Zapalenie pęcherza moczowego i ostre zatrzymanie moczu - jak sobie z tym radzić. Domowe sposoby

Zapalenie pęcherza to przypadłość typowo kobieca. Dzieje się tak za sprawą anatomii żeńskiego układu moczowego, jednak nie oznacza to, że mężczyźni nie mają kłopotów z układem wydalniczym. Zapalenie pęcherza nie jest groźnym schorzeniem, jednak nie warto ignorować niepokojących objawów, ponieważ zbagatelizowany problem oznacza długie i skomplikowane leczenie.

1. Czym jest zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego to stan, w którym w drogach moczowych lub pęcherzu rozwija się stan zapalny. Choroba zwykle przebiega w podobny sposób, a jej charakterystycznymi objawami są bóle w dolnej części brzucha, pieczenie lub ból podczas oddawania moczu, swędzenie i uczucie ciągłego parcia na pęcherz. Zwiększa się także częstotliwość wizyt w łazience, czasem pojawia się także gorączka (ponieważ organizm próbuje zwalczyć stan zapalny). Rzadziej występują takie objawy jak ból głowy, pleców, moczenie nocne czy zmiany w barwie i zapachu moczu.

Leczenie zapalenia pęcherza należy zacząć jak najszybciej, ponieważ nieleczone może prowadzić do poważnych powikłań. W leczeniu wykorzystuje się preparaty na bazie furazydu, żurawiny i pokrzywy. Ich celem jest oczyszczenie dróg moczowych z bakterii i wirusów.

Zobacz film: "Czujesz potrzebę, idź do toalety. Wstrzymywanie może mieć poważne konsekwencje"

W przypadku zapalenia pęcherza można także radzić sobie domowymi sposobami.

1.1. Nieleczone zapalenie pęcherza

Jeśli zignorujemy objawy zapalenia pęcherza, musimy liczyć się z przykrymi konsekwencjami. Nieleczony problem może prowadzić między innymi do odmiedniczkowego zapalenia nerek, a nawet do tzw. urosepsy. Na szczęście wcześnie wykryte i odpowiednio leczone nie powinno powodować komplikacji.

2. Domowe sposoby na zapalenie pęcherza

Istnieje mnóstwo sposobów walki z zapaleniem pęcherza, które są wyjątkowo skuteczne i pozwalają uniknąć czekania na wizytę u lekarza. Najbardziej powszechna jest po prostu żurawina, którą możemy dodawać do posiłków albo jeść na surowo. Działa ona moczopędnie i zawiera mnóstwo witaminy C.

2.1. Żurawina i zioła

Żurawina to tradycyjny i jeden z najbardziej znanych środków stosowanych w problemach dotyczących dróg moczowych, w tym pęcherza. Spożywanie soku z żurawiny pomaga zmniejszać częstotliwość występowania infekcji dróg moczowych u osób w każdym wieku. Żurawina jest również wykorzystywana do produkcji tabletek i suplementów diety stosowanych podczas leczenia infekcji. Owoc żurawiny zawiera kwasy organiczne, które pomagają stworzyć środowisko niskiego pH oraz hamują rozwój bakterii.

Żurawinę niekiedy łączy się z innymi ziołami, aby jeszcze efektywniej walczyć z infekcjami dróg moczowych. Znakomicie sprawdza się jedzenie świeżych i suszonych owoców, a także picie soku. Można też wykorzystać preparaty zawierające ekstrakt z żurawiny.

2.2. Naturalne oleje pochodzenia roślinnego

Kiedy tylko zauważysz u siebie objawy zapalenia pęcherza moczowego, jak najszybciej włącz do diety odpowiednie produkty, takie jak olej kokosowy oraz olej lniany. Ten pierwszy wzmacnia terapię ze względu na wysoką zawartość kwasu laurynowego o silnym działaniu antybakteryjnym. Olej lniany z kolei działa ochronnie i osłonowo na cały układ moczowy, uniemożliwiając szkodliwym drobnoustrojom przywiązywanie się do ścian pęcherza.

