Czym jest zespół Adele?

Zespół Adele opisuje obsesyjną, patologiczną miłość. Jest poważnym zaburzeniem, które zagraża zdrowiu i życiu nie tylko osoby nim dotkniętej, ale także stanowi zagrożenie dla osoby, będącej obiektem uczuć. Nie jest to odrębna jednostka chorobowa, raczej mówi się o niej w kontekście obsesji, urojeń, depresji.

1. Kim była Adele?

Zespół Adele wziął swoją nazwę od córki Wiktora Hugo, wybitnego pisarza epoki romantyzmu. Adele Hugo, dorasta w czasach, gdzie sztuka koncentrowała się na głębokim doznawaniu uczuć, byciu samotnym buntownikiem, sprzeciwiającym się normom społecznym, a miłość romantyczna jest najczęściej nieszczęśliwa, wymagająca poświęceń, prowadząca do tragicznych skutków. Rozum zdecydowanie ustępuje miejsca emocjom.

Choć nie można uznać tego za kluczowy powód do podjęcia danego zachowania, z pewnością czasy sprzyjały decyzjom podejmowanym przez córkę pisarza. Adele i brytyjski oficer Alfred Pinson stanowili parę. Po jakimś czasie Alfred oświadczył się, jednak Adele ich nie przyjęła, więc skoncentrował się na karierze wojskowej. Młoda kobieta jednak zmieniła zdanie i postanowiła ponownie zdobyć serce oficera, ale bezskutecznie.

Zobacz film: "Coraz więcej Polaków cierpi na depresję"

Podróżowała za nim do różnych miejsc na świecie, gdzie stacjonował. Końcowym miejscem, w którym udało się ją znaleźć rodzinie Hugo, był Barbados. Była wycieńczona psychicznie i fizycznie, ciągle zakochana w Alfredzie, przekonana, że jest jego żoną. Zmarła we Francji w wieku 84 lat. W 1975 r. nakręcono film "Miłość Adeli H.", inspirowany jej historią.

2. Przyczyny

Choć jednoznacznie nie można określić, które czynniki mają największy wpływ na takie zachowanie osoby, co zdarza się przy większości zaburzeń, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii, m.in. doświadczenia z dzieciństwa, strukturę osobowości, genetyczne predyspozycje, tak jak w przypadku Adele Hugo, która cierpiała na schizofrenię.

Należy także pamiętać o czynnikach środowiskowych, co w przypadku młodej osoby żyjącej w epoce romantyzmu, mogło pogłębić reakcje, "dać wsparcie" jej wyborom. Warto wspomnieć o "regule niedostępności", opisywanej przez psychologa społecznego, Roberta Cialdiniego, mówiącej, że bardziej cenimy coś, co jest mniej dostępne, przypisując temu większą wartość.

Może to mieć zastosowanie nie tylko w postaci dostępu do towarów rzadkich, np. luksusowych, ale także osób, które z różnych względów nie są dla nas osiągalne: celebryci, osoby odrzucające nasze zaloty, ludzie, którzy nam imponują, ze względu na osiągnięty sukces.

Zdobycie kogoś może na początku stanowić wewnętrzną motywację, chęci udowodnienia swojej atrakcyjności lub zewnętrzną, pokazania innym, że jestem w stanie ją/jego zdobyć. Problem zaczyna pojawiać się, gdy nie chcemy zauważyć, zaakceptować, że dana osoba nas odrzuca, nie jest zainteresowana nami, a my nadal podejmujemy próby zbliżenia się.

W kolejnych etapach przestajemy zwracać uwagę, że łamiemy zasady społeczne, prawo do prywatności obiektu uczuć. Zaczynamy być postrzegani jako zagrożenie, czym tylko jeszcze bardziej zniechęcamy nie tylko obiekt uczuć do siebie, ale i otoczenie. Co jest również bardzo istotne, koncentracja uczuć na osobie niezainteresowanej, powoduje zamykanie się na innych ludzi, którzy będą gotowi odwzajemnić uczucia.

3. Objawy zespołu Adele

Jakie objawy powinny zaniepokoić?

• Ciągłe koncentrowanie się na obiekcie uczuć poprzez dążenie do kontaktu, nawet jeżeli sobie tego nie życzy, nachodzenie w pracy, domu, śledzenie na mediach społecznościowych, szantażowanie.
• Problemy ze snem, problemy z koncentracją i skupieniem się na innych aspektach niż na miłości. Podporządkowanie swojego życia uczuciu, porzucenie dotychczasowych aktywności czy planów.
• Rezygnacja z kontaktów społecznych, niesłuchanie spostrzeżeń i opinii innych na temat sytuacji.
• Wahanie nastrojów, impulsywność w podejmowaniu działań, zaniedbanie wyglądu, higieny, pojawienie się myśli samobójczych.

4. Diagnoza i leczenie

Diagnoza oraz leczenie powinno być prowadzone przez psychologa, oraz psychiatrę. Dwutorowe leczenie daje najlepsze efekty, gdyż z jednej strony psychiatra wdraża odpowiednie leczenie farmakologiczne, zaś w gabinecie psychologa pacjent pracuje podczas psychoterapii nad sobą, by nauczyć się adekwatnie interpretować świat, komunikować się z otoczeniem, zaspokajać swoje potrzeby, szanując granice swoje i innych.

Jeśli szukasz wsparcia, znajdziej je TUTAJ.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.