły płyn, aby nie została zniszczona przez zamarzający gaz. Zabieg wykonywany jest na sali operacyjnej, w znieczuleniu ogólnym lub przewodowym. Konieczny jest krótki pobyt w szpitalu.

2. Dolegliwości po zabiegu krioterapii

Po zabiegu krioterapii gruczoł krokowy często ulega obrzękowi i może to doprowadzić do zatrzymania moczu, co grozi uszkodzeniem nerek. Dlatego też konieczne jest założenie na kilka tygodni cewnika nadłonowego, aby móc tą drogą odprowadzać zalegający mocz.

3. Możliwe efekty uboczne krioterapii

• obecność krwii w moczu 1-2 dni po zabiegu,
• ból w miejscu wprowadzenia igieł,
• obrzęk prącia i moszny,
• bóle brzucha,
• dyskomfort przy oddawaniu moczu,
• częste parcie na mocz,
• impotencja,
• nietrzymanie moczu,
• przetoka (otwór) pomiędzy pęcherzem i odbytnicą – konieczna jest operacja naprawcza.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.