Lamotrygina – skutki uboczne, wskazania i działanie
Lamotrygina należy do leków przeciwpadaczkowych nowej generacji. Jest stosowana w neurologii i psychiatrii, również dzieci i młodzieży. Wskazaniem do jej podawania jest leczenie napadów padaczkowych oraz profilaktyka zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Jakie są przeciwwskazania i skutki uboczne?
1. Co to jest lamotrygina?
Lamotrygina jest pochodną fenyltriazyny i lekiem należącym do nowej generacji leków przeciwpadaczkowych. Została wprowadzona na rynek w 1994 roku. Obecnie jest stosowana w neurologii, także dziecięcej, psychiatrii, również dzieci i młodzieży.
To substancja czynną leków wpływających na układ nerwowy i narządy zmysłów o działaniu przeciwpadaczkowym i normotymicznym, to jest normalizującym zaburzenia nastroju i stabilizujące nastrój.
Preparaty na rynku polskim zawierające lamotryginę to tabletki, tabletki do przygotowywania zawiesiny doustnej, tabletki do rozgryzania lub do żucia:
- Epitrigine 50 (tabletki), Epitrigine 100 (tabletki),
- Lamilept (tabletki),
- Lamitrin (tabletki), Lamitrin S (tabletki do sporządzania zawiesiny, rozgryzania i żucia),
- Lamotrix (tabletki),
- Symla (tabletki).
2. Działanie lamotryginy
Lamotrygina cechuje się złożonym mechanizmem działania, który jest nie do końca poznany. Wiadomo, że jej aktywność przeciwdrgawkowa ma związek z blokowaniem zależnych od potencjału kanałów sodowych.
Substancja hamuje uwalnianie glutaminianu. Posiada zdolność do blokowania powtarzających się wzbudzeń neuronów i przedłużanie czasu repolaryzacji błon komórkowych.
Jeśli chodzi o zakres działania w terapii zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, specjaliści sugerują, że ma on również związek z wpływem leku na kanały sodowe.
Lamotrygina szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie w surowicy krwi osiągane jest po upływie 0,5 do 4 godzin. Wydalanie lamotryginy odbywa się głównie przez nerki w postaci metabolitów i w postaci niezmienionej z moczem i kałem.
3. Wskazania do stosowania lamotryginy
Wskazaniem do stosowania lamotryginy u dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia jest leczenie napadów częściowych prostych i złożonych oraz uogólnionych (w tym pierwotnie i wtórnie uogólnionych napadów toniczno-klonicznych).
Leki zawierające lamotryginę stosuje się w celu leczenia napadów padaczki związanych z zespołem Lennoxa i Gastauta. U dzieci między 2. a 12. rokiem życia lamotryginę wykorzystuje się w leczeniu:
- napadów częściowych i uogólnionych,
- napadów toniczno-kloniczych,
- napadów związanych z zespołem Lennox-Gastaut,
- w napadach nieświadomości.
Lamotrygina jest również wykorzystywana w profilaktyce zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, zwłaszcza w zapobieganiu nawrotom depresji.
4. Dawkowanie lamotryginy
Lamotryginę stosuje się w monoterapii (czyli leczenie za pomocą jednego leku) bądź w leczeniu skojarzonym, a schemat terapii obejmuje początkowe, stopniowe zwiększanie dawki leku aż do dawki podtrzymującej (dawka docelowa). Leczenie można przerwać bez stopniowego zmniejszania dawek.
Dawkowanie leku zależy od wielu czynników, takich jak wiek, masa ciała, stan zdrowia i choroby towarzyszące, wskazanie do terapii. Dobowe dawka początkowa stosowana u osób powyżej 12. roku życia wynosi od 12,5 mg do 50 mg.
Dawki podtrzymujące: od 100 do 400 mg, ale nawet 700 mg. U kobiet w ciąży zalecane jest stosowanie jak najmniejszych dawek lamotryginy.
5. Przeciwwskazania, skutki uboczne, środki ostrożności
Lamotryginy nie powinno stosować się u osób z nadwrażliwością na substancję czynną. Ponieważ substancja przenika do mleka kobiecego, w przypadku kobiet karmiących piersią należy rozważyć korzyści z leczenia lamotryginą dla matki i ryzyko pojawienia się działań niepożądanych u niemowląt.
Podczas terapii lamotryginą pojawiają się różne skutki uboczne. To głównie zmiany skórne, takie jak wysypka. Obserwowano także nasilenie objawów ogólnoustrojowych, takich jak obrzęk twarzy, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych oraz nieprawidłowe wyniki badań morfologii krwi i wyników badań czynności wątroby.
Do najcięższych skórnych działań niepożądanych lamotryginy należy zespół Stevensa-Johnsona, a także toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Podczas stosowania lamotryginy może dochodzić do pogorszenia objawów napadów mioklonicznych. Gdy powikłania leczenia mają ciężki przebieg, konieczne jest przerwanie leczenia lamotryginą, czasem także hospitalizacja.
W przypadku przedawkowania lamotryginy mogą wystąpić takie objawy jak: uogólnione napady toniczno-kloniczne (tzw. grand-mal), oczopląs, ataksja, zaburzenia świadomości i śpiączka.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.