25 tydzień ciąży – kalendarz ciąży. Waga dziecka, wielkość brzucha

25 tydzień ciąży to 6 miesiąc i jej 2 trymestr. Na tym etapie ciąży przyszła mama odczuwa wiele dolegliwości, takich jak zaparcia, hemoroidy, zgaga, niestrawność, częsta potrzeba korzystania z toalety, ale także skurcze nóg, bóle pleców, uczucie ciągnięcia w pachwinach udowych. Typowe jest także rozkojarzenie i bezsenność.

Okres ten cechuje się również problemami z wzięciem głębokiego oddechu. Ma to związek nie tylko ze wzrostem dziecka, ale i działaniem hormonów, które rozpulchniają śluzówkę dróg oddechowych. Konsekwencją zmian jest ucisk macicy na przeponę, co wywołuje dyskomfort.

Waga dziecka w 25 tygodniu ciąży wynosi około 700 g. Maluch mierzy 34 cm. Odległość ciemieniowo-siedzeniowa wynosi 22 cm, natomiast całkowita długość – około 30 cm.

Maluch nieustannie przybiera na wadze. Pod jego skórą gromadzi się coraz więcej tkanki tłuszczowej. Układ kostny staje się coraz twardszy, wzmacniają się mięśnie płodu. Poszczególne części ciała dziecka są coraz bardziej proporcjonalne. W 25 tygodniu ciąży wygląda ono jak miniaturowy człowieczek.

Mózg dziecka rośnie, tworzą się w nim kolejne warstwy kory mózgowej. Zmysły słuchu, wzroku, dotyku i smaku nadal się intensywnie rozwijają. Nozdrza, które do tej pory były zamknięte, powoi zaczynają się otwierać. W dziąsłach tworzą się zawiązki zębów stałych. Małe serce bije z częstotliwością pomiędzy 120 a 160 uderzeń na minutę.

Dojrzewają także nerwy wzrokowe. Dziecko reaguje na głośne dźwięki i połyka płyn owodniowy. Jego ciało pokrywa maź płodowa, której zadaniem jest ochrona skóry przed stwardnieniem i zmacerowaniem przez sole mineralne zawarte w płynie owodniowym.

Ponieważ zaczyna przybywać naczyń włosowatych, skóra malucha powoli nabiera różowego koloru. Pomiędzy 23 a 27 tygodniem ciąży dojrzewają płuca. Dziecko ćwiczy oddychanie: wciąga nosem płyn owodniowy, po czym wydycha go z powrotem. Pęcherzyki płucne są już niemal gotowe do samodzielnego oddychania. Dziecko urodzone w 25 tygodniu ciąży ma duże szanse na przeżycie.

Dziecko poznaje swoje otoczenie i z zapałem ćwiczy, dotykając rączkami, nóżkami i innymi częściami ciała wewnętrznych ścian macicy, bawi się też pępowiną. Potrafi wykonywać precyzyjne i zaplanowane ruchy. Dzięki sporej ilości miejsca jest ruchliwe, co większość kobiet odczuwa dość wyraźnie.

Pod koniec drugiego trymestru, do mniej więcej 32 tygodnia ciąży, ułożenie dziecka zależy od jego temperamentu i nastroju. Dopiero w trzecim trymestrze, kiedy w macicy zaczyna robić się ciasno, może ono przyjąć pozycję główkową, miednicową lub poprzeczną.

W 25 tygodniu ciąży wielkość macicy odpowiada rozmiarom piłki nożnej. Pępek nie jest już wklęsły, a wypukły, ponieważ wypchnęła go nieustannie powiększająca się macica. Waga przyszłej matki wynosi o około 7-8 kg więcej (zrost od początku ciąży).

Na tym etapie zaawansowania ciąży do wachlarza dolegliwości dołączają skurcze Braxtona-Hicksa, inaczej skurcze przepowiadające. To skurcze przedporodowe, będące objawem nieskoordynowanej czynności skurczowej macicy. Pojawiają się w ostatnich miesiącach ciąży, najczęściej po 20. tygodniu, zwykle w 3. trymestrze.

Ich zadaniem jest wzmocnienie mięśni macicy, przygotowanie jej do skurczów porodowych i akcji porodowej. Skurcze macicy wpływają także na ułożenie dziecka główką w kierunku kanału rodnego Jeśli skurcze staną się bolesne i regularne, należy niezwłocznie skontaktować się z ginekologiem prowadzącym ciążę. Być może rozpoczął się poród przedwczesny.

Pomiędzy 24 a 26 tygodniem ciąży należy wykonać badania w kierunku cukrzycy ciążowej, która najczęściej mija po urodzeniu dziecka, niemniej jeśli nie jest kontrolowana, może prowadzić do powikłań w ciąży.

Najpierw oceniane jest stężenie glukozy na czczo. Następnie kobieta przyjmuje doustnie 75 g glukozy rozpuszczonej w 250 ml wody. Kolejne pomiary stężenia glukozy we krwi zostaną dokonane po godzinie i po 2 godzinach od jej podania. Zbyt duże stężenie glukozy oznacza cukrzycę ciążową, co wymaga przestrzegania zasad specjalnej diety, czasem również leczenia.