Zadrapania – charakterystyka, powikłania, leczenie

Zadrapania i drobne skaleczenia to bardzo powszechny problem zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Według definicji zadrapaniem nazywamy anatomiczne przerwanie ciągłości powłok zewnętrznych skóry spowodowane działaniem czynnika zewnętrznego. Czynnikiem uszkadzającym zazwyczaj jest uraz mechaniczny. Do skaleczenia u dzieci dochodzi zwykle w trakcie zabawy, a u osób dorosłych w trakcie wykonywania codziennych czynności.

Nawet drobne rany, draśnięcia czy zadrapania powinny być przez nas skrupulatnie opatrzone. Dzięki temu, unikniemy poważnych powikłań oraz nieestetycznie wyglądających blizn.

Nigdy nie powinniśmy bagatelizować zadrapań, powstałych wskutek działania innych organizmów żywych, np. kotów, ptaków, psów. Tego typu skaleczenia mogą być przyczyną zakażenia lub niebezpiecznej infekcji bakteryjnej. Zadrapanie przez kota może prowadzić do rozwoju choroby kociego pazura.

• Jak opatrywać drobne rany i skaleczenia?
• Gojenie ran w cukrzycy
• Szycie ran
• Zakażenie skóry i ran - objawy, rodzaje
• Odkażanie ran

Zadrapania, które powstały na skutek kontaktu ze zwierzętami mogą być źródłem poważnych problemów zdrowotnych. Zadrapanie przez zwierzę może skutkować bakteryjną chorobą odzwierzęcą, tzw. chorobą kociego pazura.

Choroba kociego pazura, czyli bartoneloza wywoływana jest przez bakterie Bartonella henselae, które wnikają do ludzkiego organizmu. W 90 proc. przypadków schorzenie przenoszone jest przez koty. W innych przypadkach dolegliwość wywoływana jest kontaktem z innymi zwierzętami (np. psami lub jeżami) lub owadami. Objawy bartonelozy pojawiają się zazwyczaj w przeciągu dwóch tygodni od zakażenia. Zwykle bartoneloza przebiega bezgorączkowo i mija samoistnie, nie jest to jednak regułą.

U niektórych zakażonych mogą wystąpić następujące objawy:

• gorączka,
• powiększenie węzłów chłonnych,
• bóle głowy,
• ogólne osłabienie organizmu,
• bóle stawów,
• zmiany na skórze (podobne do rumienia guzowatego).

W wyniku zakażenia chorobą kociego pazura może dojść również do poważniejszych powikłań. W niektórych przypadkach może dojść do zapalenia mózgu, zapalenia wsierdzia, małopłytkowości lub zmian osteolitycznych.

Leczenie bartonelozy polega na podaniu antybiotyku, jednak schorzenie często bywa niezdiagnozowane. Bakteryjna choroba odzwierzęca zwana bartonelozą występuje zazwyczaj krajach o ciepłym oraz wilgotnym klimacie (większość odnotowanych przypadków dotyczy chorych ze Stanów Zjednoczonych, Australii, Europy).

Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:

• Czy ranę ciętą należy zszyć? - odpowiada lek. Aleksandra Witkowska
• W jaki sposób wspomóc proces gojenia po wstawieniu endoprotezy? - odpowiada lek. Zbigniew Żurawski
• Niegojąca się rana na stopie u osoby chorej na cukrzycę - odpowiada dr n. med. Anna Błażucka

Wszystkie odpowiedzi lekarzy

Wszystkie zadrapania powinny być przez nas dokładnie opatrzone. W przeciwnym razie może dojść do zakażenia.

Jak powinniśmy postępować w przypadku zadrapania skóry? W pierwszej kolejności ranka powinna zostać przez nas oczyszczona. Skórę należy przemyć wodą , roztworem soli fizjologicznej lub preparatem lawaseptycznym. Preparaty lawaseptyczne (potocznie nazywane lawaseptykami) zawierają składniki zmniejszające napięcie powierzchniowe. Dzięki tym substancjom możemy optymalnie oczyścić i nawilżyć ranę.

Drugi krok to odkażenie zadrapania. W aptece dostępne są preparaty antybakteryjne, niezawierające alkoholu. Świetnie sprawdzi się np. octenisept. Substancjami czynnymi leku są: oktenidyny dichlorowodorek i fenoksyetanol. Środek antyseptyczny działa na ranę wirusobójczo, bakteriobójczo oraz grzybobójczo.

Nie należy zapominać o założeniu opatrunku ochronnego, dzięki któremu zabezpieczymy zadrapanie przez czynnikami zewnętrznymi, a także zanieczyszczeniami.

W przypadku poważniejszych zadrapań należy zasięgnąć opinii lekarza. Zdarza się, że pacjenci z ropnymi powikłaniami muszą sięgnąć po odpowiednią antybiotykoterapię.