2.3. Soda oczyszczona

Soda zmniejsza dolegliwości związane z zakażeniem dróg moczowych, takie jak ból i pieczenie podczas oddawania moczu, niwelując jego kwasowy odczyn. Wystarczy rozpuścić pół łyżeczki sody oczyszczonej w szklance wody i wypijać jedną szklankę mikstury 2–3 razy dziennie w godzinnych odstępach. Domowa kuracja sodą nie jest wskazana podczas terapii antybiotykami, gdyż jej alkalizujące właściwości zmniejszają skuteczność leków.

2.4. Ciepła kąpiel i nasiadówka

Temperatura wody powinna wynosić 38–39 stopni Celsjusza, a sama kąpiel może trwać ok. 30 minut. Woda musi sięgać do połowy podudzi. Terapię można stosować 2–3 razy dziennie. Innym sposobem na pozbycie się uciążliwego zapalenia pęcherza są tzw. nasiadówki, czyli siedzenie w ciepłej wodzie z dodatkiem leczniczych ziół. Nasiadówki powinny trwać ok. 30 minut, a optymalna temperatura wody to 35–36 stopni Celsjusza.

Do przygotowania nasiadówki warto wykorzystać rumianek, korę dębową, miazgę z cebuli, szałwię, nagietek oraz kwiat koniczyny. Po wykonaniu zabiegu najlepiej nałożyć ciepłe ubrania i wejść do łóżka – wtedy zabieg będzie najbardziej efektywny. Nasiadówki należy powtarzać 3-4 razy dziennie. Powinny przynieść szybką ulgę.

2.5. Odpowiednia dieta

Istnieją produkty, których regularne spożywanie pozwala złagodzić, a w konsekwencji pozbyć się objawów zapalenia moczowego. Przede wszystkim należy zwiększyć ilość wypijanej wody oraz moczopędnych naparów ziołowych. Dodatkowo do diety warto wprowadzić duże ilości warzyw, zwłaszcza brokułów, marchwi, ziemniaków ze skórką, kalafiora, selera i zielonej pietruszki. Pomoże również spożywanie morskich wodorostów, kaszy jęczmiennej i gryczanej oraz jeżyn, jagód, winogron, borówek amerykańskich i arbuzów.

3. Zapalenie pęcherza u mężczyzn? Kłopoty z prostatą

Łagodny przerost prostaty to choroba dotykająca większość naszych dziadków, ojców, a być może i nas samych. Wydaje się być chorobą niegroźną, a już na pewno nieprowadzącą do śmierci. Nic bardziej mylnego, bowiem łagodny przerost gruczołu krokowego może prowadzić do ostrego zatrzymania moczu, mocznicy i w skrajnych przypadkach śmierci. Dlatego warto wiedzieć, czym dokładnie jest i jak się przed nim uchronić.

3.1. Rola prostaty

Gruczoł krokowy (łac. prostata) to narząd wielkości kasztana, który występuje jedynie u płci męskiej. Kobiety mają jedynie malutki skrawek tkanki w miejscu odpowiadającym jej, tzw. prostatę szczątkową. Prostata odgrywa bardzo ważną rolę w życiu mężczyzny. To ona produkuje zdecydowaną większość substancji wchodzących w skład nasienia.

Oczywiście plemniki wytwarzane są w jądrach. Pewna część nasienia powstaje w pęcherzykach nasiennych, ale to gruczoł krokowy zapewnia odpowiednie odżywienie dla plemników. Cewka moczowa u mężczyzny ma podwójną rolę. Po pierwsze przepuszcza mocz, po drugie zaś nasienie w czasie ejakulacji (wytrysku). Z tego względu część cewki przebiega w środku prostaty. Gruczoł krokowy całkowicie otacza cewkę moczową na odcinku około 2 cm.

