Flegmatyk - kim jest i jakie ma cechy?
Flegmatyk, sangwinik, choleryk i melancholik to cztery typy osobowości, które zostały wyróżnione i scharakteryzowane przez Hipokratesa. Jego spostrzeżenia były na tyle trafne, że stały się bazą dla obecnie stosowanych klasyfikacji. Jakie cechy ma flegmatyk? Jakie są jego mocne i słabsze strony? Jaka praca jest dla niego idealna?
1. Kim jest flegmatyk? Cechy flegmatyka
Flegmatyk, obok sangwinika, choleryka i melancholika jest jednym z czterech głównych typów temperamentu. Flegmatyk wyróżnia się dużą samokontrolą i opanowaniem. Jego cechą charakterystyczną jest równowaga. Wyraża swoje emocje w spokojny sposób, potrafi dyplomatycznie rozwiązywać problemy i konflikty. Flegmatyk jest praktyczny. Zwykle działa powolnie, ale też dokładnie i drobiazgowo. Jest pogodny, radosny i ma poczucie humoru.
Zawsze opanowany i nieco nieufny flegmatyk może być czasem postrzegany jako osobowość nudna lub mało interesująca. Jednak w rzeczywistości ma on wiele do zaoferowania – flegmatyk bowiem jest bardzo cierpliwy i oddany w stosunku do innych. Jest też godny zaufania, często woli słuchać niż mówić.
Obszar, w którym flegmatycy mogą czuć się zablokowani to aktywne życie towarzyskie. Zwykle ten typ osobowości unika przebywania w centrum uwagi. A sytuacje nieznane oraz wszelkie zmiany sprawiają, że odczuwa dyskomfort. Wielu flegmatyków woli trzymać się na uboczu i obserwować otaczający świat, niż aktywnie w nim uczestniczyć. Flegmatycy zwykle nie lubią także nawału zadań, wolą zajmować się jedną sprawą jednocześnie.
2. Typy osobowości według Hipokratesa
Cztery typy temperamentu zostały wyróżnione i opisane już w V w. p.n.e. przez Hipokratesa, uznawanego za ojca medycyny. Jego spostrzeżenia były tak trafne, a analiza tak wnikliwa, że stworzona przez niego klasyfikacja, jej nazewnictwo oraz podstawowe założenia funkcjonują do dziś.
Według teorii Hipokratesa wyróżnia się następujące typy temperamentu:
- Melancholik – główne cechy melancholika to skłonność do refleksyjności i zadumy. To typ nerwowy, zlękniony, spięty i powściągliwy.
- Sangwinik – to jeden z najbardziej pożądanych typów osobowości. Cechy towarzyskiego sangwinika to: barwność i entuzjazm, zrównoważenie, energiczność i otwartość.
- Choleryk – cechy temperamentu choleryka to: energiczność i gwałtowność, często nadpobudliwość. To ekstrawertyk o wysokiej pobudliwości i wyrazistej ekspresji. Ma skłonności przywódcze.
- Flegmatyk – cechy główne według Hipokratesa to: zrównoważenie, powolność, solidność, ugodowość i spokój. Można na nim polegać.
Warto jednak pamiętać, że tak naprawdę nikt nie posiada cech typowych dla jednej osobowości. Aby ustalić, który typ osobowości jest dominujący, wystarczy wypełnić test osobowości. Flegmatyk zwykle uzupełnia się także z innymi typami osobowości. Możliwe kombinacje to flegmatyk sangwinik, choleryk flegmatyk czy melancholik flegmatyk.
2.1. Założenia Hipokratesa
Według Hipokratesa o ludzkim temperamencie decyduje rodzaj cieczy dominującej w organizmie. Uczony założył, że ludzkie ciało produkuje cztery podstawowe rodzaje następujących płynów:
W myśl idei, że charakter człowieka zależy od płynu, który dominuje w jego organizmie, w przypadku flegmatyka decydującą rolę przypisuje się śluzowi. U choleryków dominuje żółć, u melancholików – czarna żółć, zaś u sangwiników – krew.
