Trwa ładowanie...

Choroba Whipple'a

Avatar placeholder
29.08.2013 14:34
Choroba Whipple'a
Choroba Whipple'a

Choroba Whipple'a (lipodystrofia jelitowa) to rzadka przypadłość związana z zaburzeniem wchłaniania składników pokarmowych z jelita cienkiego. Po raz pierwszy opisana została w 1907 roku przez laureata Nagrody Nobla – George'a H. Whipple'a. Przyczyną choroby są bakterie nazwane Tropheryma whippelii. Choroba Whipple'a leczona jest za pomocą antybiotykoterapii, jednak w niektórych przypadkach pacjenci wymagają leczenia przez długi okres, niekiedy nawet do końca życia.

1. Przyczyny i objawy choroby Whipple'a

Za zachorowania na chorobę Whipple'a odpowiedzialne są Gram-ujemne laseczki przypominające paciorkowce grup B i D. Do zakażenia nimi dochodzi drogą pokarmową. Infekcja bakteryjna zajmuje przewód pokarmowy, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, a także skórę i stawy. W jej wyniku dochodzi do nacieku błony śluzowej jelita cienkiego przez makrofagi.

Choroba Whipple'a jest niezwykle rzadka, a najczęściej dotyka mężczyzn w średnim wieku. Objawy pojawiają się stopniowo. Jednym z pierwszych symptomów tego schorzenia jest ból stawów. Następnie (niekiedy po kilku latach) pojawiają się objawy infekcji układu pokarmowego. Wśród innych objawów można wyróżnić:

  • ból brzucha;
  • biegunkę;
  • gorączkę;
  • szare lub brązowe przebarwienie skóry;
  • zaburzenia pamięci;
  • zmiany osobowościowe;
  • utratę na wadze;
  • kaszel;
  • niskie ciśnienie tętnicze;
  • ostrą anemię;
  • powiększenie węzłów chłonnych;
  • krwawienie z przewodu pokarmowego;
  • szmery serca;
  • obrzęk tkanek,
  • opadanie powiek,
  • drgawki,
  • wodobrzusze,
  • zaburzenia snu.
Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?"

W przypadku podejrzenia choroby Whipple'a wykonuje się takie badania, jak morfologię krwi, test PCR tkanek zajętych przez bakterie Tropheryma whippelii, biopsję jelita cienkiegooraz badanie endoskopowe przewodu pokarmowego. Rozwój choroby ma również wpływ na wyniki innych badań, w tym badania na poziom albumin we krwi.

2. Leczenie i powikłania choroby Whipple'a

Główną metodą leczenia choroby Whipple'a jest długofalowe przyjmowanie antybiotyków. Terapia może trwać wiele lat, gdyż choroba ma tendencje do nawrotów. Jej nadrzędnym celem jest zwalczanie infekcji dotykającej mózgu i centralnego układu nerwowego. Ze względu na zaburzenia wchłaniania składników pokarmowych z jelita cienkiego, w przypadku ich niedoboru pacjent powinien przyjmować je w formie suplementów diety. Niekiedy po zakończeniu terapii objawy wracają, dlatego też niezwykle ważne jest stałe kontrolowanie stanu zdrowia chorego przez lekarza.

Leczenie łagodzi objawy choroby, w tym ból brzucha, i zwalcza jej przyczyny. Nieleczona choroba Whipple'a zazwyczaj prowadzi do zgonu pacjenta.

Do możliwych powikłań choroby Whipple'a należą:

  • uszkodzenie mózgu;
  • zapalenie wsierdzia prowadzące do uszkodzenia zastawki serca;
  • niedobory składników pokarmowych;
  • utrata wagi.

Choroba Whipple'a jest chorobą rzadką (co roku zapada na nią około 30 osób) i jako taka nie jest do końca poznana. Nieznane są między innymi czynniki ryzyka rozwoju choroby. Wiadomo jednak, że zazwyczaj zapadają na nią mężczyźni rasy białej w wieku około 50 lat.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze