Zamknięcie światła żyły środkowej siatkówki - ryzyko, objawy, leczenie
Żyła środkowa siatkówki to naczynie, które odpowiada za odprowadzanie krwi „zużytej” – odtlenowanej, która została dostarczona przez tętnice. Gdy dochodzi do patologii w opisywanych naczyniach, utrudniających przepływ krwi, następuje jednocześnie upośledzenie krążenia w całym oku, gdyż jest to system zamknięty. Gdy krew przestaje być odprowadzana przez żyły, dochodzi do zastoju, zablokowane zostaje także dostarczanie krwi przez tętnice, dochodzi do wylewów krwi poza naczynia na skutek wzrostu ciśnienia i uszkodzenia ścian naczyń. Wszystkie wyżej wymienione zjawiska doprowadzają do niedotlenienia, które z kolei nasila krwotoki do siatkówki i wzrost ciśnienia.
1. Ryzyko zamknięcia naczyń żylnych siatkówki
Do zamknięcia naczyń żylnych siatkówki oka dochodzi najczęściej po sześćdziesiątym roku życia. Najczęstszą przyczyną takiego stanu jest zakrzep, do którego usposabiają choroby ogólnoustrojowe. Są one zaliczane do ogólnie predysponujących do patologii naczyniowych, nie tylko w oku (zawały, udary, niedokrwienia kończyn), a zaliczamy do nich:
- nadciśnienie tętnicze;
- miażdżyca;
- choroby serca;
- hiperlipidemia;
- cukrzyca;
- otyłość.
U osób młodszych do zakrzepów w żyłach ocznych i nie tylko dochodzi zdecydowanie rzadziej. Jednak i w tym przypadku istnieją pewne cechy. Schorzenia predysponujące, to:
- stan zapalny naczyń żylnych;
- uogólnione stany septyczne;
- utrudnienie odpływu żylnego w obszarze oka (guz, jaskra);
- doustna antykoncepcja hormonalna, zwłaszcza w połączeniu z paleniem papierosów;
- wzrost „lepkości krwi”, to jest np. w białaczkach czy czerwienicy.
2. Objawy zamknięcia żyły środkowej siatkówki
Głównym objawem przedstawianego schorzenia jest nagłe zaburzenie widzenia. Gdy zakrzep w oku dotyczy centralnego pnia żylnego, z reguły następuje niedowidzenie. Natomiast zamknięcie jednej z gałązek może doprowadzać do pogorszenia wzroku lub czasami przebiegać bezobjawowo, lub na przykład z metamorfopsjami, czyli zniekształceniami obrazu. Ważną cechą, którą należy podkreślić w opisywanym zaburzeniu jest jego bezbolesność.
Charakterystycznym objawem wskazującym na niedokrwienną etiologię patologii siatkówki oka, w tym zakrzepicę pnia żylnego, jest tak zwana źrenica Markusa Gunna. Objaw ten polega na obniżeniu reakcji źrenicy na światło.
3. Leczenie zakrzepów żył siatkówki
Leczenie zakrzepów żył siatkówki jest dość ograniczone. W przypadku zakrzepu żyły pnia głównego farmakologia nie przynosi efektu. Leki wykorzystywane w analogicznych schorzeniach, czyli np. w zawale (tkankowy aktywator plazminogenu) nie mają wiarygodnego potwierdzenia swojej skuteczności. Leczenie zakrzepicy często sprowadza się do zamknięcia głównego pnia, jak i jego gałęzi, do fotokoagulacji nowo powstających naczyń (w wyniku niedotlenienia). Rokowanie przy zakrzepie gałązki żyły środkowej przy pomyślnej ewolucji schorzenia jest dobre (ostrość wraca po 12 miesiącach do poziomu około 0,5). Niestety, tego samego nie można powiedzieć o zakrzepie pnia głównego żyły siatkówki.
Gdy tak przedstawiają się perspektywy leczenia oraz rokowanie w przypadku zakrzepicy pnia żylnego siatkówki, najbardziej rozsądne wydaje się zainwestowanie w profilaktykę. Ruch, dieta, leczenie chorób predysponujących na pewno wpłynie znacząco, redukując prawdopodobieństwo zakrzepicy nie tylko pni żylnych w oku!
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