3. Flegmatyk – wady i zalety
Ten typ temperamentu, tak jak wszystkie inne, ma zarówno wiele zalet, jak i wad. Główne zalety flegmatyka to oczywiście spokój i opanowanie. Osoby flegmatyczne są bardzo zrównoważone emocjonalnie nawet w trudnych sytuacjach. Flegmatycy to bystrzy obserwatorzy. Choć nie lubią opowiadać o sobie, dobrze słuchają, okazują zainteresowanie oraz troskę innym, są uczynni i uprzejmi.
Flegmatyk zwykle działa rozważnie, logicznie i powoli. Ma pozytywny stosunek do świata i jest pogodzony ze swoim życiem. Nie zrażają go niepowodzenia. Flegmatycy mają duże poczucie humoru oraz dystans do siebie. Umieją śmiać się z własnych wad i niedoskonałości. Jednocześnie kierują się wyczuciem – starają się, by żartami nie urazić innych. Flegmatyk jest zwykle cierpliwy, wyrozumiały i empatyczny, unika kłótni. Nie ma też wygórowanych potrzeb i oczekiwań.
Zaletą flegmatyków jest także często dobra wyobraźnia. Flegmatycy bywają doskonałymi doradcami i powiernikami – wyrażają bowiem jedynie przemyślane opinie. Są oni zwykle wiernymi oraz oddanymi przyjaciółmi na długie lata.
Z kolei do wad flegmatyka zaliczyć można trudności z podejmowaniem decyzji, odkładanie planów czy zobowiązań na bliżej nieokreśloną przyszłość. Ponadto flegmatycy rzadko ujawniają to, co czują, a wielu z nich także tłumi prawdziwe uczucia. Niestety owa skrytość może prowadzić do problemów w kontaktach z innymi ludźmi. Flegmatycy często uchodzą za osoby dystansujące się od otoczenia.
Wadą jest także to, że flegmatyk za wszelką cenę dąży do stabilizacji, spokoju i rutyny. Lubi codzienne rytuały oraz porządek, które pozwalają mu budować strefę komfortu. Rzadko angażuje się w działania, które stawiają go w centrum zainteresowania, czy też wiążą się z pośpiechem i presją. Jest introwertykiem. Cechuje się niską pobudliwością, rzadko ulega impulsom.
Minusem może być także brak spontaniczności, entuzjazmu oraz niechęć do aktywności i przejmowania inicjatywy. Flegmatykowi ciężko zdobyć się na romantyczne wyznania czy gesty. Jest małomówny, lubi nudę i schematy, co innym czasem ciężko zaakceptować. Ponadto flegmatycy bywają uparci i pamiętliwi, mają trudności z przebaczaniem.
4. Na co flegmatycy powinni uważać?
Głównymi cechami charakteru flegmatyka są spokój i opanowanie. Flegmatycy często żyją we „własnych strefach czasowych”, nie ulegają presji oraz autorytetom. Wielu z nich jest także odpornych na stres. Dlatego też flegmatycy powinni uważać, żeby w pewnych sytuacjach cechy te nie przeszły w wygodnictwo, lekceważenie, czy nawet lenistwo. Bowiem wrodzone opanowanie nierzadko może zamienić się w obojętny stosunek do pilnych zadań i odkładanie ich na potem.
Także cierpliwość, dobroduszność i niechęć do konfliktów może w skrajnych sytuacjach być zagrożeniem dla flegmatyków. Cechy te bowiem mogą przerodzić się w nadmierną pobłażliwość w kontaktach z innymi, unikanie konfrontacji nawet w sytuacjach, które tego wymagają. Wielu flegmatyków ma problem z asertywnością. Dlatego też często, wbrew samym sobie, zezwalają innym niemal na wszystko.
Flegmatyzm często wiąże się także ze skłonnością do popadania w melancholię i odosobnienie. Wielu flegmatyków nie widzi potrzeby spotykania się ze znajomymi, przez co niemal zupełnie wycofuje się z towarzyskiej aktywności. Stałe przebywanie w domu w osamotnieniu może prowadzić do apatii.
