IgG - charakterystyka, przebieg

IgG i IgA to jedne z klas przeciwciał, które występują u człowieka. Badanie IgG wykorzystuje się w diagnostyce wielu schorzeń, m.in. w przypadku podejrzenia toksoplazmozy. Toksoplazmoza to choroba wywołana przez pierwotniaki, czyli pasożyty, występujące u różnych zwierząt domowych i dzikich. U człowieka zakażenie przebiegać może bezobjawowo. Z ciężkim przebiegiem toksoplazmozy można się zetknąć w przypadku przeniesienia pasożyta od matki poprzez łożysko na płód (toksoplazmoza wrodzona) lub gdy do zarażenia dojdzie u osób z osłabioną odpornością organizmu.

1. IgG - charakterystyka

IgG, IgM i IgA to przeciwciała, które są najczęściej oznaczane. W ocenie aktywności zarażenia istotna jest serokonwersja IgG odczynu ujemnego w dodatni, bardzo wysokie miana przeciwciał w klasie IgG bądź ich 4-krotny wzrost w krótkim czasie. Obecność znaczących zmian przeciwciał IgM i IgA świadczy o ostrym stanie infekcji:

toksoplazmoza IgG - czynnej, nabytej toksoplazmozie towarzyszy wysokie miano IgG >300 j.m., choroba w postaci ocznej i neurologicznej - odczyny IgG mogą być niskie; pojawiają się kilka tygodni po zarażeniu, a szczyt osiągają w 1 - 2 miesiącu, po czym po pewnym czasie poziom IgG spada. Zwykle IgG utrzymuje się przez całe życie;

toksoplazmoza IgM – przeciwciała IgM pojawiają się 2 tyg. po zarażeniu, osiągając maksimum w 4 - 12 tyg. i zanikając po kilku do kilkunastu miesiącach. Przeciwciała IgM nie przechodzą przez nieuszkodzone łożysko. Ich brak nie wyklucza świeżego zarażenia.

Zobacz film: "Jak uniknąć zarażenia toksoplazmozą w ciąży?"

Badanie poziomu przeciwciał IgG wykonuje się najczęściej metodą ELISA. Pozwala ona na wykrycie przeciwciał IgG, nawet przy obecności czynnika reumatoidalnego, czy przeciwciał przeciwjądrowych.

2. IgG - przebieg

IgG w diagnostyce laboratoryjnej jest oznaczane w badaniu krwi, oprócz tego w badaniu histopatologicznym, które potwierdza rozpoznanie toksoplazmozy w przypadku wykrycia w węzłach chłonnych zmian o typie Piringer-Kuchinka (odczynowy przerost grudek chłonnych, skupiska histiocytów i poszerzenie zatok z monocytoidalnymi komórkami B0 lub tachyzoitów w tkankach).

Interpretacja wyników badań przeciwciał IgM i IgG w ciąży:

• IgG (–), IgM (–) - brak odporności, badanie kontrolne co trzy miesiące;
• IgG (+), IgM (–) - oznacza przebyte zakażenie, jeżeli IgG jest znacznie podwyższone, należy powtórzyć badanie po trzech tygodniach, jeżeli poziom jest taki sam, nie ma potrzeby dalszej kontroli, jeżeli następuję wzrost, należy rozpocząć leczenie;
• IgG (–), IgM (+) - jest to wynik nieswoisty, wymagający ponownej kontroli za trzy tygodnie;
• IgG (+), IgM (+) - przy rozpoznaniu objawów należy rozpocząć leczenie.

Przy braku objawów należy powtórzyć badanie IgG i IgA po trzech tygodniach. Leczenie należy rozpocząć przy wzroście IgG o co najmniej 2 rozcieńczenia próby lub gdy miano IgG jest wysokie, przy jednoczesnym, dodatnim mianie IgM.

Toksoplazmoza IgG może być potwierdzona w tzw. teście śmierci. Polega on na tym, że w warunkach laboratoryjnych żywe komórki ulegają lizie pod wpływem układu dopełniacza oraz swoistych przeciwciał IgG toksoplazmozy z próbki pacjenta. W takim przypadku potwierdza się ich obecność.

Wyniki badań na obecność specyficznych immunoglobulin toksoplazmozy IgG i IgM mogą wykazać czy zakażenie jest nabyte od niedawna, czy zostało nabyte w przeszłości, a więc wskazywać na przewlekłą formę zakażenia czy też stwierdzić, że wynik jest fałszywie dodatni.

Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.