Mikrodiscektomia – wskazania, zalety i przeciwwskazania

Mikrodiscektomia, znana również jako mikrodekompresja to jedna z najczęściej przeprowadzanych małoinwazyjnych procedur chirurgii kręgosłupa. To discektomia wykonana z wykorzystaniem mikroskopu operacyjnego lub innego powiększenia. Jej głównym celem jest odbarczenie ucisku na korzeń nerwowy, aby złagodzić ból pleców.

Discektomia zaliczana jest do zabiegów chirurgii kręgosłupa. To wycięcie uszkodzonego krążka międzykręgowego. Istotę procedury doskonale tłumaczą składowe jej łacińskiej nazwa: discus – co oznacza krążek międzykręgowy i ektomia - wycięcie.

Mikrodiscektomia stanowi odmianę stosowanych powszechnie metod laparoskopowych. Jest drugą obok endoskopowej discektomii metodą oszczędzającą tkanki okołokręgosłupowe i umożliwiającą szybszy powrót do codziennej aktywności. To discektomia wykonana z wykorzystaniem mikroskopu operacyjnego lub innego powiększenia. Ma wiele zalet.

Tym, co wyróżnia procedurę, jest głównie jej mała inwazyjność i efektywność. Choć cechuje się małą ingerencję w układ kostno-stawowy kręgosłupa, pozwala na usunięcie dyskopatii. Stosuje się ją, gdy nastąpiło znaczne przemieszczenie krążka międzykręgowego do kanału kręgowego i nie ma możliwości jego usunięcia innymi metodami. Cena operacji wynosi od 8 do 12 tysięcy złotych.

Na czym polega operacja? Mikrodiscektomia wykonywana jest w ułożeniu na brzuchu. Podczas operacji stosuje się znieczulenie ogólne bądź podpajęczynówkowe.

Lekarz wykonuje nacięcie umożliwiające odsunięcie mięśni z kości, wewnątrz której znajdują się korzenie nerwowe kręgosłupa. Zabieg wyróżnia to, że cięcie na skórze jest niewielkie (wynosi zwykle do 2 cm), a odwarstwienie mięśni następuje bez ich przecinania.

Mikrodiscektomia polega na usunięciu fragmentu jądra miażdżystego, zwanego potocznie dyskiem. Zabieg wykorzystuje technikę mikrochirurgiczną z użyciem mikroskopu i mikronarzędzi.

Czas operacji wynosi od 60 do 120 minut. Po zabiegu pacjent może w pierwszej dobie pooperacyjnej zostać już spionizowany, zaś w następnej udaje się zwykle do domu.

Wskazania do zastosowania mikrodiscektomii:

• lędźwiowy zespół korzeniowy, który prowadzi do upośledzenia aktywności,
• zaburzenia czucia w kończynach dolnych, które są wywołane zespołem korzeniowym na tle wypukliny krążka międzykręgowego,
• osłabienie funkcji motorycznej mięśni stopy bądź podudzia,
• upośledzenie funkcji pęcherza moczowego,
• zaburzenia wypróżniania,
• dysfunkcja seksualna na tle wypukliny krążka międzykręgowego,
• brak poprawy po przeprowadzonym leczeniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i rehabilitacyjnym, gdy ból lub zaburzenia czucia utrzymują się i negatywnie wpływają na jakość życia pacjenta.

Mikrodiscektomia to złoty standard w leczeniu przepukliny kręgosłupowej. Jej operacja jest konieczna, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi spodziewanych efektów. Nie można dopuścić do degeneracji nerwu, która uniemożliwi pełny powrót do zdrowia.

Kwalifikacja do zabiegu operacyjnego opiera się na wykonanych badaniach obrazowych: tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa.

Ponadto przed planowanym zabiegiem należy wykonać badania laboratoryjne, takie jak:

• morfologia krwi,
• układ krzepnięcia,
• elektrolity,
• mocznik,
• kreatynina,
• glukoza,
• grupa krwi,

a także badania obrazowe: EKG i zdjęcie RTG klatki piersiowej.

W przypadku współistnienia innych chorób przewlekłych należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, w celu wykluczenia przeciwwskazań do leczenia operacyjnego w znieczuleniu ogólnym.

Z mikrodiscektomia wiąże się ryzyko pojawienia się powikłań, takich jak:

• infekcja,
• uszkodzenie korzenia nerwowego,
• uszkodzenie worka oponowego,
• dyskopatia nawrotowa,
• blizna łącznotkankowa w miejscu operacji z następczym zespołem bólowym,
• niestabilność kręgosłupa,
• problemy z oddawaniem moczu w pierwszej dobie po operacji,
• zator płucny,
• niepożądana reakcja na znieczulenie,
• krwiak pooperacyjnym
• hipotonia,
• infekcja opon mózgowo-rdzeniowych,
• infekcja układu moczowego,
• zapalenia krążka międzykręgowego i trzonów.