Złamanie otwarte - postępowanie, diagnostyka i leczenie
Złamanie otwarte to złamanie, w którym istnieje kontakt złamanej kości ze środowiskiem zewnętrznym. Złamanie otwarte pojawia się bezpośrednio przy zadziałaniu urazu lub w wyniku uszkodzenia przez odłamy kostne. Takie złamanie kości traktowane jest jako nagły przypadek i wykonywane jest leczenie operacyjne w jak najszybszym czasie. Taka interwencja ma na celu, aby nie pojawiło się zakażenie tkanki kostnej.
1. Co to jest złamanie otwarte kości?
Złamanie otwarte diagnozuje się wtedy, gdy istnieje kontakt miejsca uszkodzenia ze środowiskiem zewnętrznym. Towarzyszą mu uszkodzenia naczyń krwionośnych, uszkodzenia skóry, tkanki podskórnej oraz mięśni. Złamania te mogą powstawać na dwóch drogach. Bowiem otwarte złamanie może powstać bezpośrednio w wyniku urazu. Wtedy uszkodzenia towarzyszące są znacznych rozmiarów oraz dochodzi także do pierwotnego zakażenia drobnoustrojami. Mechanizm pośredni powstawania otwartych złamań to uszkodzenie wywołane przez przemieszczające się odłamy kostne. Dlatego też często złamania z przemieszczeniem mają charakter ran otwartych. Uszkodzenia skóry są wtedy znacznie mniejsze.
W zależności od mechanizmu powstawania rany oraz rozległości uszkodzenia, złamania otwarte dzielimy na:
- złamania otwarte ze skórą uszkodzoną od wewnątrz,
- złamania otwarte z uszkodzeniem tkanek miękkich od zewnątrz,
- złamanie otwarte ze znacznym uszkodzeniem tkanek miękkich (skóry, mięśni, naczyń i nerwów).
2. Postępowanie przy złamaniach otwartych
Przy wypadkach należy wiedzieć, jak postępować przy złamaniu otwartym. Pierwsza pomoc przy złamaniu otwartym polega na założeniu jałowego opatrunku osłaniającego na ranę. Nigdy jednak nie wolno zamykać rany ani nastawiać kości czy wykonywać korekcji ustawienia odłamów kostnych. Może to spowodować pogłębienie rany oraz wystąpienie powikłań wtórnych złamania. Takie złamania kości należy unieruchomić za pomocą np. szyny Kramera lub prowizorycznego stabilizatora, np. deski czy drugiej kończyny dolnej. Szyny nigdy nie powinny być regulowane na uszkodzonej kończynie. Następnie należy poszkodowanego przewieźć do szpitala w celu diagnostyki i leczenia złamania otwartego.
3. Diagnostyka i leczenie złamania otwartego
Po przewiezieniu poszkodowanego do szpitala wykonywane są badania krwi (grupa krwi, hematokryt, hemoglobina, elektrolity i gazometria), a także badanie radiologiczne. Stosowana jest także profilaktyka tężca, poprzez podanie anatoksyny i surowicy przeciwtężcowej. Następnie wykonywane jest leczenie operacyjne złamania otwartego kości. Leczenie chirurgiczne powinno być natychmiastowe, aby zapobiec infekcji rany. Leczenie takiego złamania jest dosyć trudne, ponieważ oprócz złamania kości istnieje także uszkodzenie tkanek miękkich. Gdy dochodzi do zakażenia tkanki kostnej, leczenie jest bardzo trudne, a powstałe zakażenie utrudnia gojenie się złamania.
W trakcie leczenia operacyjnego złamania otwartego usuwane są fragmenty martwej tkanki podskórnej i postrzępionych mięśni. Wykonywana jest także rekonstrukcja naczyń i pni nerwowych. Następnie zaś odpowiednia stabilizacja złamania, zamknięcie rany i założenie drenażu. Pacjent po operacji musi przyjmować antybiotyki o szerokim spektrum działania, środki przeciwbólowe, przeciwzakrzepowe oraz poprawiające krążenie tętnicze i żylne. Czasami konieczna jest plastyka skóry uszkodzonej kończyny.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.