Krwotok mózgowy
Krwotok mózgu, czyli krwotok mózgowy, to udar spowodowany przedostaniem się krwi poza naczynie mózgowe. W konsekwencji doprowadza do niszczenia tkanki przez wynaczynioną krew. Najczęściej dochodzi do niego wskutek pęknięcia drobnych tętnic mózgowych w przebiegu nadciśnienia tętniczego. Inną przyczyną mogą być nieprawidłowości naczyń (tzw. naczyniaki). Krwotoki mózgowe stanowią 30-60% wszystkich udarów.
1. Przyczyny krwotoków mózgowych
Wylew krwi do mózgu może mieć wiele przyczyn. Najważniejsze z nich to:
- przewlekłe nadciśnienie tętnicze – zwiększa ryzyko wylewu krwi do mózgu od 2 do 6 razy,
- tętniak,
- naczyniaki żylne,
- choroby zapalne tętnic żył,
- skazy krwotoczne,
- kruchość naczyń,
- małopłytkowość,
- białaczka i inne choroby krwi,
- choroby wątroby,
- guzy,
- przerzuty,
- złamania kości czaszki,
- rzadko zakrzepica żylna mózgowa.
Może wystąpić nieurazowy krwotok mózgowy jako samoistne krwawienie do tkanki mózgowej. Czynniki ryzyka krwotoków mózgowych obejmują:
- nadciśnienie tętnicze,
- cukrzycę,
- menopauzę,
- palenie papierosów,
- nadużywanie alkoholu.
Wylew krwi do mózgu jest bardzo częstą przyczyną udaru mózgu. Stanowi 30-60% przypadków.
2. Objawy krwotoku mózgowego
Krwotok mózgowy jest krwotokiem wewnątrzosiowym, co oznacza, że występuje tylko w tkance mózgowej, nie poza nią. Możemy wyróżnić dwa główne typy krwotoków wewnątrzosiowych: śródmózgowe krwotoki i krwawienia wewnątrzczaszkowe. Podobnie jak inne rodzaje krwawień w obrębie czaszki, krwawienia śródmózgowe są poważnym problemem medycznym w nagłych wypadkach, ponieważ mogą one zwiększyć ciśnienie śródczaszkowe, które nieleczone może prowadzić do śpiączki i śmierci.
Obraz kliniczny krwotoku mózgowego obejmuje:
- afazja (zaburzenia mowy lub nawet całkowita jej utrata, w wyniku uszkodzenia ośrodka mowy w mózgu),
- niedowład połowiczny,
- osłabienie kończyn górnych i dolnych,
- śpiączka,
- ubytki pola widzenia,
- skośne ustawienie gałek ocznych.
Objawy w krwotoku mózgowym najczęściej zmniejszają się w większym stopniu niż w udarze mózgu, tj. udarze niedokrwiennym, obejmującym podobny obszar mózgu. Wysoka śmiertelność osób z krwotokiem mózgowym związana jest głównie z wgłobieniem i ponownym krwotokiem. Gdy ognisko krwotoczne jest większe niż 60 ml, niemal zawsze dochodzi do zgonu.
3. Leczenie wylewu śródmózgowego
Leczenie zależy w znacznym stopniu od rodzaju wylewu. Tomografia komputerowa i inne środki diagnostyczne wykorzystuje się do ustalenia właściwego leczenia, które może obejmować zarówno leczenie farmakologiczne, jak i chirurgiczne. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki obniżające ciśnienie krwi, podaje się czynniki krzepnięcia krwi, witaminę K, leki będące antagonistami rec. H2.
Leczenie operacyjne stosuje się, gdy krwiak jest wiekszy niż 3 cm, jeśli występuje uszkodzenie struktury naczyń u młodych pacjentów. Endoskopowy drenaż krwi z miejsca wylewu może być wykorzystany w podstawowym leczeniu wylewu krwi do mózgu, ale zalecany jest tylko w indywidualnych przypadkach. Inne leczenie krwiaka polega na intubacji tchawicy, gdy pacjent ma obniżony poziom świadomości lub istnieje ryzyko niedrożności dróg oddechowych. Podawane są także płyny w celu utrzymania równowagi płynów w organizmie.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.