Hazard - czym jest i jak sobie radzić z uzależnieniem
Uzależnienie od hazardu to poważna choroba. Istnieją różne jej warianty. Za hazard traktować można grę w pokera, ruletkę, a także na automatach do gry, tzw. „jednorękich bandytach”. Obejmuje też uzależnienia od innych gier. Wszyscy, którzy przepuszczają majątki na grę w totka, dzwonią pod numery audiotele czy wysyłają nałogowo SMS-y, mają poważny problem. Uzależnienia od hazardu zaczynają się zupełnie niewinnie. W psychopatologii patologiczny hazard uznaje się za rodzaj zaburzeń nawyków i popędów. Jak manifestuje się uzależnienie od hazardu i jak sobie z nim radzić?
1. Czym jest uzależnienie od hazardu
Uzależnienie od hazardu ma zawsze niewinne początki. Zaczynają się zazwyczaj od jednej próby. Pierwszy wysłany SMS, pierwszy telefon, pierwsza gra. Potem drugi raz, dalej niewinny. Dopiero później przeradza się to w niepohamowany ciąg. Hazardzista cały czas myśli, że jest w stanie nad tym zapanować, że może przestać grać.
Mechanizmy rządzące hazardem do złudzenia przypominają uzależnienie od alkoholu. U podstaw hazardu często leżą praktyczne potrzeby - chęć poprawienia sytuacji materialnej, potrzeba zdobycia środków pieniężnych. U innych decyduje potrzeba podwyższenia adrenaliny. U nich tzw. „żyłka hazardzisty” jest szczególnie silna.
Szczególnie niebezpieczne są ogólnodostępne gry na automatach i audiotele. Banalnie proste pytania, na które odpowiedzi znają nawet dzieci, kuszą łatwymi pieniędzmi.
Jedno zwycięstwo utwierdza w możliwości wygrania. Niestety, wygrana zdarza się naprawdę rzadko. Znacznie częściej się przegrywa. Traci się coraz więcej pieniędzy. Gotówki nie przybywa. Za to coraz więcej jej ubywa.
Hazardziści przegrywają wszystkie oszczędności. Naprawdę rzadko się odgrywają. Przeważnie są na minusie. Niestety, hazard – podobnie jak alkoholizm – sprawia, że cierpi cała rodzina. Nie jest to choroba jednostkowa. Niszczy ona osobę uzależnioną i najbliższych.
2. Jak rozpoznać uzależnienie od hazardu
Najczęściej to rodzina i bliscy jako pierwsi zauważają, że chory ma problem z hazardem. Sam uzależniony w ogóle nie dostrzega problemu, wręcz reaguje złością na wszelkie próby przekonania go do zmian. Rozpoznanie uzależnienia jest stosunkowo proste, jednak dużo trudniej jest udowodnić choremu, że powinien rozpocząć terapię.
Do rozpoznania patologicznego hazardu, według DCR-10, konieczne jest wystąpienie poniższych symptomów:
- dwa lub więcej epizodów w ciągu ostatniego roku,
- hazard nie przynosi zysku, ale jest kontynuowany, pomimo dyskomfortu,
- intensywne pragnienie gry, niezdolność do opanowania siłą woli,
- pochłonięcie wyobrażeniami i myśleniem dotyczącym gry oraz towarzyszących jej okoliczności.
3. Jak leczyć uzależnienie od hazardu
Leczenie uzależnień od hazardu jest podobne, jak leczenie innych uzależnień. Hazardzista musi zrozumieć, że jest chory. Dopóki to nie nastąpi, sytuacja przypomina patologiczną. Każda, nawet najmniejsza wygrana, motywuje do dalszej gry.
Z kolei przegrana osłabia poczucie własnej godności i powoduje, że osoba chora traci nad sobą kontrolę. Hazardzista odczuwa potrzebę odegrania się i wyrównania strat.
Wbrew pozorom, osoby uzależnione odczuwają przyjemność z przegranej. To dzięki temu mają pretekst do dalszej gry. Uzależnienia od hazardu to uzależnienia od napięcia.
Patologiczny hazard prowadzi do poważnych konsekwencji, rozpadu więzi rodzinnej, kłopotów finansowych. Nałogowy hazardzista zaciąga długi, by się odegrać lub wygrać jeszcze więcej. Nierzadko po przegranej może podejmować próby samobójcze.
Osoby uzależnione nie chcą zaakceptować rzeczywistości. Leczenie, które pomaga zwalczyć uzależnienie od hazardu, może rozpocząć się, gdy hazardzista zaakceptuje to, że jest chory. Leczenie uzależnienia od hazardu pomaga wyrwać osoby ze świata marzeń – świata, w którym hazard zajmuje najważniejsze miejsce.
Hazardziści odczuwają niepewność emocjonalną. Dzięki temu, że grają, mają poczucie działania. Dzięki temu nie są bierni. Oczywiście, w ich mniemaniu.
Poza tym osoby uzależnione są niedojrzałe. Łudzą się, że osiągną coś bez wysiłku. W Warszawie znajduje się Ośrodek Terapii Uzależnień. Dokładniej, ośrodek lokalizuje się przy Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Pomoc uzależnionym jest konieczna. To rodzina ma decydujący wpływ na pomoc choremu.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.