Uretrotomia - rozcięcie zwężenia cewki moczowej
Uretrotomia optyczna wewnętrzna (urethrotomia optica interna) jest obecnie najczęściej stosowanym zabiegiem w leczeniu zwężenia cewki moczowej (łac. Strictura urethrae). Polega ona na endoskopowym (poprzez cewkę moczową) rozcięciu jej zwężenia za pomocą specjalnego narzędzia zwanego uretrotomem. Niestety nie jest to metoda ciesząca się dużą skutecznością.
1. Uretrotomia - dlaczego taka popularna?
Odsetek nawrotów po uretrotomii wewnętrznej sięga około 60%, z czego w przybliżeniu połowa ujawnia się w ciągu pierwszego roku po operacji. Wynika to z tego, iż każda uretrotomia prowadzi do nowego zbliznowacenia w obrębie cewki moczowej, które stanowi przyczynę nawrotów. Statystycznie po trzeciej uretrotomii ryzyko nawrotu zwężenia wynosi 100%.
Alternatywą dla leczenia endoskopowego jest otwarta chirurgiczna plastyka cewki moczowej, która w leczeniu zwężeń cewki moczowej wykazuje się dużym i długotrwałym odsetkiem skuteczności.
Popularność uretrotomii wynika z poglądu, iż w pierwszej kolejności powinno się decydować na metodę prostszą, a dopiero przy braku jej powodzenia wybierać bardziej skomplikowane działanie. Zwykle przeprowadza się jedną lub dwie uretrotomie zanim rozważy się leczenie metodą otwartą.
Zalety uretrotomii:
- niewielki zabieg,
- zabieg możliwy do przeprowadzenia w znieczuleniu miejscowym,
- zabieg możliwy do przeprowadzenia ambulatoryjnie,
- w wielu przypadkach stanowi wystarczającą opcję leczenia.
2. Znieczulenie do uretrotomii
Zabieg przeprowadzany jest najczęściej w znieczuleniu regionalnym, podpajęczynówkowym, jednak w przypadku zwężenia krótkoodcinkowego lub istniejących przeciwwskazań do znieczulenia regionalnego, możliwe jest wykonanie zabiegu w krótkim znieczuleniu ogólnym lub znieczuleniu miejscowym.
3. Przebieg uretrotomii
Operacja wykonywana jest w sali endoskopowej przez urolog. Pacjent układany jest w pozycji ginekologiczno-urologicznej z nogami opartymi na specjalnych podpórkach. Po zdezynfekowaniu genitaliów urolog wprowadza do cewki moczowej narzędzie endoskopowe nazywane uretrotomem. Jest to narzędzie wyposażone w ruchome ostrze zwrócone do góry. W zależności od rodzaju uretrotomu cięcie wykonuje się bez kontroli wzroku (uretrotom Otisa) lub pod jego kontrolą (uretrotom Sachsea).
Po zlokalizowaniu miejsca zwężenia cewki moczowej urolog rozcina podłużnie zwężenie cewki moczowej. Głębokość nacięcia jest zależna od stopnia zwężenia cewki moczowej. Po rozcięciu zwężenia wykonuje się rutynową cystoskopię. Na koniec zabiegu zakłada się na kilka dni cewnik Foleya, który zabezpiecza przed zarośnięciem się cewki moczowej. Ewentualne krwiste zabarwienie moczu ustępuje samoistnie.
4. Co robić po zabiegu uretrotomii?
Czasami istnieje konieczność pobrania wycinków do badania histopatologicznego. W związku z częstymi nawrotami zwężenia cewki moczowej pacjenci po uretrotomii wymagają okresowych kontroli urologicznych, podczas których wykonywana jest kontrola drożności cewki moczowej.
Możliwe powikłania po zabiegu:
- krwawienie z cewki moczowej,
- krwiak prącia lub moszny,
- obrzęk prącia lub moszny,
- wynaczynienie płynu irygacyjnego lub moczu z następowym zakażeniem,
- zakażenie dróg moczowych, zapalenie stercza, zapalenie najądrzy,
- perforacja cewki moczowej,
- przetoka cewki moczowej,
- uchyłek cewki moczowej,
- uraz/zapalenie ciał jamistych,
- uszkodzenie zwieracza zewnętrznego z następowym wysiłkowym nietrzymaniem moczu,
- dysfunkcja erekcji na skutek uszkodzenia struktur anatomicznych prącia.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.