Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Agnieszka Barchnicka

Chłoniak Burkitta

Avatar placeholder
Joanna Brodziak 17.03.2015 12:47
Chłoniak Burkitta
Chłoniak Burkitta

Białaczka - prezentacja edukacyjna to rodzaj chłoniaka nieziarniczego, który rozwija się z nowotworowo zmienionych komórek układu odpornościowego (limfocytów B), występującym głównie u dzieci i młodych ludzi. Jest to jeden z najszybciej rosnących nowotworów u ludzi. Chłoniak Burkitta bez podjęcia leczenia szybko prowadzi do śmierci pacjenta. Dzięki intensywnej chemioterapii udaje się całkowicie wyleczyć prawie 90 % pacjentów dotkniętych chłoniakiem Burkitta. Jakie są objawy tej choroby? W jaki sposób leczy się pacjentów z chłoniakiem Burkitta?

spis treści

1. Rodzaje chłoniaka Burkitta

Chłoniak Burkitta
Chłoniak Burkitta [7 zdjęć]

Białaczka jest nowotworem krwi objawiającym się upośledzonym, niekontrolowanym wzrostem białych krwinek

zobacz galerię

Nazwa choroby pochodzi od nazwiska brytyjskiego chirurga Denisa Burkitta, który w 1956 roku jako pierwszy zidentyfikował tę nietypową chorobę u dzieci mieszkających w Afryce. Na tym kontynencie ten rodzaj chłoniaka jest powszechny u małych dzieci, które chorują na malarię i są zakażone wirusem Epsteina-Barr odpowiedzialnym za mononukleozę zakaźną. Uważa się, że malaria może osłabiać układ odpornościowy i jego reakcję na wirus Epsteina-Barr, powodując przemianę zainfekowanych limfocytów w komórki nowotworowe. Około 98% przypadków choroby w Afryce ma związek z infekcją Epsteina-Barr. Poza Afryką chłoniak Burkitta występuje stosunkowo rzadko. W Stanach Zjednoczonych diagnozuje się go u około 1200 osób rocznie. Choroba rozwija się zwykle u osób zarażonych wirusem HIV.

Zobacz film: "Rak płuca. Historia Jerzego"

Światowa Organizacja Zdrowia wyróżnia trzy rodzaje chłoniaka Burkitta: endemiczny, sporadyczny oraz związany z obniżeniem odporności. Endemiczny chłoniak Burkitta występuje głównie u afrykańskich dzieci w wieku 4-7 lat. Dwa razy częściej dotyka chłopców. Sporadyczny chłoniak Burkitta pojawia się na całym świecie i stanowi 1-2% przypadków chłoniaka u osób dorosłych. W Stanach Zjednoczonych i Zachodniej Europie nawet 40% dzieci z chłoniakiem ma chłoniaka Burkitta. Natomiast chłoniak związany z obniżeniem odporności jest najczęstszy u osób z HIV lub AIDS. Może jednak pojawić się również u osób z wrodzonymi chorobami obniżającymi odporność organizmu oraz u pacjentów po przeszczepach, którzy przyjmują leki immunosupresyjne.

2. Objawy i rozpoznanie chłoniaka Burkitta

Endemiczny chłoniak Burkitta najczęściej rozwija się w okolicy kości szczęki lub kości twarzy. Pozostałe podtypy chłoniaka Burkitta zazwyczaj lokalizują się w obrębie jamy brzusznej powodując dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego takie jak nudności, wymioty, a także bóle brzucha oraz objawy niedrożności jelit. Tak naprawdę choroba może rozwinąć się w każdym miejscu, a także rozprzestrzeniać się do ośrodkowego układu nerwowego. Inne objawy choroby to: utrata apetytu, spadek wagi, uczucie zmęczenia, nocne poty oraz niewytłumaczalna gorączka.

Chłoniak Burkitta rozwija się bardzo szybko, dlatego tak ważne jest szybkie ustalenie diagnozy. Podstawą rozpoznania jest

badanie histopatologiczne pobranego podejrzanego węzła chłonnego lub próbek pobranych z innych tkanek. Lekarz może zlecić również tomografię komputerową klatki piersiowej, brzucha oraz miednicy, prześwietlenie klatki piersiowej, pozytonową tomografię emisyjną, biopsję szpiku kostnego lub badanie płynu rdzeniowego. Niezbędne są także badania krwi w celu oceny funkcjonowania nerek i wątroby, a także test na obecność wirusa HIV.

3. Leczenie chłoniaka Burkitta

W leczeniu chłoniaka Burkitta najczęściej wykorzystuje się intensywną chemioterapię podawaną dożylnie. Czasami leki cytostatyczne podaje się do płynu rdzeniowego, by zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby w ośrodkowym układzie nerwowym. Inne metody leczenia chłoniaka Burkitta to: leczenie przeciwciałami monoklonalnymi, radioterapia, przeszczep komórek macierzystych oraz nowe terapie w ramach badań klinicznych.

Szybkie rozpoczęcie leczenia ma ogromne znaczenie, gdyż bez podjęcia jakichkolwiek kroków pacjent umiera. Zastosowanie intensywnej chemioterapii na odpowiednio wczesnym etapie rozwoju choroby prowadzi do wyleczenia w 90% przypadków. U dorosłych szanse na przeżycie wynoszą 70-80%.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze