Terapia rozerwania siatkówki (diatermia, krioterapia, fotokoagulacja)
W wyniku cukrzycy, operacji zaćmy, urazu, stanu zapalnego lub ze względu na podeszły wiek, siatkówka może odkleić się od ciała szklistego. Niekiedy, jeśli siatkówka jest mocniej połączona z ciałem szklistym, podczas ich rozwarstwiania może dojść do rozerwania tej pierwszej. Rozerwanie jest zwykle niewielkie i zlokalizowane w obszarze oka, które nie odpowiada za widzenie, dlatego też schorzenie zazwyczaj nie pogarsza wzroku, a jedynymi jego objawami mogą być błyski lub męty w oku. Mimo tego uraz oka w postaci rozerwania lub odwarstwienia siatkówki powinien być leczony za pomocą odpowiedniego zabiegu.
1. Objawy i rozpoznanie rozerwania siatkówki
Rozerwanie siatkówki nie wywołuje bólu, ani zaczerwienienia oka. Jedynymi objawami mogą być:
- męty – wiele zdrowych osób widzi męty (niewielkie półprzezroczyste kształty pływające przed oczami), jeśli jednak nagle staną się one większe lub zwiększy się ich liczba, może to oznaczać rozerwanie siatkówki;
- błyski – nagłe zaobserwowanie błysków w obrazie może świadczyć od odwarstwianiu lub odrywaniu się siatkówki od ciała szklistego;
- nagłe pogorszenie widzenia.
W celu wykonania badania siatkówki należy rozszerzyć źrenicę za pomocą preparatów z atropiną. Następnie można uwidocznić siatkówkę i plamkę znajdującą się na siatkówce za pomocą soczewki Volka. Ponadto wykonywane jest także badanie angiografii fluoresceinowej przy pomocy fundus camery. Wszystkie te badania dostępne są w wyspecjalizowanych ośrodkach okulistycznych.
2. Zabiegi na rozerwanie siatkówki
W wypadku rozerwania siatkówki stosuje się fotokoagulację, krioterapię lub oba te zabiegi, aby zapobiec całkowitemu odklejeniu siatkówki. Zabiegi te są bezbolesne, a ich celem jest zespolenie siatkówki z naczyniówką za pomocą blizny. Dzięki temu zapobiega się wydostawaniu się płynu pod siatkówkę.
- Fotokoagulacja
Jeśli rozerwanie siatkówki znajduje się w tylnej części gałki ocznej, przy czym nie występuje krwotok do ciała szklistego, możliwe jest użycie lasera do skorygowania urazu. Za pomocą lasera zespaja się siatkówkę z położoną tuż pod nią naczyniówką. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym z użyciem znieczulających kropli do oczu. Przez przynajmniej tydzień po operacji należy ograniczyć swoją aktywność, aby blizny po laserze się utrwaliły na tyle, żeby pozostać na stałe.
- Krioterapia
Zabieg krioterapii przeprowadzany jest w przypadku pojawienia się w ciele szklistym krwotoku, który utrudnia uwidocznienie rozerwania a także, gdy rozerwanie zlokalizowane jest w przedniej części gałki ocznej. Pacjentowi zapuszczane są krople znieczulające, po czym podaje się podspojówkowy zastrzyk ze środkiem znieczulającym miejscowo. Kierując się oftalmoskopem chirurg za pomocą ciekłego azotu zamraża miejsce rozdarcia. Po zabiegu, na kilka godzin pozostawia się na oku opatrunek. Zabliźnienie po krioterapii utrwala się przez 2 tygodnie, dlatego też należy przez ten czas ograniczyć swoją normalną aktywność.
W razie nagłego pojawienia się objawów świadczących o rozerwaniu siatkówki, należy jak najszybciej skontaktować się z okulistą. Badanie przy rozszerzeniu źrenic pozwoli ustalić przyczynę objawów i odpowiedni kierunek leczenia. Wczesne poddanie się zabiegowi pozwoli zminimalizować uszkodzenie.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.