Polopiryna S - charakterystyka, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, skutki uboczne
Polopiryna S to lek ogólnodostępny, którego substancją czynną jest kwas acetylosalicylowy. Stosowany jest w medycynie rodzinnej, reumatologii oraz kardiologii.
Lek Polopiryna S przyjmuje się doustnie w formie tabletek
W tym artykule:
Co jest w składzie Polopiryny S
W skład leku Polopiryna S wchodzi kwas acetylosalicylowy zaliczany do NLPZ, czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Polopiryna S to preparat o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym oraz przeciwagregacyjnym.
Kiedy można stosować Polopirynę
Lek Polopiryna S stosowany jest w leczeniu bolesnych miesiączek, przeziębienia, stanów gorączkowych, nerwobóli, bólu różnego pochodzenia, chorób gośćcowych, chorób reumatycznych, w celu zapobiegania zakrzepicy naczyń krwionośnych oraz profilaktycznie u pacjentów zagrożonych zawałem serca.
Przeciwwskazania do stosowania
Leku Polopiryna S nie należy przyjmować, jeśli jest się uczulonym na kwas acetylosalicylowy, jakikolwiek składnik zawarty w preparacie lub na inne salicylany. Przyjmowanie polopiryny s nie jest wskazane u osób chorujących na przewlekłe choroby układu oddechowego, sezonowy lub alergiczny nieżyt nosa, astmę oskrzelową, ciężką niewydolność serca, wątroby lub nerek, czynną lub/i nawracającą chorobę wrzodową żołądka lub/i dwunastnicy, stany zapalne lub krwawienia z układu pokarmowego.
Jakie jest zastosowanie kwasu acetylosalicylowego z popularnej aspiryny?
Polopiryna S nie powinna być również przyjmowana przez kobiety będące w trzecim trymestrze ciąży i karmiące piersią oraz przez osoby chorujące na zaburzenia powodujące nieprawidłowe krzepnięcie krwi. Polopiryna S bezwzględnie nie powinna być podawana dzieciom poniżej szesnastego roku życia, szczególnie chorych na zakażenia wirusowe, gdyż może wywołać rzadki, ale bardzo ciężki zespół Reye'a, powodujący zagrażające życiu uszkodzenia mózgu i wątroby.
Jak zażywać tabletki
Lek przyjmuje się doustnie w formie tabletek, w czasie lub tuż po posiłku, popijając dużą ilością płynu. Tabletkę można także rozpuścić w połowie szklanki mleka lub wody. Leczenie preparatem bez konsultacji lekarskiej nie powinno trwać dłużej niż trzy dni.
Zobacz także:
- Kiedy ból nie ma przyczyny – ból funkcjonalny
- Ból menstruacyjny
- Sposoby na ból głowy
W leczeniu przeciwgorączkowym oraz przeciwbólowym stosowanie polopiryny s wynosi odpowiednio: dorośli - jedna do dwóch tabletek co cztery godziny (nie należy przyjmować więcej niż 3 g leku na dobę), dzieci powyżej szesnastego roku życia od dwóch do trzech tabletek na dobę. W leczeniu stanów zapalnych oraz w profilaktyce zapobiegania zawałowi serca lek należy przyjmować wedle wskazań lekarza.
Skutki uboczne leku
Działania niepożądane leku polopiryna s to: zawroty głowy, rumień, pokrzywka, nudności i wymioty, szum w uszach, nadmierna potliwość, krwawienie z przewodu pokarmowego, zaburzenia krzepnięcia krwi, zaostrzenie lub nawrót choroby wrzodowej, uszkodzenia nerek, przyśpieszenie oddechu, dychawica oskrzelowa, zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej, niewydolność krążenia, pobudzenie, drgawki, omamy, stany zamroczenia. W rzadkich przypadkach stosowanie preparatu może powodować zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, takie jak zaburzenia słuchu i wzroku czy zamroczenie.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
