Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Tomasz Makos

Operacja dróg oddechowych nosa - zalecenia i możliwe komplikacje po operacji

Avatar placeholder
Patrycja Nowak 14.07.2021 17:09
Operacja dróg oddechowych nosa
Operacja dróg oddechowych nosa

Operacja dróg oddechowych nosa to grupa zabiegów wykonywanych w celu poprawy oddychania przez nos. Niedrożność nosa jest zwykle spowodowana przez skrzywienie przegrody lub powiększenie małżowiny nosowej. Wszystkie zabiegi obarczone są ryzykiem i możliwością powikłań. Przed zabiegiem anestezjolog rozmawia z pacjentem, by zweryfikować jego historię medyczną.

spis treści

1. Przygotowanie do operacji dróg oddechowych nosa i powrót do zdrowia

Jeśli lekarz zleci przed operacją jakieś badania, warto je wykonać wcześniej. Pacjent nie powinien sam wracać do domu po zabiegu. 6 godzin przed zabiegiem pacjent nie może ani pić, ani jeść. Pożywienie w żołądku podnosi ryzyko wystąpienia komplikacji w trakcie znieczulenia. Palacze powinni zaprzestać lub chociaż ograniczyć palenie. Poza tym, jeśli pacjent źle się czuje, w dniu zabiegu powinien o tym poinformować lekarza prowadzącego.

To lekarz decyduje, kiedy pacjenci mogą wrócić do pracy lub szkoły. Przez pierwszy tydzień po operacji zalecany jest odpoczynek, unikanie nadmiernego mówienia, śmiania się, silnego żucia, podnoszenia ciężkich przedmiotów, noszenia okularów, picia alkoholu, palenia papierosów, przebywania na słońcu (jeśli to konieczne, trzeba stosować krem z filtrem, minimum 15). Jeśli po trzech tygodniach nie pojawią się jakieś problemy, pacjent może zaczynać ćwiczyć.

2. Zalecenia po operacji dróg oddechowych nosa

Zobacz film: "Szczepienie przeciwko HPV"

Po zabiegu lekarz zaleca zwykle wykonywanie irygacji z wody z solą. Pacjent nie powinien przyjmować aspiryny ani żadnych leków ją zawierających przez 10 dni po zabiegu. Przez 7 dni nie wolno przyjmować niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Lekarz może przepisać specjalne środki, które przyniosą ulgę pacjentowi.

W dniu operacji pacjent przynosi całą dokumentację medyczną, jaką posiada. Warto, aby miał na sobie wygodne ubranie, a biżuterię i cenne przedmioty zostawił w domu. Makijaż powinien być zmyty i tego dnia nie można smarować twarzy kremem. Jeśli chodzi o leki, które pacjent przyjmuje, warto porozmawiać o nich z lekarzem, ponieważ często zaleca on, aby nie brać ich w dniu operacji. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Po operacji pacjent jest monitorowany i może być zwolniony do domu tego samego dnia. Gdy dotrze do swojego mieszkania, powinien położyć się i odpoczywać, trzymając głowę na podwyższeniu (na 2-3 poduszkach), co pozwoli na zminimalizowanie opuchlizny. Pacjenci powinni unikać wysiłku, mogą wstawać tylko, by skorzystać z toalety. Gdy pojawią się zaparcia, należy zastosować czopki lub łagodne środki przeczyszczające. Przez kilka dni po operacji okolice nosa, wargi górnej, policzków, oczu są opuchnięte, ale jest to normalne zjawisko, które powinno samo ustąpić. Zmniejszeniu obrzęku służy przykładanie lodu. Średnie krwawienie z nosa jest rzeczą normalną. Przez jakiś czas pacjent nosi opatrunek z gazy, który należy zmieniać często, co godzinę w ciągu pierwszej doby po operacji. Pacjent powinien unikać gorących napojów. Mogą też wystąpić wymioty po operacji. Pacjent otrzyma również antybiotyki, które powinien wybrać do końca. Bez konsultacji z lekarzem nie powinien przyjmować żadnych innych leków.

W nosie pacjenta umieszcza się tampony, które lekarz później usuwa. Możliwe jest oddychanie przez nos, ale nie powinno się kichać ani dmuchać przez 7-10 dni. Jeśli musi kichnąć, powinien otworzyć usta.

3. Możliwe komplikacje po operacji dróg oddechowych nosa

Oto lista możliwych komplikacji po operacji. Nie jest ona przedstawiana po to, by przestraszyć pacjentów, ale by podnieść ich świadomość na temat zabiegu. Wiele z tych powikłań zdarza się rzadko, niektóre z nich wystąpiły tylko raz:

  • niedrożność nosa powodowana brakiem wyprostowania przegrody, jej późniejszego odchylenia lub ponownego wzrostu lub obrzęku małżowin;
  • nadal istniejąca infekcja zatok lub ponowne jej wystąpienie i/lub polipów lub potrzeba dalszych, czasem bardziej agresywnych zabiegów;
  • krwawienie; w rzadkich przypadkach trzeba przeprowadzić transfuzję;
  • przewlekły drenaż nosa lub nadmierne jego wysuszenie;
  • konieczność kontrolowania alergii – operacja nie jest sposobem jej leczenia;
  • brak poprawy chorób układu oddechowego – astma, zapalenie oskrzeli lub kaszel;
  • operacja może nie zlikwidować bólów głowy, które powodują zatoki;
  • uszkodzenie oka i związanych z nim struktur;
  • drętwienie górnych zębów, podniebienia lub twarzy;
  • długotrwały ból, zaburzenia gojenia, konieczność hospitalizacji;
  • perforacja przegrody;
  • brak smaku lub węchu, pogorszenie odczuwania tymi zmysłami.

Zabieg ten wykonuje się przede wszystkim u osób z trudnościami w oddychaniu przez nos, wrodzonymi skrzywieniami przegrody nosa lub z pourazowymi, ponadto u tych chorych, u których w wyniku niedrożności przewodów nosowych dochodzi do poważnych powikłań, takich jak częste krwawienia czy przewlekłe choroby.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze