Padaczka: pozaskroniowe usunięcie kory - na czym polega zabieg?
Największa część mózgu, kresomózgowie, dzieli się na cztery części: czołową, ciemieniową, płaty potyliczne i skroniowe. Każda z nich odpowiada za określone funkcje. Padaczka skroniowa jest najczęstszym rodzajem padaczki, występującym u nastolatków i dorosłych. Miejsce, w którym napad padaczkowy się zaczyna – ognisko padaczki – znajduje się w płacie skroniowym. Jednak napady mogą rozpocząć się w dowolnej części kory mózgowej, warstwie zewnętrznej (szarej) w mózgu.
1. Na czym polega pozaskroniowe usunięcie kory?
Pozaskroniowe usunięcie kory to zabieg chirurgiczny, podczas którego usuwana jesttkanka mózgowa, w której dochodzi do napadu padaczkowego. Płat czołowy jest najczęstszym pozaskroniowym miejscem występowania napadów. W niektórych przypadkach tkanka może być usunięta z więcej niż jednego miejsca.
Pozaskroniowe usunięcie kory wymaga procedury zwanej kraniotomią. Pacjent poddawany jest znieczuleniu ogólnemu. Następnie chirurg robi nacięcie w skórze głowy, usuwa kawałek kości i cofa się do opony, twardej membrany otaczającej mózg. W ten sposób wytwarza się „okno”, przez które chirurg wprowadza specjalne przyrządy do usuwania tkanki mózgowej. Mikroskopy chirurgiczne pozwalają powiększyć dany obszar mózgu. Chirurg korzysta z informacji zebranych w trakcie oceny przedoperacyjnej w celu określenia trasy do właściwego obszaru mózgu.
2. Przygotowanie do pozaskroniowego usunięcia kory i przebieg operacji
Zabiegowi poddaje się osoby, u których leki nie wystarczają, by kontrolować napady padaczki lub gdy efekty uboczne stosowanych środków farmakologicznych negatywnie wpływają na życie danej osoby. Ponadto musi istnieć możliwość usunięcia tkanek bez dokonywania uszkodzeń tych części mózgu, które odpowiadają za funkcje życiowe – ruch, czucie, język, pamięć. Przed operacją pacjenci poddawani są badaniom: elektroencefalografii, skanowaniu rezonansem magnetycznym, tomografii pozytronowo-emisyjnej. Inne to: neuropsychologiczne badanie pamięci, test Wady – metoda diagnostyczna pozwalająca ocenić lateralizację korowych ośrodków mowy i pamięci, tomografia emisyjna pojedynczego fotonu, spektroskopia rezonansem magnetycznym. Te badania pozwalają wskazać ognisko padaczki i określić, czy operacja jest możliwa.
W niektórych przypadkach część operacji jest prowadzona, gdy pacjent jest aktywny, podając mu środki uspokajające i przeciwbólowe. Takie postępowanie ma pomóc lekarzowi znaleźć ośrodki odpowiedzialne za funkcje życiowe. Gdy pacjent jest aktywny, lekarz używa specjalnych sond stymulujących różne obszary mózgu. W tym samym czasie pacjent może zostać poproszony o odczytanie liczby, wskazanie co jest na zdjęciu lub wykonanie innego zadania. Chirurg może następnie zidentyfikować obszar mózgu związany z każdym zadaniem. Po usunięciu tkanki opona mózgowa i kość wracają na swoje miejsce, a skóra jest zszywana.
3. Zalecenia pooperacyjne i ryzyko pozaskroniowego usunięcia kory
Po operacji pacjent przebywa w szpitalu 2-4 dni. Większość osób wraca do normalnej aktywności w ciągu 4-6 tygodni. Włosy wokół przecięcia odrosną i zasłonią szew. Pozaskroniowe usunięcie kory zmniejsza znacząco lub eliminuje napady w 45-65% przypadków. Operacja mózgu przynosi lepsze efekty, gdy dotyczy jednej strefy.
Efekty uboczne operacji to: bóle głowy, nudności, drętwienie czaszki, trudności w mówieniu, zmęczenie, depresja. Ryzyko operacji zależy od miejsca w mózgu, którego dotyczyła. Związane z samą operacją ryzyko obejmować może infekcję, krwawienie, reakcje alergiczne na znieczulenie, opuchnięcie mózgu, brak spodziewanych efektów,zmiany osobowości lub zachowania, częściowa utrata wzroku, pamięci lub mowy, udar mózgu.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.