Oddychanie holotropowe
Oddychanie holotropowe (OH) to technika oddychania mająca na celu pogłębienie samoświadomości, odprężenie, odcięcie się od bodźców zewnętrznych, a także oczyszczenie duchowe. Metoda ta została wprowadzona przez małżeństwo - Stanislava i Christinę Grof. Obecnie jest kultywowana na zasadzie sesji terapeutycznych, które wspomagają rozwój emocjonalny, jak i fizyczny. Niekiedy oddychanie holotropowe praktykują okultyści jako metodę projekcji astralnej lub doświadczenia OOBE – doświadczenia bycia poza ciałem.
1. Co to jest oddychanie holotropowe?
Termin „oddychanie holotropowe” pochodzi z języka greckiego (gr. holos – całość, trepein – zmierzanie w kierunku czegoś). OH to technika, która ma na celu rozluźnienie, a także odblokowanie mechanizmów obronnych, wywołanie odmiennego stanu świadomości i wgląd do nieświadomych treści wypartych do podświadomości. Zdaniem twórcy – Stanislava Grofa – demaskacja ukrytych konfliktów to jeden z głównych celów oddychania holotropowego.
Człowiek poddający się sesji oddychania holotropowego skupia się na swoim oddechu i prowokuje jego przyspieszenie. Autor określa tę technikę jako pokrewną z metodami psychoterapeutycznymi. Oddychanie holotropowe polega na sprowokowaniu głębszej i szybszej niż zwykle serii oddechów. Podczas sesji puszczana jest muzyka, ułatwiająca relaksację. Każdy z uczestników ma także osobistego asystenta, który towarzyszy mu, ale powinien przy tym w jak najmniejszym stopniu zdradzać swoją obecność.
2. Korzyści z oddychania holotropowego
Oddychanie holotropowe m.in.:
- może łagodzić skutki depresji,
- może pomóc w terapii stresu pourazowego PTSD,
- jest skuteczną metodą relaksacyjną,
- pomaga w łagodzeniu bólu,
- pomaga walczyć z problemami emocjonalnymi.
Oddychanie holotropowe przeznaczone jest dla tych, którzy chcą się uwolnić od bólu fizycznego lub obciążeń emocjonalnych, starają się pogłębić swoją duchowość i stan świadomości oraz pragną przypomnieć sobie stłumione wspomnienia.
3. Krytyka oddychania holotropowego
Istnieje rzesza zwolenników oddychania holotropowego jako skutecznej metody psychoterapeutycznej, ale są również sceptycy OH, którzy podkreślają, iż prowokowana, szybsza wentylacja płuc może prowadzić do szeregu zagrożeń, np. do hipokarbii, czyli stanu obniżonego ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla we krwi poniżej normy, co rodzi ryzyko bezdechu, odruchowego niedokrwienia mózgu, zawrotów głowy, „mroczków” przed oczami, szumu w uszach, osłabienia mięśniowego i alkalozy (zakłócenia równowagi zasadowo-kwasowej we krwi).
Oddychanie holotropowe bazuje na głębokich wdechach i wydechach w szybkim tempie. Organizm pacjenta wchłania więcej tlenu niż potrzeba do utlenienia krwi, co może prowadzić do tzw. szoku tlenowego, który zwiększa możliwości mózgu i daje szansę na dotarcie do regresywnych wizji, np. urazów wypartych z dzieciństwa, ale może też być niebezpieczny dla organizmu. Sceptycyzm wobec oddychania holotropowego wynika też z faktu, że OH wykorzystuje się w praktykach okultystycznych w celu wywołania różnych zjawisk paranormalnych, jak eksterioryzacja czy projekcja astralna.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
