Megalomania - przyczyny, objawy, cechy osobowości. Czy megalomanię się leczy?
Megalomanią często określa się pewien sposób zachowywania i usposobienie człowieka. W rzeczywistości jednak jest to zaburzenie psychiczne, które bardzo często idzie w parze z wieloma innymi schorzeniami natury osobowościowej. W psychologii określana jest jako zaburzenie, któe wymaga postępowania terapeutycznego. Zobacz, kim jest megaloman i jak można mu pomóc.
1. Czym jest megalomania?
Megalomania to zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się nadmiernym egoizmem, skupieniem się na sobie i przekonaniem o własnej wyższości. Inaczej zwane jest manią wielkości. Przyjęło się nazywać megalomanem każdą osobę, u której występują takie cechy osobowości, jednak w faktycznym przebiegu tego zaburzenia dane cechy są mocno uwydatnione, wręcz kontrastują ze wszystkimi innymi. Samo poczucie wyższości nad innymi nie zawsze oznacza chorobę psychiczną. To ważne, aby prawidłowo rozróżniać te dwie rzeczy i nie wysyłać do psychologa każdego, kto przejawia egoistyczne cechy osobowości.
Megalomana charakteryzuje niedojrzałość emocjonalna i snucie niemożliwych do zrealizowania planów, które według niego są jak najbardziej wykonalne. Bardzo często takie osoby jednocześnie są przekonane o swojej wyższości i mają znacznie zaniżone poczucie własnej wartości. Nadużywają nierzadko także środków psychoaktywnych, które mają poprawić ich samopoczucie.
2. Przyczyny megalomanii
W zasadzie megalomania może mieć wiele przyczyn psychologicznych i społecznych. Jednym z medycznych czynników jest nadmierna aktywność przekaźników serotoniny i noradrenaliny. Dodatkowo na megalomanię wpływ mogą mieć takie czynniki jak:
- nadczynność tarczycy
- stwardnienie rozsiane
- stosowanie niektórych leków antydepresyjnych i przeciwmalarycznych
- nadmierna nieśmiałość
2.1. Megalomania a inne zaburzenia psychiczne
Megalomania jest nie tyko uciążliwa dla otoczenia, ale przede wszystkim często wiąże się z innymi schorzeniami natury psychicznej. Megaloman, który dodatkowo przejawia cechy schizofrenika, może stać się niebezpieczny dla innych. Megalomania może przebiegać w towarzystwie takich chorób, jak:
- schizofrenia
- psychoza endogenna
- choroba afektywna dwubiegunowa
3. Objawy megalomanii
Megalomani mają zaburzone postrzeganie własnej osoby. Uważają się za lepszych od innych i postrzegają swoje cechy charakteru, umiejętności i kompetencje jako wyższe. Niedojrzałość emocjonalna każe im podkreślać własne umiejętności i szukać atencji oraz pochwał u innych. Uważają się za nieomylnych i spędzają chętnie czas tylko z osobami, które utwierdzają je w tym przekonaniu.
Osoby z megalomanią dobrze czują się w momencie, w którym pojawiają się konflikty, często też do nich doprowadzają. Objawy można zauważyć także u osób zdrowych psychicznie. Wówczas mówi się, że wykazują one cechy megalomana, aczkolwiek szkodliwość społeczna jest w takiej sytuacji znacznie mniejsza, a ryzyko rozwoju innych chorób psychicznych (np. schizofrenii) także jest niewielkie.
4. Czy megalomanię trzeba leczyć?
Megalomania sama w sobie nie funkcjonuje jako jednostka chorobowa i nie wymaga spechalistycznego leczenia. Niekiedy zdarza się, że pomimo wyraźnych cech megalomana, osoba objęta tym zaburzeniem nie jest szkodliwa dla otoczenia i potrafi normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Niemniej jednak wszelkie niepokojące objawy i skłonności warto skonsultować z psychologiem. Dobrze, jeśli to sam megaloman podejmie próbę poprawy swojego charakteru i zmiany swojego stylu myślenia.
Jeśli megalomanii towarzyszą także inne schorzenia psychiczne, należy wdrożyć odpowiednie leczenie farmakologiczne w połączeniu z psychoterapią.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.