Alprox - skład, działanie, wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne

Alprox to lek zawierający alprazolam i stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych. Wydawany jest na receptę i nie podlega refundacji. Musi być stosowany ściśle według zaleceń lekarza. Kiedy warto sięgnąć po Alprox i jakie działania niepożądane może wywołać?

1. Co to jest Alprox?

Alprox jest lekiem przeciwlękowym i przeciwdepresyjnym o działaniu silnie uspokajającym i łagodzącym. Zawiera alprazolam, czyli substancję czynną zaliczaną do grupy benzodiazepin. Wśród składników pomocniczych znajdują się: skrobia kukurydziana, żelatyna, laktoza jednowodna i stearynian magnezu.

Lek ma postać tabletek - jedno opakowanie może zawierać ich 20, 30, 50 lub 100. Substancja czynna może występować w stężeniu:

Zobacz film: "Zaburzenia lękowe"

• 0.25 mg
• 0.5 mg
• 1 mg

1.1. Działanie leku

Alprazolam oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy i wykazuje działanie uspokajające, łagodzące, przeciwdrgawkowe, a także rozluźniające wobec mięśni oraz przeciwlękowe. Stosuje się go u osób, dla których objawy zaburzeń psychicznych są uciążliwe i utrudniają codzienne funkcjonowanie.

2. Wskazania do stosowania Alproxu

Alprox najczęściej stosuje się u pacjentów z zaburzeniami lękowymi, napadami paniki, a także zaburzeniami o charakterze depresyjnym. Łagodzi napady lęku oraz ataki paniki, a dodatkowo zmniejsza uczucie niepokoju i łagodzi stany napięcia nerwowego.

2.1. Przeciwwskazania

Leku nie należy podawać pacjentom, u których stwierdzono nadwrażliwość lub uczulenie na alprazolam czy którykolwiek z pozostałych składników.

Dodatkowo przeciwwskazania do stosowania Alproksu to:

• niewydolność oddechowa
• nawracający bezdech senny
• niewydolność wątroby
• nużliwość mięśni

Leku nie należy podawać dzieciom oraz młodzieży poniżej 18 roku życia.

3. Dawkowanie

Dawkę Alproxu ustala lekarz na podstawie indywidualnych uwarunkowań pacjenta. Początkowa dawka w przypadku zaburzeń lękowych to zwykle 0.5 - 1 mg leku raz na dobę. Dawkę tę można stopniowo zwiększać, jeśli objawy będą się utrzymywać.

Zwiększanie dawki musi być bardzo powolne - ok. 1 mg więcej co 3-4 dni. Dawka podtrzymująca to zwykle 3-6 mg na dobę w kilku równo podzielonych, 2-3 mniejszych dawkach. U osób starszych lub z towarzyszącymi chorobami dawka leku może być mniejsza.

Leczenie powinno trwać tak krótko, jak to możliwe i nie powinno przekraczać 12 tygodni. Odstawianie leku również musi przebiegać stopniowo. Nagłe zaprzestanie stosowania może skutkować groźnymi objawami odstawiennymi.

4. Środki ostrożności

Leków zawierających alprazolam nie można łączyć z alkoholem. Może on nasilać działanie uspokajające i sprzyjać stanom depresyjnym. Taka interakcja może mieć śmiertelny skutek.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przed zastsowaniem Alproxu musi porozmawiać z lekarzem, który ustali, czy istnieją silne przeciwwskazania. W II i III trymestrze nie powinno się sięgać po benzodiazepiny. Nie należy także stosować Alproxu podczas karmienia piersią, ponieważ składnik może przenikać do mleka matki.

Alprox może działać uzależniając, dlatego czas leczenia powinien być maksymalnie krótki. Podczas całego leczenia, a także kilka dni po przyjęciu ostatniej dawki nie należy prowadzić pojazdów ani maszyn.

5. Możliwe działania niepożądane po zażyciu Alproxu

Alprox, jak każdy lek z grupy benzodiazepin, może wywołać szereg działań niepożądanych. Najczęściej pojawiają się one na początku terapii i ustępują z czasem.

Najczęściej podczas stosowania leku występują takie skutki uboczne, jak:

• nadmierne uspokojenie i senność
• bóle i zawroty głowy
• zaparcia
• suchość w jamie ustnej
• drażliwość
• osłabiona koordynacja ruchowa
• zaburzenia pamięci
• zaburzenia mowy
• stany depresyjne
• zaburzenia równowagi
• bezsenność
• zmniejszenie lub zwiększenie libido
• lęki
• zmniejszenie apetytu.

5.1. Alprox a interakcje z innymi lekami

Alprazolamu nie powinno się łączyć z wieloma lekami, w tym:

• tabletkami nasennymi
• innymi benzodiazepinami
• lekami uspokajającymi
• kroplami na bazie alkoholu
• lekami przeciwpsychotycznymi
• lekami przeciwdepresyjnymi
• lekami przeciwpadaczkowymi
• lekami znieczulającymi
• silnymi lekami przeciwbólowymi działającymi na ośrodkowy układ nerwowy
• lekami przeciwhistaminowymi działającymi uspokajająco
• lekami na zakażenie HIV
• lekami zwiotczającymi mięśnie
• niektórymi antybiotykami (np. erytromycyną i troleandomycyną)
• niektórymi lekami przeciwgrzybicznymi (np. itrakonazolem, ketokonazolem)
• lekami przeciwhistaminowymi działającymi uspokajająco
• narkotycznymi lekami przeciwbólowymi
• lekami upośledzającymi funkcjonowanie układu oddechowego, np. z opioidami
• lekami antykoncepcyjnymi

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.