Hemikrania - przyczyny, objawy, leczenie

Hemikrania to jednostronny, napadowy ból głowy. Jest uznawana za najrzadszy ból głowy, występuje dwukrotnie częściej u kobiet, niż mężczyzn. Jej przyczyny nie są znane. Lekarze są zdania, że spore znaczenie ma genetyka. Jeśli więc ktoś z naszej najbliższej rodziny boryka się z hemikranią, jest duża szansa, że nas też to będzie w przyszłości dotyczyć.

Pierwsza hemikrania pojawia się zwykle pomiędzy 10 a 30 rokiem życia. Może mieć charakter napadowy lub przewlekły.

Hemikrania to przede wszystkim napadowy ból głowy, który obejmuje zawsze tylko jedną stronę twarzy. Zwykle jest bardzo silny i ma charakter pulsujący. Pacjenci lokalizują go w okolicach oczodołu, czoła i skroni.

Ból głowy to nie jedyny objaw hemikranii. Towarzyszy jej zwykle łzawienie oczu i wyciek z nosa. Pojawia się także zaczerwienienie spojówek, obrzęk twarzy. Pacjenci często skarżą się także na uczucie zatkanego nosa i pocenie okolicy czoła.

Ból głowy pojawia się nagle i zaczyna bardzo szybko narastać, później pojawiają się kolejne objawy. Schorzenie trwa przez około 30 minut, a sam ból pojawia się napadowo mniej więcej co 5 minut.

W przypadku wystąpienia silnych objawów hemikranii należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem lub zgłosić na SOR. Intensywny ból często może być objawem wielu poważniejszych schorzeń, dlatego interwencja medyczna jest istotna.

Leki przeciwbólowe bardzo często nie wykazują żadnego działania wobec hemikranii.

Aby móc mówić o wystąpieniu hemikranii u pacjenta, należy najpierw wykluczyć inne choroby, których silny, napadowy ból głowy może być przyczyną. Podobne objawy można zauważyć także w przypadku klasterowego bólu głowy.

Najważniejszą częścią diagnostyki jest wywiad lekarski i ustalenie, czy pacjent ma jakieś inne dolegliwości, choroby i - co najważniejsze - czy ktoś w rodzinie miał problem z podobnym bólem głowy. W diagnostyce hemikranii szczególną rolę odgrywają także badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Ważne jest także przeprowadzenie badania neurologicznego.

Celem badań obrazowych jest wykluczenie guza jako przyczyny hemikranii. Badanie naurologiczne ma na celu wykluczenie klasterowego bólu głowy i migreny lub zaklasyfikowanie ich jako bezpośredniej przyczyny występowania hemikranii.

Hemikrania a klasterowy ból głowy

Bardzo trudno jest odróżnić napadowe bóle od tych klasterowych. Różnice są niewielkie, jednak prawidłowe rozpoznanie choroby jest bardzo istotne.

Napady hemikranii zwykle pojawiają się częściej niż ataki klasterowego bólu głowy, ale trwają krócej. Dodatkowo pierwszą z dolegliwości diagnozuje się częściej u kobiet, a drugą - u mężczyzn.

Hemikrania zwykle ustępuje po podaniu indometacyny, co nie jest takie oczywiste w przypadku klasterowego bólu głowy.

Jeśli lekarze stwierdzą, że dolegliwości pacjenta można nazwać hemikranią, podaje się wówczas wyżej wspomniany lek - indometacynę. Zaliczana ona jest do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Indometacyna może wywoływać szereg działań niepożądanych, obejmujących układ pokarmowy, dlatego też często podczas leczenie podaje się także inhibitory pompy protonowej, których celem jest zneutralizowanie działania kwasów żołądkowych.

Całkowite wyleczenie hemikranii niestety nie jest możliwe, ponieważ jest to choroba przewlekła. Możemy jedynie łagodzić jej objawy i zmniejszać częstotliwość napadów bólowych.