Pentasa - charakterystyka, działanie, wskazania, przeciwwskazania, środki ostrożności

Pentasa to lek przeznaczony do stosowania w terapii wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz choroby Leśniowskiego-Crohna. Jak przyjmować granulat Pentasa? Jak stosować wlewki doodbytnicze? Co warto wiedzieć o przeciwwskazaniach?

1. Charakterystyka i działanie leku Pentasa

Pentasa jest lekiem, który znajduje zastosowanie w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz choroby Leśniowskiego-Crohna. Substancją czynną leku jest mesalazyna. Jest ona organicznym związkiem chemicznym, a także aminową pochodną kwasu salicylowego.

Działanie substancji czynnej leku opiera się na hamowaniu chemotaksji, (czyli reakcji ruchowej całego organizmu lub zdolnych do samodzielnego ruchu komórek na kierunkowe chemiczne bodźce) leukocytów, redukcji wytwarzania cytokin (białek wydzielanych przez leukocyty) oraz usuwaniu szkodliwych wolnych rodników. Mesalazyna wykazuje działanie miejscowo przeciwzapalne w stosunku do zmienionej chorobowo ściany odbytnicy.

Produkt leczniczy jest dostępny w postaci:

• czopków,
• zawiesiny doodbytniczej
• tabletek o przedłużonym uwalnianiu,
• granulatu o przedłużonym uwalnianiu.

Doodbytnicze czopki Pentasa oprócz substancji czynnej mesalazyny, zawierają również powidon, makrogol 6000, magnezu stearynian, talk. W jednym opakowaniu może znajdować się 14 lub 28 podłużnych, cętkowanych czopków.

W jednej szaszetce granulatu Pentasa znaleźć można 2 g substancji czynnej mesalazyny. Substancjami pomocniczymi są: etyloceluloza oraz powidon.

Jedna tabletka Pentasa o przedłużonym uwalnianiu zawiera 1 g mesalazyny. Substancjami pomocniczymi są między innymi: powidon, etyloceluloza, magnezu stearynian, talk, celuloza mikrokrystaliczna. W jednym opakowaniu leku znajduje się 60 tabletek w blistrach z folii aluminiowej.

Wlewki doodbytnicze Pentasa są lekiem przeciwzapalnym stosowany w chorobach przewodu pokarmowego. Jak długo stosować Pentasę w postaci zawiesiny doodbytniczej? Jedną wlewkę (100 ml zawiesiny) należy stosować zawsze w porze wieczornej, najlepiej przed snem, tuż po wypróżnieniu. Leczenie zazwyczaj trwa zwy 2, maksymalnie 4 tygodnie.

2. Wskazania do stosowania leku Pentasa

Lek Pentasa przepisywany jest pacjentom cierpiącym na łagodną i umiarkowaną postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wskazaniem do stosowania leku jest również łagodna lub umiarkowana postać choroby Leśniowskiego-Crohna.

3. Przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do stosowania leku Pentasa jest uczulenie na mesalazynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Czopków, zawiesiny doodbytniczej, tabletek oraz granulatu nie powinny stosować:

• osoby z uczuleniem na salicylany, np. kwas acetylosalicylowy, kwas tolfenamowy, naproksen, ibuprofen, dikoflenak,
• osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby,
• osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek,
• osoby z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy,
• osoby cierpiące na skazę krwotoczną.

4. Działania niepożądane leku Pentasa

Jak każdy lek, Pentasa może powodować u niektórych pacjentów skutki uboczne. Działania niepożądane występujące zazwyczaj to:

• mdłości,
• dolegliwości bólowe brzucha,
• dolegliwości bólowe głowy,
• wymioty,
• wzdęcia,
• wysypka na skórze,
• pokrzywka,
• rozwolnienie.

Skutki uboczne takie jak stan zapalny mięśnia sercowego, zawroty głowy, ostry stan zapalny trzustki, zwiększona wrażliwość skóry na promieniowanie słoneczne i ultrafioletowe, stan zapalny osierdzia występują bardzo rzadko (mogą pojawić się u 1 do 10 na 10 000 leczonych pacjentów).

5. Pentasa a środki ostrożności

Pacjenci cierpiący na niektóre schorzenia muszą zachować szczególną ostrożność stosując lek Pentasa. W przypadku osób przewlekle chorych przed rozpoczęciem terapii tym środkiem farmakologicznym zalecana jest konsultacja w gabinecie lekarskim. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku:

• alergii na sulfasalazynę,
• zaburzeń czynności wątroby i (lub) nerek,
• stosowania innych środków farmakologicznych, które mogą powodować zaburzenia czynności nerek
• stosowania takich leków jak azatiopryna, 6-merkaptopuryna, tioguanina
• zdiagnozowanej astmy oskrzelowej.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.