Aminek egipski – właściwości, wskazania, przeciwwskazania, gdzie kupić?

Aminek egipski (łac. Ammi visnaga), znany też jako kela egipska lub aminek zębodłubka, to jednoroczna lub dwuletnia roślina ciepłolubna z rodziny selerowatych. Występuje naturalnie w krajach basenu Morza Śródziemnego, w Afryce Północnej, Azji Zachodniej, Europie Południowej i na Wyspach Kanaryjskich. W Polsce roślina nie występuje naturalnie, jest uprawiana oraz przejściowo dziczejąca.

Aminek egipski z wyglądu przypomina nieco koper włoski. W uprawie dorasta do wysokości 120 cm, w naturze do 50 cm. Korzeń rośliny jest słabo rozgałęziony. Mocno rozgałęziona jest natomiast wyprostowana i naga łodyga. Liście są ułożone skrętolegle, podwójnie lub potrójnie pierzaste. Roślina rodzi małe kwiaty. Kwiaty aminka zebrane są w białe baldachy.

Surowcem zielarskim są drobne owoce (długości 1,5-2 mm) rośliny, które charakteryzują się delikatnym zapachem oraz charakterystycznym, gorzkawym smakiem.

Ziarna aminka egipskiego są źródłem wielu cennych substancji (m.in. flawonoidy, fenolokwasy, olejki eteryczne, sterole, kelina, tłuszcz, białka, sole mineralne), dlatego też ziele wykazuje korzystne działanie na zdrowie.

Aminek egipski ma właściwości rozkurczające. Działa rozkurczowo na mięśnie gładkie w drogach moczowych, oskrzelach, czy przewodzie trawiennym. Związki zawarte w roślinie wykazują też aktywność rozszerzającą naczynia wieńcowe. Poprawiają także ukrwienie mięśnia sercowego.

Aminek egipski wykazuje również właściwości moczopędne oraz działanie przeciwzapalne.

Napary z aminka egipskiego mogą być pomocne w problemach, takich jak:

• choroba wieńcowa, napady dusznicy bolesnej,
• astma oskrzelowa (przeciwdziałają atakom),
• kamica nerkowa, żółciowa,
• infekcje pęcherza (ułatwiają przepływ i wydalanie moczu),
• stany zapalne w organizmie.

Aminek egipski może być stosowany także zewnętrznie. Dobrze sprawdza się w leczeniu łuszczycy i łysienia plackowatego (wspomaga porost włosów). Może być też stosowany (podobnie jak aminek większy) na bielactwo, gdyż wyrównuje koloryt skóry. Dobrze wpływa także na gojenie się ran.

Aminek egipski występuje najczęściej w postaci gotowego suszu, który pozwala na przygotowanie naparów i odwarów, czy leczniczych herbat. Aminek przygotowuje się poprzez zalanie suszu wodą, doprowadzenie do wrzenia i gotowanie pod przykryciem. W przypadku stosowania wewnętrznego należy zawsze stosować się do proporcji i zaleceń zawartych na opakowaniu.

Roślinę można stosować także zewnętrznie w formie okładów. Z owoców aminka egipskiego można przygotować również prozdrowotną nalewkę.

Na rynku dostępne są także płyny wykonane na bazie tej rośliny oraz olejki eteryczne z dodatkiem aminka egipskiego, które mogą być wykorzystywane do aromaterapii.

Stosowanie aminka egipskiego nie jest korzystne dla każdego. Przeciwwskazaniem jest m.in.:

• ciąża,
• karmienie piersią,
• niewydolność nerek,
• hipotonia,
• anemia (niedokrwistość),
• jaskra.

Przy stosowaniu aminka wskazane jest także unikanie ekspozycji na promieniowanie UV (opalanie, solarium), gdyż może on zwiększać wrażliwość skóry na jego działanie. Aminek egipski może też działać fotouczulająco.

Aminek egipski spożywany w nadmiarze lub zbyt długo może powodować łagodne skutki uboczne, takie jak zawroty głowy, brak łaknienia, nudności, czy świąd skóry.

Większość produktów z aminkiem egipskim (susz, zmielony proszek, naturalne olejki) można dostać w dobrych sklepach zielarskich. Suszone owoce można czasem spotkać także w niektórych sklepach z herbatami.