Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd

Fobia społeczna - objawy, skutki i leczenie

Fobia społeczna dotyka zazwyczaj ludzi młodych
Fobia społeczna dotyka zazwyczaj ludzi młodych (123rf.com)

Fobia społeczna należy do grupy zaburzeń nerwicowych i jest trzecim pod względem częstości występowania (po depresji i uzależnieniu od alkoholu) zaburzeniem psychicznym w populacji ogólnej. Mimo tak częstego występowania, bardzo często bywa nierozpoznawana. Wynika to z faktu, że mylona jest ze zwykłą nieśmiałością, poza tym osoby cierpiące z powodu fobii socjalnej prowadzą samotniczy tryb życia, stroniąc od ludzi i terapeutów.

spis treści

1. Objawy fobii społecznej

Fobia socjalna dotyka zazwyczaj ludzi młodych, rozpoczynając się w okresie dojrzewania, około 12-14 roku życia. W populacji ogólnej dotyka około 7% ludzi, przy czym dwa razy częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Fobia socjalna, podobnie jak inne rodzaje fobii, jest poważnym zaburzeniem psychicznym i powinna być leczona przez specjalistę.

Fobia społeczna charakteryzuje się lękiem wobec niektórych lub wszystkich sytuacji społecznych. Chory obawia się kontaktów z innymi ludźmi, kompromitacji w sytuacjach społecznych oraz znalezienia się w centrum uwagi. Lęk ten jest nadmierny, nieuzasadniony, pogarsza normalne funkcjonowanie zawodowe i społeczne, wywołuje znaczny dyskomfort i cierpienie dotkniętej nim osoby. Narażenie na sytuacje wywołujące lęk prowadzi do wystąpienia szeregu objawów somatycznych, takich jak:

Zobacz film: "Czym jest fobia i co z nią robić?"
  • przyśpieszone bicie serca,
  • silne rumieńce na twarzy,
  • zwiększona potliwość,
  • duszność,
  • drżenie rąk,
  • zawroty głowy,
  • szumy w uszach,
  • mdłości,
  • parcie na pęcherz,
  • nagła potrzeba oddania stolca,
  • zaburzenia mowy.
Najdziwniejsze fobie na świecie
Najdziwniejsze fobie na świecie [11 zdjęć]

Fobofobia wiąże się z odczuwaniem strachu przed własnymi fobiami. To paradoks, który polega na tym,

zobacz galerię

Do najczęstszych sytuacji, które prowadzą do wystąpienia objawów fobii społecznej, należą:

  • wystąpienia publiczne,
  • przedstawianie się,
  • telefonowanie do kogoś,
  • rozmowy z przełożonym,
  • spotkania z osobami uznawanymi za autorytety,
  • jedzenie w towarzystwie innych osób,
  • pisanie lub wykonywanie innej czynności, będąc obserwowanym,
  • spotkania z osobą płci przeciwnej, randki.

2. Leczenie fobii społecznej

Fobia społeczna uniemożliwia normalne funkcjonowanie w społeczeństwie i rzutuje na zachowanie osoby chorej. Człowiek taki unika niewygodnych i nieprzyjemnych dla niego sytuacji. Dzieci z fobią społeczną starają się więc nie wyróżniać na tle klasy, niechętnie podchodzą do tablicy, nie wypowiadają na forum klasy, nie zabierają głosu w dyskusji podczas lekcji, co rzutować może na ich ocenę przez nauczycieli.

Wśród młodzieży szkolnej z fobią społeczną 40% unika chodzenia do szkoły. I odwrotnie – u 30% wagarowiczów stwierdza się fobię społeczną. Dorosłe osoby z fobią społeczną unikają wystąpień publicznych, spożywania posiłków w towarzystwie innych osób, chodzenia na randki, spotkań z innymi ludźmi. W grupie postrzegani są jako nieudacznicy i samotnicy. Jak widać, fobia socjalna niesie ze sobą poważne następstwa.

Gdy osoba z fobią społeczną musi znaleźć się w sytuacji, która wywołuje lęk, dochodzi do swego rodzaju napadu paniki. W takich okolicznościach wszystkie codzienne czynności stają się niemożliwe do wykonania dla osoby z fobią społeczną. Pójście do sklepu, do lekarza, załatwienie czegoś w banku, urzędzie, umówienie się z kimś, zadzwonienie do kogoś jest dla osób z fobią społeczną prawdziwą udręką.

Zobacz także:

Badania wskazują, że osoby cierpiące na fobię społeczną często pozostają samotne, rzadziej zawierają związki małżeńskie, trudniej jest im zdobyć wykształcenie, pomimo odpowiedniej wiedzy i możliwości intelektualnych, dlatego nie podejmują pracy lub otrzymują mniej odpowiedzialne, a więc i nisko płatne stanowiska. Cierpi na tym także ich życie rodzinne i towarzyskie. Często bywają zwolnione z pracy lub jej nie podejmują, korzystając z renty inwalidzkiej i pomocy społecznej.

Poza tym, fobii społecznej nierzadko towarzyszą inne zaburzenia psychiczne i uzależnienia od alkoholu oraz substancji psychoaktywnych, np. lekomania. Większe jest także ryzyko popełnienia samobójstwa przez dotknięte nią osoby. Dlatego też nie należy lekceważyć objawów fobii socjalnej i zgłosić się po pomoc do lekarza psychiatry.

W leczeniu fobii socjalnej stosuje się terapię skojarzoną: psychoterapię i farmakoterapię. Jako leki pierwszego rzutu stosuje się przede wszystkim selektywne inhibitory wychwytu serotoniny, np. paroksetynę, citalopram. Chorzy na fobię społeczną wymagają przewlekłej terapii, trwającej co najmniej rok. Należy pamiętać, że odpowiednie leczenie umożliwia normalne życie. Warto pamiętać, że nieleczona fobia społeczna może prowadzić nawet do inwalidztwa.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze