Zapalenie błędnika - objawy, diagnoza, leczenie
Ostre zapalenie ucha wewnętrznego (łac. Otitis interna) to pospolite określenie zapalenia błędnika. Ucho wewnętrzne składa się z przedsionka, ślimaka i trzech kanałów półkolistych. Zapalenie błędnika objawia się nudnościami, wymiotami i zawrotami głowy.
W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów konieczny jest natychmiastowy transport chorego na oddział pełniący ostry dyżur otolaryngologiczny. To choroba bardzo niebezpieczna z powodu swojego skrytego przebiegu. Powstaje zwykle wskutek rozlania się procesu zapalnego z ucha środkowego.
1. Zapalenie błędnika - objawy
Ostre zapalenie ucha wewnętrznego to nie tylko skutek powikłania zapalenia ucha środkowego, ale również wynik zapalenia opon mózgowych, złamania kości skroniowej albo urazu operacyjnego. Toksyny bakteryjne zaczynają niszczyć struktury ucha wewnętrznego i szerzą proces zapalny do sąsiadujących struktur czaszki, co grozi niebezpiecznymi konsekwencjami zdrowotnymi. Do najczęstszych dolegliwości zapalenia błędnika zalicza się:
- nudności i wymioty,
- zawroty głowy,
- pogorszenie słyszenia lub częściową utratę słuchu,
- oczopląs i zaburzenia równowagi,
- pogorszenie stanu ogólnego,
- uczucie zmęczenia i znużenia,
- szum w uszach o różnym natężeniu.
W przypadku zapalenia błędnika ból ucha może w ogóle nie występować, a pacjent nie ma gorączki. Kiedy jednak pojawią się takie objawy, konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarska, by nie dopuścić do pogorszenia się stanu i zminimalizować ryzyko niebezpiecznych powikłań chorobowych.
Zwykle wczesne rozpoznanie zapalenia błędnika daje możliwość pełnego wyleczenia, jeśli jednak zignoruje się zapalenie i zrezygnuje z opieki medycznej, mogą pojawić się poważniejsze choroby, np.: ropień móżdżku, ropień zewnątrzoponowy, ropień płata skroniowego, trwałe uszkodzenie narządu równowagi, głuchota, zapalenie opon mózgowych, porażenie nerwu twarzowego.
2. Zapalenie błędnika - diagnoza i leczenie
Najważniejsze w przypadku zapalenia błędnika jest zahamowanie rozwoju procesu zapalnego, dlatego zwykle od samego początku stosuje się intensywne leczenie. Lekarz wykonuje rutynowe badanie kliniczne chorego, a następnie otoskopię (wziernikowanie ucha), by sprawdzić, w jaki sposób funkcjonują uszy i jak prezentuje się kondycja aparatu słuchowego. Słuch bada się także za pomocą prób stroikowych i audiometrii. Pełna diagnoza wymaga jeszcze wykonania zdjęcia rentgenowskiego kości skroniowej i tomografii komputerowej głowy z oceną uszu.
Zazwyczaj zapalenie błędnika manifestuje mocno objawy chorobowe i pacjent musi być leczony w warunkach szpitalnych. Zaleca się ograniczenie aktywności ruchowej, lekkostrawne i różnorodne posiłki spożywane często, ale w małych porcjach. Leczenie farmakologiczne obejmuje antybiotykoterapię w celu zniwelowania procesu zapalnego błędnika.
Leki zwykle podaje się dożylnie. Czasami wykonuje się drenaż ucha środkowego, by ułatwić odpływ zainfekowanej wydzieliny. W skrajnych przypadkach konieczne jest operacyjne usunięcie ogniska zapalnego za pomocą mastoidektomii albo labirynthektomii (usunięcie błędnika).
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.