Badanie zeza
Zez dość często występuje u niemowląt, które nie mają jeszcze w pełni wykształconego wzroku i zazwyczaj z czasem mija. Jednak rodzice powinni bacznie obserwować oczy swojego dziecka, ponieważ im wcześniej wykryta i leczona wada wzroku, tym większe szanse na prawidłową pracę oczu dziecka w przyszłości. Zez może być leczony już od 1. roku życia. Jest związany jest z zaburzeniem mięśniowo-nerwowej koordynacji obu gałek ocznych. Kiedy osoba mająca zeza patrzy się na dany przedmiot, jedno oko jest na nim skupione, drugie, niestety, odchyla się. Zaniedbanie tego problemu może skutkować nawet trwałą utratą wzroku dziecka.
1. Wskazania do badania zeza
Wskazaniem do badania jest każdy zauważony zez. Celem badania jest określenie prawidłowej pracy mięśni ocznych i prawidłowego odbioru bodźców wzrokowych, aby określić przyczynę i rodzaj zeza. Jest to konieczne do zastosowania odpowiedniego leczenia. Inaczej leczony jest zez u dzieciniż u dorosłych.
W celu skutecznego leczenia zeza, należy postawić odpowiednią diagnozę. Osoba z zezem poddawana jest szeregowi badań. Są to między innymi:
- Badanie ostrości wzroku.
- Badanie kąta zeza.
- Badanie widzenia obuocznego.
- Badanie wad frakcji oka.
- Badania przedniego i tylnego odcinka oka.
- Badanie polegające na naprzemiennym zakrywaniu gałek ocznych.
- Badania ruchów oczu.
Odpowiednie badanie oczu pomoże ustalić przyczynę i rodzaj zeza.
- Badanie ostrości wzroku
Badanie polega na odczytywaniu różnej wielkości liter, zaczynając od dużych, kończąc na małych. Do tego celu używane są tablice Snellena. Odległość pacjenta od takiej tablicy wynosi zazwyczaj około 5 m.
- Naprzemienne zakrywanie oczu
Lekarz zakrywa oko pacjenta swoją ręką lub zasłonką i obserwuje reakcje obu gałek ocznych. Pacjent odsłoniętym okiem patrzy na określony punkt. Badanie oczu w łatwy sposób określa, która gałka oczna jest zezująca.
- Badanie ruchów gałek ocznych
Pacjent patrzy w kierunkach wskazanych przez lekarza (np. dół, góra, w dół i lewo, w górę i prawo). Lekarz stawia diagnozę na podstawie obserwacji ruchu oczu.
- Badania przedniego i tylnego odcinka oka
Badanie przedniego odcinka oka określa stan, w jakim znajduje się spojówka, rogówka, przednia komora oka, tęczówka, soczewka, rzadziej części ciała szklistego.
Badanie tylnego odcinka oka natomiast daje informacje o ciele szklistym i dnie oka.
- Badanie kąta zeza
Kąt zeza zazwyczaj jest określany za pomocą perymetru Maggiorego. Głowa badanego opiera się na specjalnej podpórce, w odpowiedniej odległości od perymetru. Oko zostaje przesłonione. Pacjent niezasłoniętym okiem obserwuje punkt oddalony o 5 metrów. Oko jest odsłaniane, kiedy po łuku perymetru przesuwa się światło. Lekarz obserwuje reakcje oka i w odpowiednim momencie odczytuje wartość kąta zeza na perymetrze.
- Badanie widzenia obuocznego
Aparat używany do tego badania to synoptofor. Wykonuje się także specjalne testy sprawdzające umiejętność widzenia stereoskopowego.
- Badanie wad frakcji oka
To badanie wzroku określa stopień wady wzroku (w dioptriach). Jest zawsze zalecane osobom, u których rozpoznaje się zeza. Metody badania wad frakcji oka:
- skiaskopia;
- oftalmometria;
- refraktometria;
- metoda Dondersa.
Pełna diagnoza zeza może trwać nawet kilkanaście dni. Badania oczu prowadzone są na zlecenia lekarza pediatry, który ma pierwszy kontakt z dzieckiem. Wykonanie badań, odpowiednia prawidłowa diagnoza i leczenie mogą wpłynąć na jakość dalszego życia dziecka.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.