3.2. Przerost prostaty

Prostata jest gruczołem hormonozależnym. Jej wzrost, jak i funkcja, są ściśle powiązane z płcią męską i męskim hormonem płciowym - testosteronem. Dzięki testosteronowi prostata powstaje i pełni swoją funkcję. Niestety działanie testosteronu przez 50, 60 czy 70 lat może sprawić, że gruczoł krokowy stanie się większy niż powinien. Niekiedy ten proces jest tak daleko posunięty, że pacjent odczuwa objawy ucisku prostaty na cewkę moczową, do których zalicza się:

• zaleganie odrobiny moczu w pęcherzu po wypróżnieniu
• wstawanie w nocy w celu oddania moczu (nykturia)
• przerywany strumień moczu, aż do wypróżnienia całego pęcherza, kropla po kropli
• zaburzenia funkcji seksualnych

4. Ostre zatrzymanie moczu, czyli męskie zapalenie pęcherza

Cewka moczowa pełni dwojaką rolę i poza odprowadzaniem moczu stanowi również przewód ujścia dla nasienia. Z tego powodu na krótkim odcinku przechodzi przez prostatę, która produkuje znaczącą części nasienia. Niestety, prostata ma zwyczaj przerastać u osób starszych, czasem nawet już u 50-latków. Jeżeli przerost prostaty jest na tyle duży, że powoduje on ograniczenie, ale nie zatrzymanie odpływu moczu, to istnieje duże ryzyko ostrego zatrzymania moczu.

Jeśli z powodu podrażnienia lub infekcji gruczoł krokowy stanie się większy wskutek obrzęku, może całkowicie zamknąć odpływ moczu. Powoduje to przepełnienie pęcherza i bardzo silne parcie na mocz, jednak bez możliwości oddania go. Jeśli stan będzie się utrzymywał, pęcherz napełni się do ok. 2l. Później następuje niewydolność nerek. Nerki przestają oczyszczać organizm z gromadzących się w nim toksyn i nadmiaru wody.

Chory z ostrym zatrzymaniem moczu z biegiem czasu staje się coraz bardziej osłabiony. Zatrucie organizmu objawia się złym samopoczuciem, wystąpieniem masywnych potów, zaburzeniami świadomości, aż do utraty przytomności włącznie. Osoba cierpiąca na ostre zatrzymanie moczu musi być zbadana i leczona przez specjalistę. W przeciwnym razie jej życiu grozi niebezpieczeństwo. W skrajnych przypadkach może to doprowadzić do śmierci.

4.1. Leczenie zatrzymania moczu

Zatrzymanie moczu leczy się w różny sposób w zależności od stopnia ciężkości. Czasami wystarczy podać leki zmniejszające objętość prostaty. Jednak gdy dojdzie już do pełnoobjawowego zatrzymania moczu, konieczne jest szybkie opróżnienie pęcherza i zapewnienie nerkom miejsca do pracy. W pierwszej kolejności próbuje się użyć cewnika Foleya.

Jest to prosta lateksowa lub gumowa rurka, którą wprowadza się przez cewkę moczową aż do pęcherza moczowego. Bardzo często to wystarczy, by zamknięte światło cewki znów się otworzyło. Niestety, gdy nie pomaga wprowadzenie cewnika, trzeba zastosować bardziej inwazyjną metodę - punkcję nadłonową. Jak sama nazwa wskazuje, zabieg polega na wbiciu igły tuż nad spojeniem łonowym w taki sposób, by jej koniec wszedł do pęcherza moczowego.

Przez igłę punkcyjną można opróżnić pęcherz i poprawić stan chorego. Jednak dalej nierozwiązany pozostaje problem przerosłej prostaty. Prostatę można usunąć chirurgicznie, ale nie jest to zalecane rozwiązanie. Dużo mniej inwazyjna jest tzw. przezcewkowa elektroresekcja, czyli usunięcie wewnętrznej części prostaty od strony cewki.

Bardzo ważne jest, by nie dopuścić do ostrego zatrzymania moczu, gdyż w przypadku braku właściwej opieki może być ono groźne dla życia. Istnieje wiele metod zarówno chirurgicznych, przezcewkowych, jak i farmakologicznych, które pozwalają zmniejszyć przerosły gruczoł krokowy. Dlatego też warto odwiedzić urologa, gdy pojawią się pierwsze objawy, takie jak częste oddawanie moczu, przerywany strumień moczu czy nykturia.

Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.