Makrolidy – charakterystyka, rodzaje, zalety, skutki uboczne, najpopularniejsze makrolidy

Makrolidy, które najpowszechniej są wykorzystywane w lecznictwie, to erytromycyna, spiromycyna i klarytromycyna. Antybiotyki makrolidowe stosowane są najczęściej przy zapaleniach górnych dróg oddechowych. Czym charakteryzują się makrolidy? Jakie są skutki uboczne ich przyjmowania?

1. Charakterystyka makrolidów

Makrolidy działają bakteriostatycznie. Antybiotyki te znane są od dawna i cieszą się niesłabnącą popularnością. Wykorzystuje się je przede wszystkim przy zapaleniu gardła, oskrzeli, płuc, migdałków, zatok.

Makrolidy są stosowane także przy zakażeniach atypowych, czyli wywołanych nietypowmi bakteriami. Leki te są łatwe w dawkowaniu – przyjmuje się je godzinę przed jedzeniem lub dwie godziny po przez 3 dni. Stosuje się je przede wszystkim wtedy, gdy organizm jest uczulony na penicyliny.

Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?"

Makrolidów nie mogą przyjmować kobiety w ciąży. Wyróżnia się trzy rodzaje antybiotyków tego typu: makrolity naturalne, półsyntetyczne oraz ich analogi.

2. Zalety makrolidów

Łatwość w dawkowaniu to pierwsza zaleta, o której pomyślimy, mówiąc o makrolidach. Ważniejsze są jednak te medyczne. Ważne jest to, że po przyjęciu trzech dawek antybiotyku makrolidowego, substancji aktywnej wystarcza na kolejne cztery – tak więc leczenie w rzeczywistości trwa dłużej niż przyjmujemy dany makrolid.

Antybiotyk ten działa też bakteriostatycznie – hamuje rozmnażanie się bakterii. Tak dzieje się przy mniejszym stężeniu. Gdy natomiast stężenie to jest większe, makrolidy działają bakteriobójczo. Makrolidy dobrze wnikają do narządów wewnętrznych i tkanek, natomiast nie przedostają się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Krótki czas przyjmowania makrolidów chroni też przed antybiotykoopornością.

3. Skutki uboczne makrolidów

Antybiotyki makrolidowe mogą powodować skutki uboczne. Jeśli przedawkujemy makrolidy, możemy zauważyć zawroty głowy, nudności i wymioty, biegunkę, a nawet może nastąpić utrata słuchu. Makrolidy hamują też metabolizm wątrobowy wielu leków, wchodzą w interakcje z niektórymi lekami przeciwhistaminowymi, przeciwzakrzepowymi. Zazwyczaj nasilają działanie tych leków, przez co wpływają na wystąpienie działań niepożądanych.

4. Najpopularniejsze makrolidy

• Erytromycyna

Należy do makrolitów naturalnych. Antybiotyk ten łatwo przenika do tkanek, gromadzi się w płucach i wątrobie. Erytromycyna stosowana jest głównie w zakażeniu górnych dróg oddechowych. Jednak nie tylko. Zalecana jest też w nieswoistym zapaleniu cewki moczowej, w ropnych chorobach skóry, zakażeniach przedniego odcinka tkanki ocznej. Leki zawierające erytromycynę podlegają refundacji.

• Spiramycyna

To również makrolid naturalny. To lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Stosuje się ja m.in. w leczeniu toksoplazmozy ciężarnych. Spiramycyna dobrze, szybko, ale niecałkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Lek podlega refundacji w 50 procentach.

• Klarytromycyna

Należy do makrolidów półsyntetycznych. Najlepiej ze wszystkich tego typu substancji wchłania się z przewodu pokarmowego. Może być stosowana doustnie i dożylnie, ale refundacji podlegają jedynie środki z klarytromycyną do podania doustnego. Makrolid ten wykorzystuje się głównie w zakażeniach układu oddechowego, zatok przynosowych, migdałków, gardła. Zalecana jest też niekiedy przy zakażeniach skóry.

• Azytromycyna

To makrolid nowej generacji. Mimo że wchłania się dobrze, to proces ten jest słabszy w obecności pokarmu. W przypadku aztromycyny jest niewielkie ryzyko wystąpienia interakcji z innymi lekami. Makrolid ten stosowany jest np. w niepowikłanym zapaleniu cewki moczowej czy zapaleniu szyjki macicy, które wywołały chlamydie. Czasami też stosuje się ja w leczeniu ropnego zapalenia spojówek.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.