Relanium - charakterystyka, działanie, dawkowanie, skutki uboczne, uzależnienie

Wśród najbardziej popularnych leków, po które najczęściej sięgają pacjenci, jest relanium. Jaki ma wpływ relanium na zdrowie psychiczne i czy jest bezpieczny dla naszego organizmu?

Relanium jest lekiem uspokajającym, przeciwlękowym, rozluźniającym i ułatwiającym zasypianie. W zależności od podania może mieć różny wpływ na organizm. Jeśli dawkowany jest doustnie, to ułatwia zasypianie, a dożylnie działa przeciwpadaczkowo.

Jest stosowany także w celu złagodzenia objawów związanych z odstawieniem alkoholu podczas terapii odwykowej. Takie zastosowanie zawdzięcza zawartej w nim substancji czynnej – diazepamowi, który wydawany na receptę jest zaliczany do grupy leków psychotropowych.

Skuteczność leku psychotropowego, jakim jest relanium, opiera się na jego oddziaływaniu na układ nerwowy. Substancja aktywna zwiększa w organizmie aktywność kwasu aminomasłowego GABA, który jest neuroprzekaźnikiem hamującym układ mózgu, zwany układem limbicznym, oraz pracę wzgórza i podwzgórza. W ten sposób diazepam zmniejsza aktywność neuronów, które odpowiadają za lęk i agresję człowieka.

Jego działanie rozluźniające znalazło swoje zastosowanie także w sporcie. Sportowcy przyjmujący relanium przed zawodami czy meczem cieszą się zmniejszeniem napięcia i stresu.

Wyjątkowo często sięgają po relanium także ci, którzy stosują sterydy anaboliczne. Oprócz tego, że stymulują wzrost masy i mięśni sportowca, to wzmagają także agresję. Relanium przyjmowane jednocześnie ze sterydami pomaga im pozbyć się skutków ubocznych przyjmowanego dopingu.

Należy pamiętać, że właściwą dawkę przyjmowania leku zawsze powinien ustalać lekarz, który zaleci przyjmowanie relanium. Warto też zwrócić uwagę, że relanium nie jest lekiem, który powinien być stosowany nieustannie, a raczej dorywczo, podczas chwilowego napadu lęku czy agresji. W zależności od stanu pacjenta, lekarz zaleca zazwyczaj podawanie choremu od 2 do 20 mg leku dziennie.

Jeżeli lek relanium stosowany jest w celu ułatwienia zasypiania, to powinien zostać przyjęty na godzinę przed planowanym snem. Jeśli przyjmujemy relanium w postaci dożylnego zastrzyku, to pamiętajmy, że podanie powinno zawsze być wykonywane przez lekarza lub pielęgniarkę.

Jest możliwe także podanie domięśniowe relanium, którego celem jest złagodzenie napięcia mięśniowego u pacjenta.

Stosowanie relanium nie jest wskazane u osób, które zmagają się z uczuleniem na benzodiazepiny, cierpią na jaskrę, choroby nerek i wątroby, a także na miastenię i zespół bezdechu sennego.

W przypadkach przedawkowania leku relanium lub niezastosowania się do zaleceń lekarza są możliwe skutki uboczne także u zdrowych fizycznie osób.

Najczęstrzymi skutkami ubocznymi po relanium jest senność, zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, drżenie rąk, halucynacje, spowolnienie ruchów, ogólne splątanie i zaburzenia mowy.

W cięższych przypadkach może pojawić się obrzmienie języka, zatrzymanie moczu, wymioty, zaparcia, przyspieszenie pracy serca, nadpobudliwość, bóle stawów, zapalenie spojówek, zmniejszenie libido, bóle głowy i światłowstręt. Jest także zabronione stosowanie leku w trakcie ciąży i podczas karmienia piersią.

Największym skutkiem ubocznym przyjmowania relanium jest możliwość szybkiego uzależnienia. Początkowo przyjmujący go pacjenci przyjmują relanium dla chwilowej poprawy stanu psychicznego, z czasem potrzebując coraz większych i częstszych dawek leku.

Szacuje się, że wynaleziony 50 lat temu diazepam, czyli składnik aktywny relanium, jest najbardziej popularny wśród kobiet, które stanowią 60% pacjentów cierpiących na zaburzenia psychiczne.

Uzależnienie od diazepamu najłatwiej poznać po tzw. zespole odstawienia. Jeżeli w ciągu 5–7 dni od przyjęcia ostatniej dawki leku pojawi się problem z koncentracją, silne pocenie się, bezsenność, drżenie rąk, nudności oraz nerwowość i pobudzenie, to możemy mieć do czynienia z uzależnieniem od leku.

Jeżeli chory nie potrafi sam poradzić sobie z uzależnieniem, to jedynym wyjściem będzie poszukanie pomocy u specjalistów, którzy pomogą wyjść z nałogu.

Relanium, podobnie jak wszystkie leki przepisywane na receptę, powinno być przyjmowane pod kontrolą lekarza specjalisty. Jego specyficzne działanie i łatwość uzależnienia mogą sprawić, że pozornie niewielki problem psychiczny może zmienić się w poważną i trudną do wyleczenia chorobę.