Lamblie - przyczyny, objawy, rozpoznanie, leczenie
Lamblie, inaczej giardiozy, to choroby pasożytnicze wywołane przez pierwotniaka o nazwie Giardia lamblia. W Polsce są dość powszechne. Choroba dotyczy od kilku do kilkunastu procent dorosłych, zwłaszcza osób często podróżujących, ze zmniejszonym wydzielaniem kwasu solnego, z upośledzoną odpornością, a także homoseksualistów. Warto wiedzieć, jak się przed tym chronić i jakie są możliwości leczenia.
1. Przyczyny rozwoju lambliozy
Człowiek zaraża się cystami powodujacymi lambliozę wypijając wodę lub zjadając pokarm zanieczyszczony kałem ludzi i zwierząt. Może też dochodzić do bezpośredniej transmisji pasożyta lamblia na drodze człowiek - człowiek np. wśród dzieci, przy niezachowaniu zasad higieny osobistej oraz wśród dorosłych w czasie kontaktów seksualnych, zwłaszcza u homoseksualistów.
Jeżeli chodzi o dzieci, to zakażenie pasożytem lamblia dotyczy od 50 proc. do nawet 100 proc. w niektórych regionach, zwłaszcza w regionach o złych warunkach sanitarnych. Zachorowania na lambliozę wykazują wahania sezonowe - najwięcej przypadków zakażeń pasożytem lamblia obserwuje się w lecie.
Cysty wywołujące lambliozę dostają się do jelita cienkiego, gdzie przekształcają się w formy dojrzałe, tzw. trofozoity. Te ostatnie są bardzo ruchliwe, o charakterystycznym gruszkowatym kształcie. Przyczepiają się do śluzówki jelita i intensywnie dzielą się.
Część z nich przedostaje się do dróg żółciowych, zaś pozostała część znów przekształca się w cysty, które wydalone wraz z kałem zakażają kolejnych żywicieli. Obecność Giardii w jelicie cienkim, pęcherzyku żółciowym oraz drogach żółciowych prowadzi do rozwoju stanu zapalnego.
2. Objawy lambliozy
U większości zarażonych osób zakażenie lambliozą przebiega bezobjawowo. Jeżeli już dojdzie do wystąpienia objawów lambliozy, lamblie wywołają następujące objawy:
- nudności, wymioty,
- bóle zlokalizowane w górnej części brzucha,
- wzdęcia brzucha,
- biegunka z dużą domieszką śluzu i tłuszczu, bez krwi, czasem biegunka może występować naprzemiennie z zaparciami,
- bóle głowy,
- stany podgorączkowe,
- utrata masy ciała,
- wyniszczenie organizmu,
- hipoproteinemia (spadek liczby białek we krwi) oraz hipoalbuminemia (spadek liczby albumin we krwi).
PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT
Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:
- Czy podczas gastroskopii lekarz może stwierdzić lamblię? - odpowiada prof. dr hab. Jarosław Leszczyszyn
- Czy to może być oznaka lamblii? - odpowiada dr n. med. Krzysztof Gierlotka
- Czy lamblie mogą mieć związek z trądzikiem? - odpowiada lek. Krzysztof Ziemczyk
3. Diagnozowanie lamblii
W celu potwierdzenia zakażenia Giardią lamblią bada się kał na obecność pasożytów. Poszukuje się, w zależności od konsystencji kału dostarczonego do badania, cyst w kale uformowanym oraz trofozoitów w kale płynnym. Trofozoity można też wykryć w treści dwunastniczej pobranej za pomocą sondy.
Poza tym, do rozpoznania lambliozy wykorzystuje się też test immunoenzymatyczny ELIS, za pomocą którego można wykryć w kale swoiste antygeny Giardii lamblii (tzw. koproantygeny). Przydatne mogą być też testy serologiczne, za pomocą których poszukuje się we krwi pacjenta specyficznych przeciwciał wytworzonych przeciwko Giardii lamblii.
4. Leczenie lambliozy
W leczeniu lambliozy stosuje się głównie metronidazol, dodatkowo podawać można też np. albendazol. Poza tym, lecząc lamblie należy pamiętać o przestrzeganiu zasad higieny osobistej i przepisów sanitarnych. Lamblie leczy się trudno, ponieważ Giardia lamblia szybko się namnaża i nietrudno się nią zarazić.
Należy badać nosicielstwo pasożyta lamblii u całych rodzin zakażonych osób oraz u pracowników przemysłu i handlu spożywczego. Leczyć lamblie należy jednocześnie u zarażonych wraz z wszystkimi członkami ich rodzin oraz wspólnie z nimi przebywających z nimi osób.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.
