Zaburzenia miesiączkowania to sytuacja, w której cykl miesiączkowy jest nieregularny, a samo krwawienie wykazuje pewne nieprawidłowości. Nie zawsze jest to powód do obaw, zaburzenia miesiączkowania wcale nie muszą oznaczać poważnych problemów ze zdrowiem.
Jeśli mówimy o zaburzeniach miesiączkowania, mamy na myśli kilka sytuacji. Po pierwsze jest to nieregularny cykl miesiączkowy, czyli krwawienia, które raz pojawiają się na różnych etapach cyklu - na przykład raz po 24 dniach, a raz po 32. O zaburzeniach można mówić, kiedy krwawienie jest za krótkie (trwa mniej niż 3 dni) lub za długie (więcej niż 7). Zaburzenia mogą objąć także zbyt obfite lub zbyt skąpe miesiączki.
Zaburzeniem nazywa się także sytuację, w której miesiączka nie występuje co miesiąc. Może mieć to związek z dojrzewaniem lub menopauzą, jednak może mieć także inne przyczyny.
W okresie dojrzewania problemy z miesiączką są naturalną sytuacją i nie ma powodów do obaw. W tym czasie krwawienie może występować raz na kilka miesięcy lub dwa razy w ciągu tego samego miesiąca. Związane jest to z burzą hormonalną w organizmie. Wraz z upływem lat stan ten powinien się unormować i miesiączka powinna występować regularnie. Jeśli tak się nie dzieje, przyczyn może być kilka.
Zaburzenia miesiączkowania często związane są z wahaniami hormonalnymi. Jeśli więc pojawią się jakiekolwiek niepokojące nieprawidłowości, w pierwszej kolejności należy przyjrzeć się gospodarce hormonalnej. Przede wszystkim warto zbadać poziom TSH, czyli hormonu odpowiedzialnego za prawidłową pracę tarczycy. Każda nieprawidłowość związana z tym gruczołem może zaburzyć pracę niemal wszystkich układów w organizmie, w tym także procesy miesiączkowe.
Na zaburzenia miesiączkowania może mieć wpływ także stres. Odczuwany w nadmiarze może opóźniać lub przyspieszać krwawienie, a problemy natury psychosomatycznej (np. nerwica, depresja, stany lękowe) mogą doprowadzić także do zaniku miesiączki.
Jeśli miesiączka nie występuje co miesiąc lub już od jakiegoś czasu nie doszło do krwawienia, problemem mogą być zaburzenia owulacji, bardzo duża niedowaga i wychudzenie lub anemia. W przypadku anemii, jeśli poziom żelaza jest nieprawidłowy, miesiączki mogą być także bardzo obfite i trwać nawet 10 dni. Grozi to poważnymi niedoborami i należy się z tym zgłosić do lekarza w trybie natychmiastowym.
Po 40 roku życia zaburzenia miesiączkowania może być związane ze zbliżającą się menopauzą. Warto wówczas zgłosić się do lekarza na kontrolne badania i przy okazji uzyskać odpowiednie informacje, co możemy zrobić, aby jej przebieg był łagodny.
Zaburzenia miesiączkowania mogą być także objawem innych schorzeń, takich jak zespół policystycznych jajników, polipy jajników lub macicy, a także nowotwory.