Etapy in vitro
Dla coraz większej liczby par zapłodnienie in vitro to ostatnia deska ratunku, aby mieć dziecko. Decyzja o in vitro jest zwykle poprzedzona latami starań tradycyjnymi sposobami. Jednak, gdy mimo chęci nie dochodzi do zapłodnienia lub następuje kolejne poronienie, in vitro wydaje się być dobrym rozwiązaniem. Metoda in vitro ma swoich zwolenników i przeciwników, jednak wiele osób nie wie do końca, jak wygląda procedura in vitro. Jakie są kolejne etapy sztucznego zapłodnienia?
1. Pierwszy etap in vitro
Przed rozpoczęciem starań o dziecko, w cyklu poprzedzającym stymulację hormonalną, kobieta ma za zadanie przyjmować tabletki antykoncepcyjne. Od chwili podania kobiecie pierwszego leku do sprawdzenia, czy doszło do zapłodnienia, upływa zwykle od 28 dni do półtora miesiąca. In vitro zaczyna się od stymulacji hormonalnej, która trwa 12-14 dni. Niekiedy konieczne jest farmakologiczne zablokowanie wydzielania hormonów z przysadki. Wówczas lek jest podawany kobietom pod koniec cyklu, który poprzedza stymulację, co sprawia, że procedura in vitro jest około 10 dni dłuższa. Stymulacja hormonalna ma na celu wywołanie produkcji więcej niż jednego pęcherzyka jajnikowego. Kobieta otrzymuje codziennie zastrzyki podskórne w brzuch. Są one mało bolesne. Lekarz obserwuje reakcję organizmu na leki i poprzez badanie USG mierzy średnicę pęcherzyków z komórkami jajowymi. Na koniec stymulacji kobiecie podaje się zastrzyk z lekiem hormonalnym, który utrwala efekt stymulacji. Do skutków ubocznych pierwszego etapu zapłodnienia in vitro należą nudności oraz bóle podbrzusza i głowy.
2. Pobranie komórek jajowych oraz nasienia
Kolejny etap zapłodnienia in vitro następuje około 2 tygodnie od rozpoczęcia stymulacji, 36 godzin od ostatniego zastrzyku. Punkcja trwa 15-30 minut i polega na wprowadzeniu igły przez pochwę i nakłuciu pęcherzyków w jajnikach w celu pobrania komórek jajowych. Punkcję wykonuje się pod kontrolą USG w znieczuleniu ogólnym. Podczas zabiegu obecny jest anestezjolog. Może pojawić się krwawienie lub niepożądany skutek uboczny wywołany znieczuleniem, dlatego po pobraniu komórek jajowych należy pozostać na obserwacji przez kilka godzin.
Nasienie pobiera się w tym samym dniu, kiedy wykonywana jest punkcja. Można oddać je w ośrodku lub przynieść nasienie z domu.
3. Transfer zarodków
Kolejny etap zapłodnienia in vitro następuje 2-3 lub 5 dni po pobraniu komórek jajowych. Za pomocą cewnika wprowadza się do jamy macicy zarodki. Kobieta może odczuwać lekki dyskomfort. Podczas zabiegu obecny może być jej partner. Po transferze zarodków kobieta przyjmuje hormony przez okres do dwóch tygodni, w tym czasie wykonuje się badania na oznaczenie poziomu hormonów, a także USG jajników.
4. Test ciążowy z krwi
Około 12-14 dni po transferze wykonuje się test ciążowy z krwi, nie należy jednak spieszyć się z badaniem, ponieważ istnieje wówczas duże ryzyko wyniku fałszywie dodatniego. Jeżeli wynik testu ciążowego jest pozytywny, po dwóch tygodniach wykonuje się badanie USG.
Sztuczne zapłodnienie in vitro wzbudza wiele kontrowersji. Jednak wiele osób, które były mu przeciwne, zmienia zdanie ze względu na niemożność poczęcia dziecka. Metody zapłodnienia in vitro są szansą na posiadanie potomstwa, której nie warto pochopnie odrzucać.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.