Także problemy z podejmowaniem szybkich, strategicznych decyzji mogą dostarczać flegmatykowi wielu problemów. Dlatego też warto pracować nad elastycznością oraz poszerzaniem strefy komfortu. Dzięki temu lęk przed zmianami oraz podejmowaniem decyzji nie będzie tak dotkliwy.
5. Flegmatyk a związek
Spokojny flegmatyk, wyróżniający się cierpliwością oraz łagodnym usposobieniem, jest dobrym materiałem na partnera. W prywatnym życiu bowiem flegmatyk jest zawsze gotów wysłuchać swojego partnera i szczerze mu doradzić. Ponadto unika sporów i konfliktów, dzięki czemu jest łatwy we współżyciu. Dla swojego partnera jest zwykle uprzejmy, współczujący i troskliwy. Szanuje potrzeby swoich najbliższych, jest wierny, stały w uczuciach i bardzo oddany.
Z drugiej jednak strony flegmatyk unika nowych sytuacji i niespodzianek. Lubi schematyczne życie i rutynę, co dla wielu osób może być ciężkie do zaakceptowania. W związku jest raczej bierny, nie organizuje romantycznych niespodzianek, czy nieplanowanych wypadów za miasto. Dlatego też związek flegmatyka z przeciwstawnymi temperamentami może wymagać od partnerów wiele pracy i kompromisów.
Oczywiście związki uczuciowe są kwestią bardzo indywidualną. Można spotkać zarówno doskonałe relacje oparte na podobnych typach osobowości (flegmatyk i melancholik), jak i na typach całkiem przeciwnych (flegmatyk i choleryk).
6. Jaka praca dla flegmatyka?
Flegmatyczna osoba idealnie odnajdzie się w pracy, w której dominuje rutyna i powtarzalność. Także w miejscach, gdzie działania prowadzone są skrupulatnie i bardzo dokładnie, bez pośpiechu i bez presji. Flegmatyk źle znosi nagłe zmiany. Lubi pracować w spokoju, zgodnie z ustalonymi wcześniej zasadami i harmonogramem. Nie należy do osób energicznych i przedsiębiorczych.
Flegmatyk jest obiektywny, umie rozwiązywać konflikty. Dzięki swojej łagodności, pozytywnemu nastawieniu do świata i zrównoważeniu to również skuteczny mediator. Ponieważ zdradza umiejętności analityczne, może być także doskonałym pracownikiem naukowym.
Inne propozycje zawodowe dla flegmatyka to:
- księgowy,
- socjolog,
- pisarz,
- mediator,
- informatyk,
- sędzia,
- psycholog,
- pracownik administracji, urzędnik,
- kasjer.
6.1. Jak współpracować z flegmatykiem?
Flegmatycy zwykle są bardzo cenieni w miejscach pracy. Swoje obowiązki wykonują niespiesznie, ale sumiennie. Do powierzonych im zadań podchodzą odpowiedzialnie, przy czym częściej wolą dostosowywać się do poleceń przełożonych, niż przewodzić.
O planowanych zmianach flegmatyka warto informować stopniowo, z wyprzedzeniem. Nagłe, niespodziewane zmiany mogą bowiem sprawić, że straci on swoje poczucie bezpieczeństwa i będzie próbował się wycofać.
Flegmatyk w pracy ceni sobie spokój, dlatego też warto nie zakłócać jego ciszy ani przyzwyczajeń. Ponadto dobrze jest zadbać o jasne i precyzyjne określenie obowiązków. Flegmatycy słabo radzą sobie w niejednoznacznych sytuacjach. O ile to możliwe, flegmatyków nie należy zmuszać do rywalizacji.
Największą wydajność flegmatycy uzyskują, kiedy pracują bez nadmiernej presji, w swoim własnym tempie. Dlatego też warto wyznaczać im takie terminy, które pozwolą swobodnie i starannie wykonać zadanie.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.