choroba wrzodowa

Przyczyną choroby wrzodowej jest przede wszystkim zakażenie bakterią Helicobacter Pylori. Może do niego dojść na skutek prowadzenia niezdrowego trybu życia, złego odżywiania się i palenia papierosów. Do przyczyn wystąpienia wrzodów zalicza się także długotrwały stres.

Wrzody są chorobą nabyta, ale mogą być dziedziczne, zwłaszcza w pierwszej linii. Jeśli ktoś z naszych najbliższych krewnych borykał się z chorobą wrzodową, ryzyko wystąpienia jej u nas wzrasta trzykrotnie.

Inną przyczyną rozwoju choroby wrzodowej jest nadmierne przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, do których zaliczają się m. in. powszechnie stosowane leki przeciwbólowe - naproksen, ibuprofen, aspiryna.

Rozwojowi wrzodów sprzyja także częste stosowanie ostrych przypraw, spożywanie alkoholu i picie dużych ilości kawy.

Na początku choroba może przed sługi czas przebiegać bezobjawowo, nie dając żadnych wyraźnych objawów. Zazwyczaj, nawet jeśli one występują, są kojarzone z niestrawnością lub zatruciem pokarmowym.

Pierwszymi sygnałami alarmowymi, które można uznać za początek rozwoju choroby wrzodowej, są dolegliwości bólowe występujące w górnej części brzucha (mniej więcej pod mostkiem). Zazwyczaj pojawiają się kilkadziesiąt minut po posiłku. Oprócz bólu po posiłku, bardzo często pojawia się też charakterystyczne ssanie w żołądku w momencie, kiedy jesteśmy głodni (lub na czczo).

Objawy towarzyszące chorobie wrzodowej to także nawracająca zgaga i odbijanie, a także nudności, wymioty. Dodatkowo niepokojącymi objawami są smoliste stolce, krwiste wymioty i ogólne osłabienie.

Podstawowym badaniem pozwalającym na zdiagnozowanie wrzodów jest gastroskopia. Podczas badania do przewodu pokarmowego wprowadzana jest cienka rurka z kamerą, za pomocą której lekarz ocenia stan całego układu. W trakcie gastroskopii lekarz może także pobrać wycinek do badania, które pozwoli stwierdzić, czy doszło do zakażenia bakterią Helicobacter. Jeśli tak, konieczne jest zastosowanie terapii antybiotykowej.

Leczenie choroby wrzodowej polega przede wszystkim na stosowaniu leków, które powlekają ścianę żołądka i dwunastnicy, a także redukują wydzielanie drażniących kwasów żołądkowych. Można także pić tzw. kisiel z siemienia lnianego, który dodatkowo stworzy ochronną powłokę i przyspieszy gojenie sie wrzodów. W skrajnych przypadkach może być konieczna operacja, jednak nie zdarza się to często.

Podstawą leczenia jest także odpowiednia dieta wrzodowa - lekkostrwane posiłki i unikanie ostrych przypraw.